Glosa do postanowienia Sądu Okręgowego w L. z dnia 16 listopada 2011 roku, sygn. akt II Cz 859/11, niepublikowane

Paweł Bucoń

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , Polska
https://orcid.org/0000-0002-4413-2588

Abstrakt

Zgodnie z art. 4 ustawy prawo o adwokaturze zawód adwokata polega m. in. na udzielaniu porad prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami. Stosownie do treści art. 16 prawa o adwokaturze – opłaty za czynności adwokackie ustala umowa z klientem. W sprawach, w których adwokat został wyznaczony z urzędu do reprezentowania strony, koszty adwokackie ponosi Skarb Państwa. W takich sytuacjach stawki minimalne określa rozporządzenie. Niestety, nie wszystkie stawki za czynności adwokackie są w sposób precyzyjny wymienione w rozporządzeniu. Takich sytuacji dotyczy § 5 rozporządzenia, który jednak w praktyce budzi kontrowersje i wielokrotnie bywa pomijany. Komentowane orzeczenie dotyczy sytuacji, w której sąd I instancji błędnie nie zastosował § 5 rozporządzenia. Na skutek zażalenia pełnomocnika sąd II instancji zmienił orzeczenie sądu i przyznał adwokatowi stosowne wynagrodzenie. Autor pozytywnie ocenia rozstrzygnięcie sądu odwoławczego, który przyznaje adwokatowi ustanowionemu z urzędu wynagrodzenie także za tego rodzaju pomoc prawną jaką jest sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia apelacji. Jednocześnie postuluje, aby nowelizacja przepisów rozporządzenia objęła przedmiotową sytuację i w sposób precyzyjny określiła należne adwokatowi wynagrodzenie.

Słowa kluczowe:

pomoc prawna z urzędu, wynagrodzenie adwokata ustanowionego z urzędu, opłaty adwokackie