"A nadzieja zawieść nie może...". Nadzieja chrześcijańska w encyklice Benedykta XVI Spe salvi

Daria Chegurova

Abstrakt

Niezmiernie ważnym miejscem uczenia się nadziei według Benedykta XVI jest cierpienie, pojmowane przez niego wręcz jako „droga nadziei” (por. SS 38). Z chwilą przyjścia Chrystusa, każde ludzkie cierpienie nie jest już cierpieniem w samotności, bo „w każde cierpienie ludzkie wszedł Ktoś, kto je z nami dzieli i znosi; stąd w każdym cierpieniu jest odtąd obecne con-solatio, pocieszenie przez współcierpiącą miłość Boga, i tak wschodzi gwiazda nadziei” (SS 39). Siłą nadziei zrodzonej z wiary jest możliwa przemiana cierpienia, które odtąd nie jest już bezsensownym bólem, jaki za wszelką cenę należy zwalczyć.