Program praktycznego ekumenizmu według Chrétiens désunis Yves'a Congara
Abstrakt
Autor artykułu analizuje dzieło Yves’a Congara Chrétiens désunis. Principes d’un „oecuménisme” catholique (Paris 1937). Wyróżnia w nim dwa wątki, stanowisko braci rozłączonych oraz Kościoła katolickiego w zakresie ekumenizmu, oraz cztery wymiary praktycznego ekumenizmu, które dla Kościoła proponuje francuski dominikanin: uznanie pierwszeństwa działania Boga, wyjście poza uprzedzenia wobec braci, powrót do źródeł, odnowienie dialogu doktrynalnego.
Słowa kluczowe:
Yves Congar, ekumenizm praktyczny, dialog, jedność, chrześcijanieBibliografia
Congar Y., Chrétiens désunis. Principes d’un „oecuménisme” catholique, Paris 1961.
Congar Y., Chrétiens en dialogue, Paris 1964.
Fouilloux E., Les catholiques et l’unité chrétienne du XIXe au XXe siècle. Itinéraires européens d’expression française, Paris 1982.
Hryniewicz W., Gajek J.S., Koza S.J., Ku chrześcijaństwu jutra. Wprowadzenie do ekumenizmu, Lublin 1996.
Jossua J.-P., Le père Congar. La théologie au service du peuple de Dieu, Paris 1967.
Napiórkowski A.A., Zagadnienia ekumeniczne. Skrypt dla studentów teologii, Kraków 1999.
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
