Подделка подписи художника в соответствии с польским законодательством

Olivia Rybak-Karkosz

University of Silesia in Katowice , Польша
https://orcid.org/0000-0001-5335-1216


Аннотация

Возможность обращения за правовой защитой в случае установления неподлинности приобретенного предмета искусства обеспечивает участникам рынка предметов искусства и антиквариата уверенность и безопасность торговли, а также доверие к закону. Для правоохранительных органов это является важным аспектом для определения соответствующей юридической квалификации того или иного деяния. К сожалению, в польском законодательстве нет нормы, напрямую касающейся подделки подписи художника. Это тем более важно, что подпись является одним из элементов, принимаемых во внимание и анализируемых в ходе комплексной экспертизы, направленной на установление подлинности произведения искусства. Однако подпись является отдельной сущностью от произведения, на котором находится, и ее подлинность не определяет подлинность всего объекта. Действительно, возможны случаи, когда на подлинной картине ставится неаутентичная подпись (поставленная, например, членом семьи автора, чтобы «усилить» авторство произведения). В то же время известны случаи, когда подлинная подпись ставилась на неаутентичном произведении. По этим причинам важно различать эти две сущности. Целью исследования является определение правового регулирования, которое касалось бы подделки подписи и обеспечивало бы универсальную криминализацию. Методология исследования предполагала обзор нормативно-правовых актов, содержащих норму о подделке подписи на произведении или продукте. Выбор зависит от рассмотрения подписи либо как товарного знака, либо как самостоятельного объекта, являющегося указанием на происхождение произведения. Поскольку современное художественное творчество остается вне сферы деятельности, описанной в Законе о промышленной собственности и Законе о борьбе с недобросовестной конкуренцией (указанная подпись должна быть зарегистрирована как товарный знак), наиболее подходящим регулированием, по мнению автора, является статья 306 Уголовного кодекса. Благодаря такому решению, возможно сохранить последствие признания подписи в качестве независимого объекта, являющегося указанием на происхождение произведения. Однако это лишь замещающее решение, поэтому предлагается ввести, по примеру других европейских стран, норму, прямо предусматривающую наказание за подделку подписи художника.

Ключевые слова:

подпись художника, подделка произведений искусства, подделка товарных знаков



F., Sztuka fałszerzy, fałszerze sztuki. Trzydzieści wieków antykwarskich mistyfikacji, transl. F. Buhl, Warszawa 1988.

Baraniewski W., Ekspresjoniści, in: Sztuka świata, vol. 9, ed. W. Włodarczyk, Warszawa 1996.

Bojarski T., Kodeks wykroczeń. Komentarz, Warszawa 2015.

Hyatt Mayor A., Prints and People. A Social History of Printed Pictures, New York 1972.

Hyman J., The Prints of Henri Cartier-Bresson, Print Quarterly 1998, vol. 15, no. 1.

Kodeks karny. Część szczególna, vol. 2. Komentarz. Art. 222–316, eds. M. Królikowski, R. Zawłocki, Warszawa 2017.

Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, vol. 3. Komentarz do art. 278–363, ed. A. Zoll, Warszawa 2016.

Kodeks karny. Komentarz, eds. A. Grześkowiak, K. Wiak, Warszawa 2018.

Kodeks wykroczeń. Komentarz, ed. P. Daniluk, Warszawa 2016.

Krużel K., Wśród starych rycin. Wybrane zagadnienia opracowania formalnego dawnej grafiki, Kraków 1999.

Mozgawa M., Zwalczanie nieuczciwej konkurencji środkami prawa karnego, Gdańsk 1997.

Niedźwiedź M., Obrót dobrami kultury w Unii Europejskiej, Kraków 2000.

Pon L., Raphael, Dürer and Marcantonio Raimondi. Copying and the Italian Renaissance Print, New Haven–London 2004.

Rybak-Karkosz O., Badanie autentyczności grafiki artystycznej. Aspekty kryminalistyczne, Toruń 2020.

Rybak-Karkosz O., Predykaty w sygnaturach w grafice artystycznej, in: Problematyka dowodu z dokumentu, ed. R. Cieśla, Wrocław 2019.

Skubiszewski P., Znaki w dziełach sztuki, in: Wstęp do historii sztuki, vol. 1. Przedmiot – metodologia – zawód, ed. P. Skubiszewski, Warszawa 1973.

Słownik terminologiczny sztuk pięknych, eds. K. Kubalska-Sulkiewicz, M. Bielska-Łach, A. Manteuffel-Szarota, Warszawa 2007.

Tosza S., Wróblel W., Komentarz do art. 303–310, in: Prawo własności przemysłowej. Komentarz, ed. P. Kostański, Warszawa 2014.

Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Komentarz, eds. M. Zdyb, M. Sieradzka, Warszawa 2016.

Widła H., Widła T., Predykaty w sygnaturach, in: Współczesna problematyka badań dokumentów, ed. R. Cieśla, Wrocław 2015.

Widła T., Autentyczność sygnatur a autentyczność dzieła sztuki, in: Meandry ochrony dziedzictwa kultury. Aspekty prawnokarne i kryminalistyczne, eds. M. Sabaciński, M. Trzciński, Warszawa 2019.

Widła T., Ekspertyza sygnatury malarskiej, Katowice 2016.

Widła T., Fałszerstwa sygnatur, in: Dokument i jego badania, ed. R. Cieśla, Wrocław 2014.

Widła T., Fałszerstwo doskonałe, in: Problematyka autentyczności dzieł sztuki na polskim rynku, ed. R. Pasieczny, Warszawa 2012.

Widła T., Metody ustalania autentyczności obrazów, Studia Kryminologiczne, Kryminalistyczne i Penitencjarne 1979, vol. 10.

Widła T., Zaufanie do sygnatur, in: Zagrożenia dzieł sztuki i meandry ich ochrony, ed. R. Krawczyk, Kraków 2011.

Wilk D., Fałszerstwa dzieł sztuki. Aspekty prawne i kryminalistyczne, Warszawa 2015.

Zawłocki R., Przestępstwa przeciwko przedsiębiorcom. Komentarz, Warszawa 2003.

Żakiewicz A., Portret kobiecy, http://www.witkacy.hg.pl/galeria/turban.html [access: 3.02.2016].


Опубликован
2023-02-21


Rybak-Karkosz, O. (2023). Forgery of artists’ signatures on paintings or print from the perspective of Polish law. Журнал Studia Prawnicze KUL, (1), 113–127. https://doi.org/10.31743/sp.13509

Olivia Rybak-Karkosz  olivia.rybak@us.edu.pl
University of Silesia in Katowice https://orcid.org/0000-0001-5335-1216



Лицензия

Лицензия Creative Commons

Это произведение доступно по лицензии Creative Commons «Attribution» («Атрибуция») 4.0 Всемирная.

Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.

Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:

a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;

b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;

c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;

d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;

e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.

Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.