Transakcje, które mogą pogorszyć stan majątkowy Kościelnej osoby prawnej (kan. 1295)
Paweł Kaleta
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , Польщаhttps://orcid.org/0000-0001-6159-0997
Анотація
Artykuł dotyczy transakcji, które mogą pogorszyć stan majątkowy kościelnej osoby prawnej. Autor dokonuje analizy kan. 1295 i wskazuje na praktyczne przykłady stosowania kan. 1295. Studium artykułu obejmuje: legislacyjny rozwój kan. 1295, znaczenie prawne kan. 1295, procedurę dokonania transakcji, która może pogorszyć stan majątkowy, stosowanie w praktyce oraz wskazanie różnic pomiędzy transakcjami, o których mowa w kan. 1295 a aktami nadzwyczajnego zarządzania.
Poprzednikiem kan. 1295 KPK/1983 był can. 1533 CIC/1917. Ustawodawca nie podaje enumeratywnej listy aktów, które należy stosować zgodnie z kan. 1295, ale wskazuje, że statuty kościelnej osoby prawnej powinny być dostosowane do kan. 1291-1294.
W Polsce, parafie będąc osobą prawną, nie mają własnego statutu, w zamian stosowane są statuty synodów diecezjalnych. Należy dodać, że zamysłem Coetus było, aby statuty, o których mowa w kan. 1295, były rozumiane w sensie prawa kanonicznego i konsekwentnie były uznawane przez prawo cywilne. Celem takiego sformułowania było, aby akty prawne nieważne kanonicznie były również nieważne w porządku państwowym.
W literaturze prawa kanonicznego do transakcji, które mogą pogorszyć stan majątkowy kościelnej osoby prawnej wymienia się następujące rodzaje aktów: zaciąganie pożyczki, ustanowienie hipoteki lub służebności gruntowej, kredyt pod zastaw rzeczy kosztownych, zawieranie długoterminowych umów o dzierżawę lub najmu, zmiana w statusie własności (np. przekształcanie niektórych form własności w spółki), podejmowanie inwestycji finansowych z projektów unijnych.
Ключові слова:
transakcje, umowy, alienacja, zarządzanie dobrami kościelnymiПосилання
Andrés Gutiérrez D.J., Las formas de vida consagrada. Comentario teológico-jurídico al Código de derecho canónico, Madrid 2005.
Aznar Gil F.R., La administratión de los bienes temporales de la Iglesia, Salamanca 1993.
Bączkowicz F., Baron J., Stawinoga W., Prawo kanoniczne. Podręcznik dla duchowieństwa, t. 2, Kraków 1958.
De Paolis V., Los bienes temporales de la Iglesia, Madrid 2012.
Dubiel S., Uprawnienia majątkowe Kościoła katolickiego w Polsce w świetle Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku Konkordatu z 1993 roku i ustaw synodalnych, Lublin 2007.
Grazian F., La nozione di amministrazione e di alienazione nel Codice di diritto canonico, Roma 2002.
Kaleta P., Kościelne prawo majątkowe, Lublin 2014.
Kaleta P., Pojęcie »patrimonium stabile«, „Roczniki Nauk Prawnych” 2014, nr 4, s. 147-161.
Kennedy R.T., The Temporal Goods of the Church, [w:] J. B. Beal, J.A. Coriden, T.J. Green (red.), New Commentary on the Code of Canon Law, , New York 2000, s. 1449-1525.
Morrisey F.G., The Alienation of Temporal Goods in Contemporary Practice, “Studia Canonica” 1995, nr 2, s. 293-316.
Pasternak F., Urzędy i beneficja kościelne, majątek kościelny, Warszawa 1970.
Périsset J.C. Les biens temporels de l’Église. Commentaire des canons 1254-1310, Paris 1996.
Renken J.A., Church Property. A Commentary on Canon Law Governing temporal Goods in the United States and Canada, Ottawa 2009.
Schouppe J.P., Derecho Patrimonial Cannonico, Pamplona 2007.
Sitarz M., Warunki alienacji majątku kościelnego według KPK/1983, „Roczniki Nauk Prawnych” 2000, nr 1, s. 95-111.
Sondel J. (red.), Słownik łacińsko-polski dla prawników, Kraków 2009.
Świto L., Alienacja majątku kościelnego w diecezjach rzymskokatolickich w Polsce, Olsztyn 2010.
Tomkiewicz M., Obrót majątkiem Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce, Olsztyn 2013.
Waters I.B., Canon 1292 and Canon 1294. Transfer of Property from Religious Congregation to Diocese, [w:] A.J. Espelage (red.) CLSA Advisory Opinions 1994-2000, Washington 2002, s. 416-417.
Wójcik W., Dobra doczesne Kościoła, [w:] W. Wójcik, J. Krukowski, F. Lempa, Komentarz do Kodeksu Prawa Kanonicznego, Lublin 1987.
Ліцензія
Автор заявляє, що твір є оригінальним твором і не порушує жодних особистих або майнових прав третіх осіб, a також, що його авторські права на твір не обмежені в межах договору, підписаного з Видавцем.
Автор публікації безоплатно передає Видавцю майнові авторські майнові права на твір (статтю), поданий до публікації, без обмежень що до часу та території в таких сферах використання:
а) виготовлення, запис і збільшення за допомогою певної техніки копій, включаючи техніку друку, магнітний запис та цифрову техніку;
b) введення на ринок, позичання або надання в оренду оригіналу чи копій Твору та розповсюдження у формі відкритого доступу відповідно до змісту ліцензії Creative Commons Визнання Авторства 4.0 Міжнародна (також відомої як CC BY), доступної за адресою:
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) включення Твору до складу колективного твору;
d) оприлюднення на веб-сайті журналу, публічне виконання, виставка, демонстрація, відтворення, трансляція та ретрансляція, а також надання Твору доступним для громадськості таким чином, щоб кожен міг мати доступ до них у місці та в час, вибраний ними;
e) завантаження Твору в електронній формі на електронні платформи або інше завантаження Твору в електронній формі в Інтернет чи іншу мережу.
Авторські майнові права на твір передаються безоплатно при підписанні договору.
