Efektywność mediacji w postępowaniu administracyjnym
Ks. Włodzimierz Broński
Анотація
Instytucja mediacji w sprawie administracyjnej jest instrumentem prawnym, czyli środkiem służącym osiągnięciu celu, jakim jest polubowne załatwienie sprawy. Taki charakter tejże instytucji podkreślają normy kodeksu postępowania administracyjnego. Niniejsze opracowanie ukazuje wpływ regulacji mediacji w Kodeksie postępowania administracyjnego na efektywność postępowania administracyjnego. Poprzez efektywność rozumiemy realizację motywów wprowadzenia mediacji do Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z podstawowymi zasadami postępowania administracyjnego takimi jak: szybkość postępowania, zasada zaufania obywateli do organu i zasady polubownego rozwiązywania sporów. Artykuł omawia 4 zagadnienia: uzasadnienie wprowadzenia mediacji do kodeksu postępowania administracyjnego, istota i zasady mediacji, zakres zastosowania mediacji, wnioski dotyczące wpływu sposobu regulacji instytucji mediacji na efektywność postępowania administracyjnego.
Ключові слова:
mediacja, postępowanie administracyjne, zasady mediacjiПосилання
Jakubowski A., w: Kodeks Postępowania Administracyjnego. Komentarz, red. M. Wierzbowski, A. Wiktorowska, wyd. 28, 2019 [baza danych Beck Online Komentarze], Art. 96 K.p.a.
Kędziora R., Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2017.
Kmieciak Z., Mediacja i koncyliacja w prawie administracyjnym, [Kraków] 2004.
Kmieciak Z., Problemy i wyzwania partycypacji w postępowaniu administracyjnym, w: Partycypacja w postępowaniu administracyjnym. W kierunku uspołecznienia interesu prawnego, red. Z. Kmieciak, Warszawa 2017.
Kobylińska U., Innowacje w administracji publicznej w Polsce na poziomie samorządu lokalnego, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu 2015, nr 402: Polityka ekonomiczna.
Kocot-Łaszczyca A., G. Łaszczyca, Mediacja w ogólnym postępowaniu administracyjnym, Warszawa 2018.
Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, red. W. Chróścielewski, Z. Kmieciak, 2018 [baza danych LEX].
Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, red. A. Wróbel, M. Jaśkowska, Warszawa 2018.
Komentarz zaktualizowany do Kodeksu postępowania administracyjnego, red. M. Jaśkowska, A. Wróbel, 2019 [baza danych LEX].
Kulesza M., D. Sześciło, Polityka administracyjna i zarządzanie publiczne, Warszawa 2013.
Mediacja w sprawach administracyjnych, red. H. Machińska, Warszawa 2007.
Morawski L., Główne problemy współczesnej filozofii prawa. Prawo w toku przemian, Warszawa 2005.
Morek R., Dobrowolność mediacji i jej ograniczenia (prawo i praktyka), Studia Iuridica 2008, t. 49.
Ostaszewski K., Partycypacja społeczna w procesie podejmowania rozstrzygnięć w administracji publicznej, Lublin 2013.
Prawo procesowe administracyjne, red. R. Hauser, Z. Niewiadomski, A. Wróbel, System Prawa Administracyjnego 9, Warszawa 2017.
Przybysz P., w: Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, red. P. Przybysz, Warszawa 2017.
Sitek B., Jednostka wobec władztwa administracyjnego. Studium prawno-historyczno-porównawcze, w: Jednostka wobec działań administracji publicznej, red. E. Ura, E. Feret, S. Pieprzny, Rzeszów 2016.
Stępień M., Janusowy charakter partycypacji w decydowaniu administracyjnym, w: Partycypacja w postępowaniu administracyjnym. W kierunku uspołecznienia interesu prawnego, red. Z. Kmieciak, Warszawa 2017.
Supernat J., Administracja publiczna, „governance” i nowe publiczne zarządzanie, w: Prawna działalność instytucji społeczeństwa obywatelskiego, red. J. Blicharz, J. Boć, Wrocław 2009.
Tabernacka M., Mediacje w postępowaniu administracyjnym: uwarunkowania aksjologiczne i prakseologiczne, Kontrola Państwowa 2018, nr 3.
Waszkiewicz P., Zasady mediacji, w: Mediacje. Teoria i praktyka, red. E. Gmurzyńska, R. Morek, Warszawa 2009.
Wegner-Kowalska J., Idea mediacji w postępowaniu administracyjnym, Przegląd Prawa Publicznego 2016, nr 10.
Wegner-Kowalska J., Mediacja (art. 13, art. 96a-96g), w: Raport Zespołu Eksperckiego z prac w latach 2012-2016.
Reforma prawa o postępowaniu administracyjnym, red. Z. Kmieciak, Warszawa 2017.
Ліцензія
Ця робота ліцензується відповідно до Creative Commons Attribution 4.0 International License.
Автор заявляє, що твір є оригінальним твором і не порушує жодних особистих або майнових прав третіх осіб, a також, що його авторські права на твір не обмежені в межах договору, підписаного з Видавцем.
Автор публікації безоплатно передає Видавцю майнові авторські майнові права на твір (статтю), поданий до публікації, без обмежень що до часу та території в таких сферах використання:
а) виготовлення, запис і збільшення за допомогою певної техніки копій, включаючи техніку друку, магнітний запис та цифрову техніку;
b) введення на ринок, позичання або надання в оренду оригіналу чи копій Твору та розповсюдження у формі відкритого доступу відповідно до змісту ліцензії Creative Commons Визнання Авторства 4.0 Міжнародна (також відомої як CC BY), доступної за адресою:
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) включення Твору до складу колективного твору;
d) оприлюднення на веб-сайті журналу, публічне виконання, виставка, демонстрація, відтворення, трансляція та ретрансляція, а також надання Твору доступним для громадськості таким чином, щоб кожен міг мати доступ до них у місці та в час, вибраний ними;
e) завантаження Твору в електронній формі на електронні платформи або інше завантаження Твору в електронній формі в Інтернет чи іншу мережу.
Авторські майнові права на твір передаються безоплатно при підписанні договору.
