Магія у проповідях Цезарія Арльського
Irmina Stodulska
Akademia Sztuki Wojennej w Warszawie , Польщаhttps://orcid.org/0009-0009-2214-3559
Анотація
Цезарій Арльський був однією з найвидатніших постатей свого часу. Він прагнув впливати на поведінку підвладної йому громади за допомогою пристрасних і глибокодумних проповідей. Серед питань, що розглядалися в них, були різні види магічних практик. Серед іншого, він засуджував ворожіння на нутрощах тварин (гаруспіція), ворожіння на поведінці птахів (авгурія) та астрологію, а також користування послугами звідників, чаклунів, ворожбитів і віщунів. На думку єпископа Арльського, всі види магічної діяльності мали одну спільну рису – зв’язок з діяльністю диявола. Предметом цієї статті є магічні практики, які вважалися шкідливими у проповідях галльського проповідника. Використано історичний, порівняльний та філологічний методи.
Ключові слова:
Цезар Арльський, магія, маги, ворожбити, магічні практикиПосилання
Burczak K., Sacrilegium w „Dekrecie” Gracjana, Lublin 2010.
Dębiński A., Polityka ustawodawcza rzymskich cesarzy chrześcijańskich w sprawach religijnych, Lublin 2020.
Dickie M.W., Magic and Magicians in the Greco-Roman World, London–New York 2005.
Dunn G.D., Rhetoric in the Patristic Sermons of Late Antiquity, w: Preaching in the Patristic Era: Sermons, Preachers, and Audiences in the Latin West, red. A. Dupont, Sh. Boodts, G. Partoens, J. Leemans, Leiden–Boston 2018. (Crossref)
Gaddis M., There Is No Crime for Those Who Have Christ. Religious Violence in the Christian Roman Empire, Berkeley–Los Angeles–London 2005. (Crossref)
Hemperek P., Reforma święceń niższych i subdiakonatu, Prawo Kanoniczne 1973, t. 16, nr 3–4, DOI: 10.21697/pk.1973.16.3-4.09. (Crossref)
Hemperek P., Góralski W., Przytuła F., Bakalarz J., Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., t. 3, ks. III. Nauczycielskie zadanie Kościoła, ks. IV. Uświęcające zadanie Kościoła, Lublin 1986.
Jońca M., Głośne rzymskie procesy karne, Wrocław 2009.
Jońca M., Laudatio Turiae – funeberis oratio uxori dedicata. Pochwała Turii – mowa pogrzebowa ku czci żony, Poznań 2011.
Jońca M., Parricidium w prawie rzymskim, Lublin 2008.
Jońca M., Prawo rzymskie. Mirabilia, Warszawa 2020.
Jońca M., Rzymskie prawo karne. Instytucje, Lublin 2021.
Jońca M., s.v. venenum, w: Leksykon rzymskiego prawa karnego. Podstawowe pojęcia, red. M. Jońca, Warszawa 2022.
Klingshirn W.E., Caesarius of Arles: The Making of a Christian Community in Late Antique Gaul, Cambridge 2004.
Klingshirn W., Charity and Power: Caesarius of Arles and the Ransoming of Captives in Sub-Roman Gaul, The Journal of Roman Studies 1985, t. 75, DOI: 10.2307/300659. (Crossref)
Krukowski J., s.v. Święcenia, Sakrament święceń, w: Leksykon prawa kanonicznego, red. M. Sitarz, Lublin 2019.
De Maeyer N., Partoens G., Preaching in Sixth-Century Arles. The Sermons of Bishop Caesarius, w: Preaching in the Patristic Era: Sermons, Preachers, and Audiences in the Latin West, red. A. Dupont, Sh. Boodts, G. Partoens, J. Leemans, Leiden–Boston 2018. (Crossref)
Marasco G., L’accusa di magia e i cristiani nella tarda antichità, Augustinianum 2011, t. 51, nr 2, DOI: 10.5840/agstm201151217. (Crossref)
Pochwat J., Dzień Pański w nauczaniu św. Cezarego z Arles w świetle studium jego „Kazań do ludu”, Vox Patrum 2013, t. 60, DOI: 10.31743/vp.3990. (Crossref)
Pochwat J., Sprawiedliwość i miłosierdzie. Studium Kazań do ludu św. Cezarego z Arles, Kraków 2008.
Pochwat J., Wstęp, w: Św. Cezary z Arles. Kazania do ludu (1–80), przeł. S. Ryznar (kaz. 1–55), J. Pochwat (kaz. 56–80), Kraków 2011.
Wygralak P., Stanowisko Kościoła wobec idolatrii i magii na terenach Galii i Hiszpanii w późnej starożytności chrześcijańskiej (VI–VII w.), Poznań 2011.
Wygralak P., Stanowisko Ojców Kościoła wobec magii, w: Wczesne chrześcijaństwo a religie, red. I.S. Ledwoń, M. Szram, Lublin 2012.
Wygralak P., Zło magii w pastoralnych wskazaniach Ojców Kościoła, Vox Patrum 2013, t. 59, DOI: 10.31743/vp.4032. (Crossref)
Akademia Sztuki Wojennej w Warszawie https://orcid.org/0009-0009-2214-3559
Ліцензія

Ця робота ліцензується відповідно до Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Автор заявляє, що твір є оригінальним твором і не порушує жодних особистих або майнових прав третіх осіб, a також, що його авторські права на твір не обмежені в межах договору, підписаного з Видавцем.
Автор публікації безоплатно передає Видавцю майнові авторські майнові права на твір (статтю), поданий до публікації, без обмежень що до часу та території в таких сферах використання:
а) виготовлення, запис і збільшення за допомогою певної техніки копій, включаючи техніку друку, магнітний запис та цифрову техніку;
b) введення на ринок, позичання або надання в оренду оригіналу чи копій Твору та розповсюдження у формі відкритого доступу відповідно до змісту ліцензії Creative Commons Визнання Авторства 4.0 Міжнародна (також відомої як CC BY), доступної за адресою:
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) включення Твору до складу колективного твору;
d) оприлюднення на веб-сайті журналу, публічне виконання, виставка, демонстрація, відтворення, трансляція та ретрансляція, а також надання Твору доступним для громадськості таким чином, щоб кожен міг мати доступ до них у місці та в час, вибраний ними;
e) завантаження Твору в електронній формі на електронні платформи або інше завантаження Твору в електронній формі в Інтернет чи іншу мережу.
Авторські майнові права на твір передаються безоплатно при підписанні договору.






