Josepha Ratzingera koncepcja medytacji chrystologicznej jako centrum wiary i teologii
Grzegorz Ćwikliński
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski , PolskaAbstrakt
Panorama teologii po Soborze Watykańskim II uległa zasadniczym zmianom, które poza treścią sporów i dociekań prowadzonych przez teologów przede wszystkim objęły jej strukturę. W zakresie chrystologii odeszło się od prób podjęcia nowego wykładu objaśniającego tajemnicę unii hipostatycznej oraz innych wiadomości o Chrystusie na rzecz kontrowersyjnych dociekań dotyczących stosunku świadectwa biblijnego do historycznej osoby Jezusa. Odwrócono zatem kierunek właściwy teologii – prawdy o Chrystusie poszukuje się poza Objawieniem. W artykule została dokonana próba apologii medytacji chrystologicznej, dzięki której, według Josepha Ratzingera, „klasyczne formuły Soboru w Chalcedonie występują we właściwym kontekście”. Płaszczyzną refleksji będzie również chrystologia jako interpretacja modlitwy Jezusa, więzi Syna z Ojcem, która w Misterium Paschalnym staje się centrum wiary Kościoła. Podjęta została próba zbadania problemu współczesnego rozumienia jedności Jezusa historii i Chrystusa wiary oraz odpowiedzi na pytanie o charakter tajemnicy chrystologicznej celebrowanej w liturgii.
Słowa kluczowe:
Chrystus, Misterium Paschalne, medytacja chrystologiczna, historia, wiaraBibliografia
Benedict XVI, Encyclical Deus caritas est, AAS 98 (2006), pp. 217–252.
Catechism of the Catholic Church, Città del Vaticano 1993.
Czaja A., Kościół jako komunia w Duchu Świętym. Koncepcja kardynała Józefa Ratzingera, in: Ratio et relevatio. Z refleksji filozoficzno-teologicznych, ed. J. Cichoń, Opole 1998.
The New Jerusalem Bible, New York–London 1985.
Nossol A., Wprowadzenie, in: J. Ratzinger, Tajemnica Jezusa Chrystusa, Kielce 1994, p. 7.
Pannenberg W., Grundzüge der Christologie, Gütersloh 1966.
Perrone L., Wpływ Dogmatu chalcedońskiego na refleksję teologiczną między IV a V soborem ekumenicznym, in: A. di Berardino, H. Crouzel, P. Grech, E. Osborn, L. Perrone, M. Simonetti, B. Studer, Historia teologii I. Epoka patrystyczna, eds. A. di Berardino, B. Studer, Kraków 2002, pp. 547–616.
Pesch R., Das Markusevangelium II, Freiburg 1977.
Ratzinger J., Volk und Haus Gottes in Augustins Lehre von der Kirche, München 1954.
Ratzinger J., Der Gott Jesu Christi. Betrachtungen über den Dreieinigen Gott, München 1976.
Ratzinger J., Theologishe Prinzipienlehre. Bausteine zur Fundamentaltheologie, München 1982.
Ratzinger J., Schauen auf den Durchbohrten, Einsiedeln 1984.
Ratzinger J., Tajemnica Jezusa Chrystusa, Kielce 1994.
Ratzinger J., Kościół. Pielgrzymująca wspólnota wiary, Kraków 2002.
Ratzinger J., Europa Benedykta w kryzysie kultur, Częstochowa 2005.
Ratzinger J. – Benedykt XVI, Na początku Bóg stworzył... Cztery kazania o stworzeniu i upadku. Konsekwencje wiary w stworzenie, Kraków 2006.
Ratzinger J. – Benedykt XVI, Jezus z Nazaretu, part 1. Od chrztu w Jordanie do Przemienienia, Kraków 2007.
Ratzinger J., Wprowadzenie w chrześcijaństwo, Kraków 2012.
Second Vatican Council, Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium, AAS 56 (1964), pp. 97–138.
Second Vatican Council, Dogmatic Constitution on Divine Revelation Dei verbum, AAS 58 (1966), pp. 817–836.
Wójtowicz W., La Chiesa come communio nell’ecclesiologia di Joseph Ratzinger, Roma–Koszalin 2010.
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
