Igrzyska olimpijskie jako instytucja społeczna

Dobrosław Mańkowski




Abstrakt

W niniejszym artykule autor chce pokazać, że igrzyska olimpijskie są instytucją społeczną, która tworzy i reprodukuje pewne wzory oraz reguły zachowań. Proponuje definicję instytucji społecznej w kontekście igrzysk olimpijskich. Instytucja igrzysk olimpijskich narzuca ramy działania aktorów społecznych (zbiorowych i jednostkowych). Ponadto, instytucja igrzysk olimpijskich funkcjonuje w pięciu polach (w pięciu kontekstach): społecznym, ekonomicznym, politycznym, kulturowym i komunikacyjnym. W niniejszym artykule pokazane są powiązania wybranych kontekstów z igrzyskami. Autorka odnosi się także do pojęcia strategicznego pola działania oraz usytuowania go w systemie pól instytucjonalnych, które proponują Neil Fligstein i Doug McAdam

Słowa kluczowe:

igrzyska olimpijskie, instytucja społeczna, instytucjonalizm, pole, teoria pola, rytuał, wzór, system, sport

Bibliografia
Berger P. L., Luckmann T., Społeczne tworzenie rzeczywistości, tłum. J. Niżnik, Warszawa 1983.
Birrell S., Sport as Ritual: Interpretations from Durkheim to Goffman, „Social Forces”, Vol. 60, Nr 2, 1981, s. 354-376.
Chmielewski P., Homo agens. Instytucjonalizm w naukach społecznych. Warszawa 2011.
Dayan D., Katz E., Wydarzenia medialne. Historia transmitowania na żywo, tłum. A. Sawisz, Warszawa 2008.
Douglas M., Jak myślą instytucje, tłum. O. Siara, Warszawa 2012.
Fligstein N., McAdam D., A Theory of Fields, Oxford 2012.
Fligstein N, Kompetencje społeczne i teoria pola, tłum. A. Dziuban, w: Nowe perspektywy teorii socjologicznej, red. A. Manterys, J. Mucha, Kraków 2009, s. 273-300.
Futbol i cała reszta. Sport w perspektywie nauk społecznych, red. Kossakowski R., Stachura K., Strzałkowka A., Żadkowska M., Pszczółki 2013.
Huizinga J., Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury, tłum. M. Kurecka i W. Wirpsza, Warszawa 2007.
Lenskyj H.J., Inside the Olympic Industry. Power, Politics, and Activism, Albany, NY: SUNY Press, 2000.
Lenskyj H.J., The Olympic Resistance: Challenging Olympic Power and Propaganda, Albany, NY: SUNY Press, 2002.
Malikowski M., Instytucja i instytucjonalizacja jako kategorie teoretyczne socjologii, „Studia Socjologiczne” 1989, nr 1, s. 121-146.
Mannheim K., Ideologia i utopia, tłum. J. Miziński, Warszawa 2008.
Manterys A., Sytuacje społeczne, Kraków 2008.
March J.G., Olsen J.P., Instytucje. Organizacyjne podstawy polityki, tłum. D. Sielski, Warszawa 2005.
Nosal P., Technologia i sport, Gdańsk 2014.
Nowe perspektywy teorii socjologicznej, red. A. Manterys, J. Mucha, Kraków 2009.
Olson, M., Logika działania zbiorowego, tłum. S. Szymański, Warszawa 2012.
Parsons T. System społeczny, tłum. M. Kaczmarczyk, Kraków 2009.
Peisert A., Socjogeneza sportu według Norberta Eliasa, w: Futbol i cała reszta. Sport w perspektywie nauk społecznych, red. R. Kossakowski, K. Stachura, A. Strzałkowka, M. Żadkowska, Pszczółki 2013.
Rotkiewicz M., Światło Olimpii, Warszawa 2011.
Socjologia sportu, red. Jakubowska H., Nosal P., Warszawa 2017.
Wilkin J., Instytucjonalne i kulturowe podstawy gospodarowania. Humanistyczna perspektywa ekonomii, Warszawa 2016
Włoch R., Organizacje sportowe, w: Socjologia sportu, red. Jakubowska H., Nosal P., Warszawa 2017.
Veblen T. B., Teoria klasy próżniaczej, tłum. J.i K. Zagórscy, Warszawa 1971.
strony internetowe:
http://www.olimpijski.pl/Media/files/pdf/wieslaw-firek3.pdf – dostęp 16 maja 2017r.
http://www.olimpijski.pl/pl/68,strefa-wiedzy.html, dostęp 2 maja 2017r.
https://www.olympic.org/news/team-of-refugee-olympic-athletes-roa-created-by-the-ioc, dostęp 25 kwietnia 2017r.
Pobierz

Opublikowane
14.10.2020


Mańkowski, D. (2020). Igrzyska olimpijskie jako instytucja społeczna. Zeszyty Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 61(2), 353–368. https://doi.org/10.31743/zn.2018.61.2.353-368

Dobrosław Mańkowski  dobimank@wp.pl



Licencja

Czasopismo zapewnia bezpłatny i otwarty dostęp (ang. open access) do całej zawartości. 

Teksty opublikowane w tomach 3/2018 - 4/2023 udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Od tomu 1/2024 teksty udostępniane są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa CC BY 4.0.