Jan Paweł II o Nowej Córze Syjonu
Kazimierz Pek
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , Polskahttps://orcid.org/0000-0003-1492-6747
Abstrakt
W XX wieku w debacie teologicznej pojawił się temat: Maryja – córa Syjonu. Pojawił się on w komentarzach do zwiastowania Maryi. Inspiracją były przede wszystkim proroctwa Pierwszego Przymierza. Sobór Watykański II przedstawił Maryję jako „wzniosłą córę Syjonu”. Spośród papieży szczególnie Jan Paweł II zainteresował się interpretacją roli Maryi w świetle przymierza Boga z ludźmi. Matkę Pana nazwał „nową córą Syjonu”. Wykazał, że takie określenie ukazuje Boga-Oblubieńca, który wciąż obdarowuje nową miłością i powołuje do radości mesjańskiej. Maryja-Matka Mesjasza już uczestniczy w takiej relacji z Bogiem i stanowi znak uniwersalnego powołania ludzkości
Słowa kluczowe:
Nowa Córa Syjonu, Jan Paweł II, mariologiaBibliografia
Bibliografia
- Brown R. E., The Birth o f the Messiah. A Commentary o f the Infancy Narratives
in Matthew and Luke, New York-London-Toronto-Sydney-Auckland 1993.
- Buby B., Mary of Galilee, Woman o f Israel - Daughter o f Zion, t. 2, New York 1995.
- Cazelles H., Fille de Sion et théologie mariale dans la Bible, „Etudes mariales” 21 (1964) p. 51-71.
- Jan Paweł II, O Matce Bożej, t. I-V, Warszawa 1999.
- Kudasiewicz J., Maryja córka Syjonu, „Vox Patrum” 11-12(1991-92)20-23, s. 245 -252.
- Królikowski J., Bogurodzica Dziewica, Niepokalanów 2013.
- Królikowski J., Kościół w Jezusie Chrystusie, Kraków 2015. (Crossref)
-Lekan J., Ku teologii nadziei świętej Bożej Rodzicielki, RT 62(2015), s. 91-108. (Crossref)
- Lemmo N., „Figlia di Sion” a partire da Le 1,26-38. Bilancio esegetico dal 1939 al. 1983, „Marianum” 45(1983), p. 175-258.
- Lyonnet S., Chaire kecharitomene, „Biblica” 20(1939) 131-141.
- Masciarelli M.G., Maria “figlia di Sion” e “Chiesa nascente” nella riflessione di Joseph Ratzinger, „Marianum” 68 (2006), pp. 321-415.
- Majewski J., Maryja wzorem nowego człowieka. Ku symbolicznej reinterpretacji teologicznych orzeczeń o Maryi, „Salvatoris Mater” 3(2001)1, s. 313-346.
- Perrella S., Santa Maria di Nazaret nell’oggi della Chiesa e del mondo. Sintesi storico-teologica, „Częstochowskie Studia Teologiczne”48 (2021), s. 69-97.
- Ratzinger J., Die Tochter Zion. Betrachtungen über den Marienglaube der Kirche, Einsiedeln 1977.
- Serra A., Myriam Figlia di Sion. La Donna di Nazaret e il femminile a partire dal giudaismo antico, Milano 1997.
- Siwak W., Maryja jako reprezentantka ludzkości w tajemnicy wcielenia według Jana Pawła II, RT 47 (2000)2, s. 139-152.
- Stefani P., Maryja, Córa Syjonu a hebrajskie korzenie Jezusa, „Salvatoris Mater” 9(2007)1-2, s. 11-23.
Suaras E., Maria, representante de la humanidad en la Encarnación, „Estudios Marianos” 40(1976), p. 13-28
- Szwajnoch M., Historiozbawcze ujęcie biblijnych tytułów Maryi w pismach kard. L. Scheffczyka. Studium egzegetyczno-dogmatyczne, Opole 2007.
- Tronina A. , Maryja „Córa Syjonu”. Perspektywa eklezjologiczna, „Salvatoris Mater”, 4(2002)2, s.11-25.
- Tronina A., „Wzniosła Córa Syjonu” (KK 55), „Częstochowskie Studia
Teologiczne” 23-24 (1995 -96), s. 137-148. (Crossref)
- Witaszek E., Jerozolima - córka Syjonu a Maryja, „Salvatoris Mater” 1(1999)2, s. 46-63.
- Wojtczak A., Maryja doskonała ikona wiary. Wokół autorstwa maryjnego wątku encykliki Lumen fidei, „Poznańskie Studia Teologiczne” 30(2016), s. 385-412. (Crossref)
Valentini A., Maria secondo le Scritture. Figlia di Sion e Madre del Signore, Bologna 2007.
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II https://orcid.org/0000-0003-1492-6747
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
