Papież a promulgacja zbiorów powszechnego prawa kanonicznego
Ks. Krzysztof Burczak
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , Polskahttps://orcid.org/0000-0002-9829-6852
Abstrakt
Do początków XIII w. zbiory prawa kanonicznego były gromadzone przez osoby prywatne. W 1210 r. papież Innocenty III dokonał pierwszej w dziejach Kościoła promulgacji zbioru prawa kanonicznego, przesyłając go wraz z bullą do uniwersytetu w Bolonii. W 1226 r. zbiór własnych dekretałów z dołączoną do niego konstytucją cesarza Fryderyka II promulgował papież Honoriusz III, przesyłając go wraz z bullą do uniwersytetu w Bolonii. Tak też uczynili: w 1234 r. papież Grzegorz IX, Bonifacy VIII w 1298 r. i Jan XXII w 1317 r. Papież Benedykt XIV w 1744 r. przesłał zbiór swoich konstytucji wraz z bullą promulgacyjną do uniwersytetu w Bolonii. W 1917 r. papież Benedykt XV promulgował Konstytucją apostolską Codex Iuris Canonici. Również Jan Paweł II promulgował konstytucją apostolską Kodeks Prawa Kanonicznego w 1983 r. Papież ten promulgował konstytucją apostolską Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich w 1990 r. Do przebiegu procesu wprowadzenia prawa w życie należy obowiązek ustawodawcy publicznego ogłoszenia zbioru prawa, aby adresaci mogli zapoznać się z normami prawa w zbiorze zawartymi i by mogły one stać się obowiązującym prawem.
Słowa kluczowe:
promulgacja, zbiór prawa, papieżBibliografia
Burczak K., Dębiński A., Jońca M., Łacińskie sentencje i powiedzenia prawnicze, C.H. Beck, wyd. 3, Warszawa 2018.
Fantappiè C., Storia del diritto canonico e delle istituzioni della Chiesa, Bolonia 2011.
Friedberg E., Quinque compilationes antiquae, Graz 1956.
Friedberg E., Corpus Iuris Canonici, t. 2, Graz 1959.
Hemperek P., Góralski W., Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, t. 1, cz. 1, Lublin 1995.
Hove A. van, Commentarium Lovaniense in Codicem Iuris Canonici. Prolegomena, t. 1, Mechliniae-Romae 1928.
Kuttner S., Repertorium der Kanonistik (1140–1234). Prodromus corporis glossarum, t. 1., Cittá del Vaticano 1937.
Liebs D., Lateinische Rechtsregeln und Rechtssprichwörter, C.H. Beck, wyd. 6, München 1998.
Słownik łacińsko-polski, t. 4, red. M. Plezia, Warszawa 1998.
Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków, red. J. Sondel, Kraków 1997.
Stickler A.M., Historia iuris canonici latini. Institutiones academicae, t. 1: Historia fontium, Turyn 1950.
Tomasz z Akwinu, Suma Teologiczna, t. 13: Prawo (1–2.90-105), przetłumaczył, w objaśnienia i skorowidze zaopatrzył o. Pius Bełch O. P., Londyn [b.r.w.].
Wiel C. Van de, History of Canon Law, Louvain 1991.
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II https://orcid.org/0000-0002-9829-6852
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.
Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:
a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.
