Duch Święty w sakramencie Eucharystii

Łukasz Samiec




Abstrakt

Duch Święty w Eucharystii utożsamia człowieka z Chrystusem, a w ten sposób przemienia w synów Bożych i włącza w swoje Ciało, jakim jest Kościół. Za sprawą Ducha Świętego Eucharystia przyjmuje „ciało” w Kościele. Duch Święty utożsamia wierzącego z Synem, przemieniając w „synów w Synu”. Tak więc życie chrześcijańskie to nic innego jak życie na sposób dzieci Bożych, mających udział w Jego miłości. Tak zostaje zastosowana w człowieku cała moc Misterium Paschalnego – przechodzi on ze śmierci do życia. Ten sam Duch, który „namaścił” Słowo Przedwieczne człowieczeństwem i odcisnął w Nim ludzką naturę, jest odciśnięty również w sercach ludzkich jako żywa pieczęć, aby namaścić człowieka boską naturą. Duch Święty czyni człowieka chrystusopodobnym w Chrystusie-Eucharystii.

Słowa kluczowe:

Eucharystia, Duch Święty, Jezus Chrystus, usynowienie, ucieleśnienie, przebóstwienie, chrystusopodobieństwo

Katechizm Kościoła katolickiego, Poznań 1994.
Bazyli Wielki, O Duchu Świętym, tłum. A. Brzóstkowska, Warszawa 1999.
Congar Y., Wierzę w Ducha Świętego, t. 3, Warszawa 1996.
Corbon J., Liturgia – źródło wody życia, Poznań 2005.
Cyryl Aleksandryjski, Komentarz do Ewangelii św. Jana, w: Liturgia godzin, t. 1, Poznań 1982.
Cyryl Jerozolimski, Katechezy przedchrzcielne i mistagogiczne, tłum. W. Kania, Kraków 2000.
Fries H., Historia de la salvación y de la revelación, w: Mysterium Salutis. Manual de teología como historia de salvación, ed. J. Feiner, M. Löhrer, Madryt 1992, s. 207–282.
Grzegorz z Nyssy, Wielka katecheza, tłum. W. Kania, Warszawa 1974.
Guzowski K., Duch Święty a Eucharystia. Strumienie nowego życia, Częstochowa 2014.
Ignacy Antiocheński, Wykład nauki apostolskiej, tłum. W. Myszor, Kraków 1997.
Ireneusz z Lyonu, Bóg w Ciele i Krwi, tłum. W. Myszor, Kraków 2001.
Jan Damasceński, Wykład wiary prawdziwej, tłum. B. Wojkowski, Warszawa 1969.
Jan Paweł II, Encyklika „Ecclesia de Eucharistia”. O Eucharystii w życiu Kościoła,
Poznań 2003.
Lorda J.L., Łaska Boża, tłum. J. Lekan, Lublin 2012.
Kabasilas M., Komentarz Boskiej Liturgii św. Jana Chryzostoma, tłum. M. Ławreszczuk, Warszawa 2009.
Klemens Aleksandryjski, Kobierce zapisków filozoficznych dotyczących prawdziwej wiedzy, Warszawa 1994.
Lossky V., Teologia mistyczna Kościoła Wschodniego, tłum. M. Szczaniecka, Warszawa 1989.
Mantzaridis G., The Deification of Man. St. Gregory Palamas and the Orthodox Tradition, Crestwood 2001.
Meyendorff J., Teologia bizantyjska, Kraków 2007.
Mühlen H., Una Mystica Persona. La Chiesa come il misterio dello Spirito Santo in Cristo e enei cristiani: una persona in molte persone, Città Nuova 1968.
Müller G.L., Dogmatyka katolicka, Wrocław 2015.
Okrasa W., Nakarmieni, aby karmić. Msza święta w 12 odsłonach, Poznań 2016.
Orygenes, O modlitwie, w: Odpowiedź na Słowo, tłum. H. Pietras, Kraków 1993.
Paprocki H., Hipolita Rzymskiego „Tradycja Apostolska”: wstęp, przekład, komentarz, „Studia Theologica Varsaviensia” 14 (1976), nr 1.
Pseudo-Dionizy, Hierarchia kościelna, w: Pisma teologiczne, t. 2, tłum. M. Dzielska, Kraków 1999.
Rzemiński W., Eucharystia liturgią nieba i ziemi, Kraków 2011.
Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen gentium”, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski, Poznań 2002, s. 104–166.
Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Objawieniu Bożym „Dei Verbum”, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski, Poznań 2002.
Sobór Watykański II, Dekret o ekumenizmie „Unitatis redintegratio”, w: Sobór Watykański II, Konstytucje, dekrety, deklaracje. Tekst polski, Poznań 2002, s. 193–208.
Smuniewski C., Wspólnota łaski. Charytologiczno-trynitarna eklezjogeneza, Kraków 2013.
Taft R., Ponad wschodem i zachodem. Problemy rozumienia liturgii, Kraków 2014.
Zas Friz de Col R., La teología del símbolo de San Buenaventura, Rzym 1997.
Pobierz

Opublikowane
2020-03-17



Łukasz Samiec 



Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.