Błogosławieństwo a osoba świecka. Refleksja po publikacji „Fiducia supplicans”
Grzegorz Bachanek
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego , Polskahttps://orcid.org/0000-0002-9154-2299
Abstrakt
Artykuł zwraca uwagę na potrzebę szerszego ukazania relacji błogosławieństwa i osoby świeckiej w związku z publikacją deklaracji Fiducia supplicans. Błogosławieństwa mogą odgrywać istotną rolę w życiu religijnym osoby świeckiej poprzez wskazywanie na Boże dzieło stworzenia, rozwijanie postawy wdzięczności wobec Stwórcy, pomoc we właściwym zaangażowaniu w sprawy świata, odpowiednim posługiwaniu się dobrami materialnymi, odrzucaniu pokus złego ducha. W szczególności pomagają docenić skarb ludzkiej płodności, wartość licznego potomstwa. Dawcą błogosławieństwa jest Bóg, ale nierzadko posługuje się ludźmi w jego udzielaniu. Także osoby świeckie mogą i powinny w wielu sytuacjach błogosławić. Od czasów biblijnych istnieje błogosławieństwo dzieci przez rodziców, wnuków przez dziadków, błogosławieństwo przy powitaniu i pożegnaniu, a także przy posiłku. Wszyscy chrześcijanie są wezwani do błogosławienia nieprzyjaciół. Błogosławienie Boga i ludzi jest istotną częścią chrześcijańskiej modlitwy.
Możliwość tego błogosławieństwa wypływa z kapłaństwa wspólnego otrzymanego w sakramencie chrztu. Ale wydaje się warta rozważenia hipoteza, że także ludzie nieochrzczeni świadomi istnienia Boga i jego dzieła stwórczego mogą błogosławić. Niekiedy udzielenie błogosławieństwa jest niegodziwe. Stanowi pochwałę moralnego zła i zachętę do złego postępowania, zaciera granicę
między dobrem a złem. Rodzi to wśród osób świeckich poczucie głębokiego zgorszenia.
Słowa kluczowe:
błogosławieństwo, osoba świecka, Fiducia supplicans, zgorszenie, sakramentaliaBibliografia
Alla S., Fiducia supplicans: Listening and Blesing Is the Way to Go, „Vidyajyoti Journal of Theological Reflection” 88 (2024) 3, s. 161–166.
Bachanek G., Teologiczne podstawy działalności trzeźwościowej ks. Karola Mikoszewskiego, WSP, XII (2017) 2, s. 25–41. (Crossref)
Bachanek G., Woda święcona (pobłogosławiona) jako wyraz powszechnego kapłaństwa wiernych, „Collectanea Theologica” 88 (2018) 2, s. 93–111. (Crossref)
Chrostowski W., Błogosławieństwa i ich znaczenie w Starym Testamencie, „Studia Włocławskie” 14 (2012), s. 51–67.
Czapnin S., Dlaczego zapomnieliście o prawdzie Bożej. Otwarty list do prawosławnych biskupów w Rosji, 23.01.2023, https://prchiz.pl/2023-01-23-list-do-prawoslawnych-biskupow-w-rosji [dostęp: 22.06.2024].
Czerski J., Błogosławienie w Starym Testamencie, „Roczniki Teologiczne” XLV (1998) 8, s. 133–145.
Durak A., Historyczno-teologiczne aspekty błogosławieństw, „Seminare. Poszukiwania naukowe” (1995) 11, s. 21–36. (Crossref)
Dykasteria Nauki Wiary, Deklaracja Fiducia supplicans o duszpasterskim znaczeniu błogosławieństw, https://www.vatican.va/roman_curia/congregations/cfaith/documents/rc_ddf_doc_20231218_fiducia-supplicans_pl.html.
Kudasiewicz J., Błogosławieństwo w Nowym Testamencie, „Roczniki Teologiczne” XLV (1988) 8, s. 147–165.
Mikołajczyk M., Historia i rozwój błogosławieństw w liturgii Kościoła katolickiego, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 29 (1976) 2–3, s. 162–171. (Crossref)
Mikołajczyk M., Błogosławieństwa dziś i jutro, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 30 (1977) 4, s. 205–213. (Crossref)
Müller G.L., Jedynym błogosławieństwem Kościoła jest prawda, która nas wyzwoli – uwagi na temat deklaracji Fiducia supplicans, https://www.ekai.pl/kard-muller-tekst-fiducia-supplicans-jest-wewnetrznie-sprzeczny-i-wymaga-wyjasnien/ [dostęp: 22.06.2024].
Obrzędy błogosławieństw dostosowane do zwyczajów diecezji polskich, t. 1, Katowice 2004.
Sinka T., Z teologii błogosławieństw. Rozumienie błogosławieństw, „Ruch Biblijny i Liturgiczny” 49 (1996) 3, s. 194–201. (Crossref)
Testa B., Sakramenty Kościoła, Poznań 1998.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
