Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 28 kwietnia 2016 r. (I KZP 24/15)
Zuzanna B. Gądzik
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , Polskahttps://orcid.org/0000-0002-9121-4658
Abstrakt
Glosa dotyczy postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 2016 r. (I KZP 24/15) odnoszącego się do możliwości i zakresu objęcia lekarza ochroną należną funkcjonariuszowi publicznemu w kontekście przestępstwa stypizowanego w przepisie art. 226 k.k. W kontekście powyższego postanowienia przedstawione i scharakteryzowane zostały przypadki, w których lekarz może skorzystać z takiej ochrony (np. w zakresie udzielenia choremu pomocy doraźnej). Analizie poddano również nieuwzględnioną w orzeczeniu problematykę zastosowania normy zawartej w art. 231a k.k. w stosunku do podmiotów korzystających z ochrony tożsamej z ochroną funkcjonariusza publicznego.
Słowa kluczowe:
lekarz, funkcjonariusz publiczny, znieważenie, ochrona prawnokarnaBibliografia
Cychosz P., Wątpliwości wokół konstrukcji ustawowego ujęcia znamion przestępstwa znieważenie funkcjonariusza publicznego (art. 226 § 1 k.k.), Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych 2012, z. 2;
Daszkiewicz K., Uchylenie odpowiedzialności lekarza za wykonanie zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta, Palestra 2002, nr 11-12;
Doroszewski W. (red.), Słownik języka polskiego, tekst dostępny na stronie: http://sjp.pwn.pl/doroszewski/dorazny;5422109.html;
Dukiet-Nagórska T., Prawnokarne konsekwencje niepodjęcia interwencji lekarskiej lub udzielenia świadczenia zdrowotnego w sposób niewłaściwy na skutek niedostatku środków finansowych w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej, Prawo i Medycyna 2000, nr 6-7;
Filar M., Lekarskie prawo karne, Kraków 2000;
Filar M., Odpowiedzialność karna lekarza za zaniechanie udzielenia świadczenia zdrowotnego, Prawo i Medycyna 1999, nr 3;
Giezek J. (red.), Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, Warszawa 2014;
Grześkowiak A., Wiak K. (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2015;
Konieczniak P., Udział w proteście zbiorowym jako przewinienie zawodowe lekarza, Prawo i Medycyna 1999, nr 2;
Kukuła Z., Funkcjonariusz publiczny, Zakres pojęciowy, Jurysta 2012, nr 11;
Kulesza J., Brak zgody pacjenta na zabieg leczniczy, a lekarski obowiązek udzielenia pomocy, Prawo i Medycyna 2005, nr 19;
Kulesza J., Lekarski obowiązek pomocy na tle obowiązku ogólnoludzkiego (art. 162 k.k.), Prawo i Medycyna 2006, nr 22;
Marcinkowska A., Lekarz jako osoba pełniąca funkcję publiczną, Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych 2014, z. 1;
Michalak K., Toruński M., Uwagi wokół pytania prawnego I KZP 24/15, Jurysta 2016, nr 3;
Mozgawa M. (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2015;
Poździoch S., Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Komentarz, Warszawa 2013;
Radecki W., Status prawny służb i straży przyrodniczych, Prok. i Pr 2001, nr 9;
Stefański R. A. (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2015;
Stefański R. A., Glosa do wyroku SN z dnia 18 maja 2004 r., sygn.. WK 10/04, Prok. i Pr. 2005, nr 1;
Wanatowska W., Kulesza W., Odpowiedzialność prawna lekarza, Warszawa 1988;
Zielińska E. (red.), Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty, Warszawa 2014;
Zoll A. (red.) Kodeks karny. Komentarz. Część szczególna, t. II, Zakamycze 1999
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II https://orcid.org/0000-0002-9121-4658
Licencja

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.






