ABMK

Niezrealizowane wileńskie zmówienie warszawskiej firmy „J. Szpetkowski i Spółka” – dokument z archiwum antokolskiego

Anna S. Czyż

Katedra Plastyki Nowożytnej Instytutu Historii Sztuki, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie , Polska


Abstrakt

W drugiej połowie XIX wieku nastąpiła intensyfikacja kontaktów artystycznych między Warszawą a Wilnem, czego przykładem jest list (18 V 1903 r.) z archiwum klasztoru i kościoła pw. śś. Piotra i Pawła na Antokolu w Wilnie, które obecnie znajduje się w Vilniaus Arkivyskupijos Kurija Archyvas. Adresatem listu był ostatni antokolski kanonik regularny laterański – ks. Franciszek Zawadzki, który w latach 1903-1904 prowadził remont świątyni. Prace obejmowały także kwestię uporządkowania dwóch ołtarzy u wejścia do prezbiterium. W tym miejscu ustawione były pierwotnie dwa snycerskie ołtarze ufundowane przez dobrodzieja wileńskich kanoników regularnych laterańskich Michała Kazimierza Paca. Nowe ołtarze miały wykonać warszawskie zakłady artystyczno-kościelne „J. Szpetkowski i Spółka”, które w tamtym czasie realizowały wiele wystrojów świątyń na terenie dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego. Z powodu kłopotów finansowych parafii, mimo rozpoczęcia prac, ołtarze ostatecznie nie zostały zrealizowane. Warszawski zakład wysłał jednak do Wilna figurę św. Franciszka, która do co najmniej 1939 r. znajdowała się w jednym z ołtarzy u wejścia do prezbiterium.

Słowa kluczowe:

J. Szpetkowski, Antokol, kościół pw. św. Piotra i Pawła, Wilno, ks. Franciszek Zawadzki

Pobierz

Opublikowane
2014-06-27


Czyż, A. S. (2014). Niezrealizowane wileńskie zmówienie warszawskiej firmy „J. Szpetkowski i Spółka” – dokument z archiwum antokolskiego. Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, 101, 121–128. https://doi.org/10.31743/abmk.11981

Anna S. Czyż 
Katedra Plastyki Nowożytnej Instytutu Historii Sztuki, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie