Значение государственного экзамена юрисконсульта в обеспечении надлежащего уровня квалификации юрисконсульта. Комментарий к решению Высшего Административного Суда от 18 августа 2020 года, II GSK 30/18
Monika Kępa
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie , Польшаhttps://orcid.org/0000-0001-9377-5160
Аннотация
Комментируемое решение Высшего Административного Суда от 18 августа 2020 года, исх. II GSK 30/18, касается уровня предметной квалификации кандидата на профессию юрисконсульта. Высший Административный Суд сформулировал тезис о том, что необходим самый высокий уровень компетентности, чтобы обеспечить надлежащее выполнение профессии. Как тезис решения, так и аргументация, ведущая к нему, должны быть одобрены. В связи с тем, что деятельность, составляющая юридическую помощь, оказываемую лицами, осуществляющими профессию общественного доверия, имеет разнообразную форму и обширный объем, необходимо обладать соответствующими знаниями и навыками. Минимальный уровень квалификации, достигнутый кандидатом, выраженный положительным результатом экзамена. Он должен означать выполнение всех высоких требований, предъявляемых к юрисконсультантам. Цель государственного профессионального экзамена заключается в том, чтобы позволить практиковать в качестве юрисконсультов лицам, представляющим высокий уровень профессиональной подготовки, что в более широком контексте представляет собой защиту общественных интересов.
Ключевые слова:
юрисконсульт, государственный экзамен юрисконсульта, оказание юридической помощи, профессиональная квалификация, общественный интересБиблиографические ссылки
Kaczmarek P., O rękojmi prawidłowego wykonywania zawodu adwokata oraz radcy prawnego, Przegląd Prawa Publicznego 2015, nr 1.
Kępa M., Pilipiec S., Prestiż zawodów prawniczych wśród studentów prawa a zamiar ich wykonywania, Studia Iuridica Lublinensia 2019, t. 28, nr 9, DOI: 10.17951/sil.2019.28.4.65-87. (Crossref)
Klatka Z., Ustawa o radcach prawnych. Komentarz, Warszawa 1999.
Kwapisz K., Ustawa o radcach prawnych. Komentarz, Warszawa 2013.
Sarnecki P., Pojęcie zawodu zaufania publicznego (art. 17 Konstytucji na przykładzie adwokatury), w: Konstytucja, wybory, parlament. Studia ofiarowane Zdzisławowi Jaroszowi, red. L. Garlicki, Warszawa 2000.
Szydło M., Nabywanie uprawnień do wykonywania wolnych zawodów, Państwo i Prawo 2002, nr 7.
Trubalski A., Samorządy zaufania publicznego na przykładzie samorządu radców prawnych. Perspektywa konstytucyjnoprawna, Studia Iuridica Lublinensia 2014, t. 21. (Crossref)
Ustawa o radcach prawnych. Komentarz, red. T. Scheffler, Warszawa 2018.
Zawody zaufania publicznego a interes publiczny – korporacyjna reglamentacja versus wolność wykonywania zawodu, oprac. S. Legat, M. Lipińska, Warszawa 2002.
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie https://orcid.org/0000-0001-9377-5160
Лицензия
Это произведение доступно по лицензии Creative Commons «Attribution» («Атрибуция») 4.0 Всемирная.
Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.
Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:
a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.
