Prezbiter jako administrator diecezjalny a sakrament bierzmowania
Jerzy Adamczyk
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , Polskahttps://orcid.org/0000-0003-1415-7378
Abstrakt
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia administratora diecezjalnego jako szafarza sakramentu bierzmowania. W pierwszej części niniejszego studium przedstawiono prawo wiernych do otrzymania sakramentu bierzmowania. W części drugiej ukazano problematykę szafarza bierzmowania, natomiast część trzecia została poświęcona rozwiązaniu kwestii: czy administrator diecezjalny ex ipso iure ma obowiązek i prawo udzielania sakramentu bierzmowania? Konkluzje zawarto we wnioskach zamykających podjęte rozważania.
Słowa kluczowe:
sakrament, bierzmowanie, biskup, administrator diecezjalny, szafarz bierzmowaniaBibliografia
Bartocha W., Szafarz sakramentu bierzmowania w świetle Pontyfikału i Rytuału rzymskiego oraz Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku, Łódzkie Studia Teologiczne 2018, t. 27, nr 1.
Brendan D., Canon Law in Action, Sydney 2015.
Dyduch J., Szafarze sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Aktualne normy kanoniczne, Ruch Biblijny i Liturgiczny 2018, t. 71, nr 1. (Crossref)
Fabris C., Il presbitero ministro della cresima? Studio giuridico teologico pastorale, Padova 1997.
Glossario giuridico breve, w: Profili giuridici e storia dei santuari cristiani in Italia, red. G. Dammacco, G. Otranto, Bari 2004.
Hart K., Commentary on Canons 882–888, w: New Commentary on the Code of Canon Law, red. J.P. Beal, J.A. Coriden, T.J. Green, New York 2000.
Hemperek P., Komentarz do kan. 882–888, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku, t. 3, Lublin 1986.
Heredia C., Precisiones sobre el sacramento de la confirmación, Anuario Argentino de Derecho Canónico 2000, t. 7.
Hołubowicz R., La atención pastoral de los fieles católicos orientales por parte de la Iglesia latina: administración de los sacramentos de la iniciación cristiana y el matrimonio, Pamplona 2010–2011.
Karambai S., Ministers and Ministries in the Local Church: A Comprehensive Guide to Ecclesiastical Norms, Bombay 2005.
Kaslyn R., Commentary on Canon 213, w: New Commentary on the Code of Canon Law, red. J.P. Beal, J.A. Coriden, T.J. Green, New York 2000.
Krukowski J., Komentarz do kan. 213, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, t. 2. ks. II (1). Lud Boży, red. J. Krukowski i in., Poznań 2005.
Krzywda J., Komentarz do kan. 882–888, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, t. 3/2, ks. IV. Uświęcające zadanie Kościoła, red. J. Krukowski, Poznań 2011.
Martín de Agar J., Comentario al can. 843, w: Comentario exegético al Código de Derecho Canónico, red. Á. Marzoa, J. Miras, R. Rodríguez-Ocaña, wyd. 3, Pamplona 2002.
Mazurkiewicz D., Szafarz sakramentu bierzmowania. Próba wykładni obowiązujących przepisów, Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie 2012, t. 19.
Pastuszko M., Biskup jako szafarz sakramentu bierzmowania (kan. 882), Kieleckie Studia Teologiczne 2003, t. 2.
Pastuszko M., Obowiązek przyjęcia sakramentu bierzmowania, Prawo Kanoniczne 1989, t. 32, nr 1–2. (Crossref)
Pastuszko M., Sakrament bierzmowania, Kielce 2005.
Pastuszko M., Szafarz sakramentu bierzmowania, Prawo Kanoniczne 1990, t. 33, nr 1–2. (Crossref)
Pawluk T., Bierzmowanie w świetle postanowień Soboru Watykańskiego II i posoborowego prawa kanonicznego, Prawo Kanoniczne 1977, t. 20, nr 1–2.
Sobański R., Komentarz do kan. 19, w: Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, t. 1, ks. I. Normy ogólne, red. J. Krukowski, Poznań 2003.
Wroceński J., Administrator diecezjalny jako tymczasowy rządca diecezją wakującą, Prawo Kanoniczne 2003, t. 46, nr 1–2. (Crossref)
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II https://orcid.org/0000-0003-1415-7378
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.
Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:
a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.
