Припинення реанімаційних заходів лікарем в аспекті права на гідну смерть

Karolina Ejsmont-Sowała

Uniwersytecki Szpital Kliniczny w Białymstoku , Польща
https://orcid.org/0000-0002-0123-3784

Marcin Sowała

Uniwersytet w Białymstoku , Польща
https://orcid.org/0000-0002-1960-9575


Анотація

У цій статті автори звертаються до надзвичайно важливого питання відмови лікаря від проведення реанімаційних заходів у контексті права пацієнта на гідну смерть. Метою статті є визначення того, якою мірою пацієнт має право прийняти рішення про відмову від проведення йому реанімаційних заходів і, відповідно, яким є правове становище лікаря, зобов’язаного здійснити ці дії. У першій частині автори проаналізували, в якій мірі лікар зобов’язаний проводити реанімаційні заходи і які наслідки їх невиконання. Друга частина статті була присвячена питанню можливості для пацієнта робити заяви про відмову від реанімації (DNR) та про допущення природної смерті (AND). З проведеного авторами аналізу можна зробити наступні висновки. Перший висновок зводиться до того, що обсяг обов’язку лікаря проводити СЛР залежить від того, чи має він статус поручителя, хоча слід виходити з того, що лікар принципово зобов’язаний проводити СЛР. Другий висновок дослідження стосується заяв DNR та AND. У Польщі немає жодних нормативних актів, які б регулювали це питання. Відсутність регулювання в цій сфері завдає великої шкоди як пацієнтам, так і лікарям.

Ключові слова:

реанімація, гідна смерть, ортотаназія, лікар, DNR, AND



Acierno L.J., Worrell L.T., Peter Safar: Father of Modern Cardiopulmonary Resuscitation, Clinical Cardiology 2007, nr 30. (Crossref)

Bednarz K., Chrzanowska-Wąsik M., Goniewicz M., Nowicki G., Rzońca P., Historia zabiegów resuscytacyjnych, Journal of Education, Health and Sport 2017, t. 7, nr 3.

Biesaga T., Właściwe i niewłaściwe cele medycyny, Medycyna Praktyczna 2004, nr 5.

Bołoz W., Rezygnacja z uporczywej terapii jako realizacja praw człowieka umierającego, Medycyna Paliatywna w Praktyce 2008, t. 2, nr 3.

Boratyńska M., Konieczniak P., Prawa pacjenta, Warszawa 2001.

Boratyńska M., Malczewski J., Prawo wobec medycyny końca życia, w: System Prawa Medycznego, t. 2, cz. 1. Regulacja prawna czynności medycznych, red. M. Boratyńska, P. Konieczniak, Warszawa 2019.

Breault J.L., DNR, DNAR, or AND? Is Language Important?, Ochsner Journal 2011, t. 11, nr 4. California Emergency Medical Service Authority, Informacje dotyczące formularza DNR, https://emsa.ca.gov/dnr_and_polst_forms/ [dostęp: 15.01.2024 r.].

Czekajewska J., Godność osoby umierającej powinnością moralną w medycynie, Studia Ecologiae et Bioethicae 2018, t. 16, nr 1. (Crossref)

Drozdowska U., Ustawowa konstrukcja obowiązku szczepień ochronnych u dzieci na tle prawa polskiego – uwagi de lege lata i de lege ferenda, Białostockie Studia Prawnicze 2022, t. 27, nr 3. (Crossref)

Filar M., Lekarskie prawo karne, Kraków 2000.

Filar M., Odpowiedzialność karna lekarza za zaniechanie udzielenia świadczenia zdrowotnego (nieudzielenie pomocy), Prawo i Medycyna 1999, nr 3.

Gach D., Jaszczurowski W., Krzych Ł.J., Nagłe zatrzymanie krążenia u młodej osoby dorosłej – studium przypadku, Folia Cardiologica 2015, t. 10, nr 3.

Gardocki L., Prawo karne, Warszawa 2011.

Giezek J., Art. 162 [Nieudzielenie pomocy], w: Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, red. J. Giezek, Warszawa 2021.

Government of the Netherlands, Informacje dotyczące medalionu DNR, https://www.government.nl/topics/euthanasia/euthanasia-assisted-suicide-and-non-resuscitation-on-request [dostęp: 15.01.2024 r.].

Grzesiewski P., Art. 20, w: Prawa pacjenta i Rzecznik Praw Pacjenta. Komentarz, red. D. Karkowska, Warszawa 2021.

Gulla B., Izydorczyk B., Kubiak R., Godność i intymność pacjenta. Aspekty psychologiczne i prawne, Kraków 2019.

Kongregacja Nauki Wiary, Instrukcja Dignitas personae dotycząca niektórych problemów bioetycznych z dnia 8 września 2008 r.

Kosonoga-Zygmunt J., Źródła prawnokarnego obowiązku przeszkodzenia samobójstwu. Część II, Ius Novum 2015, t. 9, nr 1.

Krajewski R., Przestępstwo eutanazji w kodeksie karnym z 1997 r., Prokuratura i Prawo 2005, nr 2.

Kubicki L., Obowiązek udzielenia pomocy lekarskiej, Prawo i Medycyna 2003, nr 13.

Kulesza J., Przestępstwo nieudzielenia pomocy w niebezpieczeństwie (art. 162 k.k.), Czasopisma Prawa Karnego i Nauk Penalnych 2008, z. 2.

Lerner E.B., Billittier A.J., Hallinan K., Out-of-Hospital Do-Not-Resuscitate Orders by Primary Care Physicians, The Journal of Emergency Medicine 2002, t. 23, nr 4. (Crossref)

Maciejewska-Szałas M., Art. 82 [Stan wyłączający świadome albo swobodne podjęcie decyzji i wyrażenie woli], w: Kodeks cywilny. Komentarz, red. M. Balwicka-Szczyrba, A. Sylwestrzak, Warszawa 2024.

Mentzelopoulos S.D., Couper K., Van de Voorde P., Druwé P., Blom M., Perkins G.D.,

Lulic I., Djakow J., Raffay V., Lilja G., Bossaert L., European Resuscitation Council Guidelines 2021. Ethics of Resuscitation and End of Life Decisions, Resuscitation 2021, t. 161. (Crossref)

Namysłowska-Gabrysiak B., Zielińska E., Art. 30 [Obowiązek udzielenia pomocy], w: Ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Komentarz, red. E. Zielińska, Warszawa 2022.

National Library of Medicine, Termin DNR w encyklopedii medycznej, https://medlineplus.gov/ency/patientinstructions/000473.htm [dostęp: 15.01.2024 r.].

North Carolina Division of Health Service Regulation, Informacje dotyczące formularza DNR, https://info.ncdhhs.gov/dhsr/ems/dnrmost.html [dostęp: 15.01.2024 r.].

Nykiel M., Nieumyślne przestępstwa aborcyjne – uwagi de lege ferenda na marginesie wyroku Sądu Najwyższego – Izba Karna z 27 września 2010 r. (V KK 34/10), Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych 2012, z. 2.

Orońska A., Godność człowieka umierającego w różnych religiach świata, Medycyna Paliatywna w Praktyce 2009, t. 3, nr 2.

Ożóg M., Legal Protection of Life in the Constitutions of the Republic of Poland of March 17, 1921 and April 2, 1997, Miscellanea Historico-Iuridica 2022, t. 21, z. 2. (Crossref)

Sandroni C., Cronberg T., Sekhon M., Brain Injury After Cardiac Arrest. Pathophysiology, Treatment, and Prognosis, Intensive Care Medicine 2021, t. 47, nr 12. (Crossref)

Santonocito C., Ristagno G., Gullo A., Weil M.H., Do-Not-Resuscitate Order: a View Throughout the World, Journal of Critical Care 2013, t. 28. (Crossref)

Sitarz O., Znaczenie regulacji prawa rodzinnego dla karnoprawnej oceny zaniedbania, Białostockie Studia Prawnicze 2022, t. 27, nr 3. (Crossref)

Stępniak K., Prawa człowieka umierającego, Studia Prawnicze i Administracyjne 2016, nr 15.

Vitelli C., Cooper K., Rogatko A., Brennan M., Cardiopulmonary Resuscitation and the Patient with Cancer, Journal of Clinical Oncology 1991, t. 9, nr 1. (Crossref)

Wróbel W., Zoll A., Polskie prawo karne. Część ogólna, Kraków 2010.

Yamashita S.I., Morinaga T., Ohgo S., Sakamoto T., Kaku N., Sugimoto S., Matsukura S., Prognostic Value of Electroencephalogram (EEG) in Anoxic Encephalopathy After Cardiopulmonary Resuscitation. Relationship Among Anoxic Period, EEG Grading and Outcome,

Internal Medicine 1995, t. 34, nr 2.

Zatyka E., Lekarski obowiązek udzielenia pomocy w świetle prawa karnego, Warszawa 2011.

Zoll A., Art. 162 [Nieudzielenie pomocy], w: Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, red. A. Zoll, Kraków 1999.

Zoll A., Obowiązek udzielania pomocy medycznej a prawo lekarza do strajku, Prawo i Medycyna 2008, nr 1.

Zoń M.K., Kilka uwag o obowiązku udzielania przez lekarza podstawowej opieki zdrowotnej świadczeń poza zakresem swojej specjalizacji, Przegląd Prawa i Administracji 2016, t. 107. (Crossref)


Опубліковано
2025-06-27


Ejsmont-Sowała, K., & Sowała, M. (2025). Zaprzestanie wykonywania reanimacji przez lekarza w aspekcie prawa do godnej śmierci. Studia Prawnicze KUL, (2), 105–128. https://doi.org/10.31743/sp.17164

Karolina Ejsmont-Sowała 
Uniwersytecki Szpital Kliniczny w Białymstoku https://orcid.org/0000-0002-0123-3784
Marcin Sowała  marcin.sowala@wp.pl
Uniwersytet w Białymstoku https://orcid.org/0000-0002-1960-9575



Ліцензія

Creative Commons License

Ця робота ліцензується відповідно до Creative Commons Attribution 4.0 International License.

Автор заявляє, що твір є оригінальним твором і не порушує жодних особистих або майнових прав третіх осіб, a також, що його авторські права на твір не обмежені в межах договору, підписаного з Видавцем.

Автор публікації безоплатно передає Видавцю майнові авторські майнові права на твір (статтю), поданий до публікації, без обмежень що до часу та території в таких сферах використання:

а) виготовлення, запис і збільшення за допомогою певної техніки копій, включаючи техніку друку, магнітний запис та цифрову техніку;

b) введення на ринок, позичання або надання в оренду оригіналу чи копій Твору та розповсюдження у формі відкритого доступу відповідно до змісту ліцензії Creative Commons Визнання Авторства 4.0 Міжнародна (також відомої як CC BY), доступної за адресою:

https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;

c) включення Твору до складу колективного твору;

d) оприлюднення на веб-сайті журналу, публічне виконання, виставка, демонстрація, відтворення, трансляція та ретрансляція, а також надання Твору доступним для громадськості таким чином, щоб кожен міг мати доступ до них у місці та в час, вибраний ними;

e) завантаження Твору в електронній формі на електронні платформи або інше завантаження Твору в електронній формі в Інтернет чи іншу мережу.

Авторські майнові права на твір передаються безоплатно при підписанні договору.