Koherencja systemu eklezjologicznego Johna Henry'ego Newmana i eklezjologii Soboru Watykańskiego II

Piotr Zamaria

Abstrakt

Eklezjologia kard. Newmana kształtuje się na gruncie późnego nurtu potrydenckiego w teologii, a w końcowej fazie swój wpływ ujawnia obradujący Sobór Watykański I. Jak większość systemów myślowych z tego okresu, również Newmanowska nauka o Kościele wydaje się być eklezjologią apologetyczną, skupionąna prawowierności, zwartą i gotową odeprzeć ataki ze strony innych Kościołów. Prawdopodobnie skutkiem takiego ujęcia Kościoła i całej teologii było ciągłe poszukiwanie i odnoszenie wyników tych poszukiwań do Kościoła Chrystusowego.