Kapłańska królewskość Jezusa Chrystusa. Podstawy biblijne i zasadnicze przesłanie eklezjalne
Janusz Królikowski
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II , Polskahttps://orcid.org/0000-0003-3929-6008
Abstrakt
Jubileuszowy „Akt przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana” z 19–20 listopada 2016 roku stawia przed teologami zadanie pogłębienia jego natury i jego treści. W proponowanym wykładzie zajmujemy się przede wszystkim jego podstawową treścią, którą jest królewskość Jezusa Chrystusa. Ponad wszelką wątpliwość wynika z Nowego Testamentu, że Jezus Chrystus jest królem, chociaż w całkowicie szczególnym i najbardziej wzniosłym znaczeniu. Jego królewskość ma przede wszystkim głęboki rys kapłański oraz eschatologiczny. Nie zmienia to jednak faktu, że ma ona konkretny wyraz eklezjalny, którego manifestacją są męczennicy, a następnie wszyscy świeci i dążący do świętości.
Słowa kluczowe:
Chrystus, król, królewskość, kapłaństwo, męczeństwo, uczestniczenieBibliografia
Cazelles H., Le Messie de la Bible. Christologie de l’Ancien Testament, Paris 1978.
Congar Y., Sur la trilogie: Prophète-Roi-Prêtre, „Revue de Sciences Philosophiques et Théologiques” 67 (1983), s. 97–115.
Congar Y., Chrystus i zbawienie świata, przekł. A. Turowiczowa, Kraków 1968.
Corbon J., Liturgia źródło wody życia, przekł. A. Foltańska, Poznań 2005.
Dąbrowski E., Proces Chrystusa w świetle historyczno-krytycznym, Poznań–Warszawa–Lublin 1964.
Hergesel T., Jezus cudotwórca, Katowice 1987.
Hymny Brewiarza rzymskiego. Proprium Poloniae, przekł. J. Piwowarczyk, Poznań 1958.
Il messaggio della salvezza, t. VIII: Opera Giovannea e lettere cattoliche, a cura di P. Prete, G. Ghiberti, U. Vanni, G. Tosatto, Torino–Leumann 1990.
Jankowski A., Dopowiedzenia chrystologii biblijnej, Poznań 1987.
Królikowski J., Syn Boży i nasz Zbawiciel, Kraków 2016, s. 47–60 (Ministerium Expositionis, t. I).
Jesucristo en el pensamiento de Joseph Ratzinger, ed. G. Richi Alberti, Madrid 2011.
Krawczuk A., Poczet cesarzy rzymskich, Warszawa 2006.
Królowanie Jezusa Chrystusa. Podstawy teologiczne i wskazania teologiczno-pastoralne (Propozycje do dyskusji opracowane na zlecenie Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych), w: Jezus Chrystus, red. J. Królikowski, G.M. Baran, P. Łabuda, Tarnów 2015, s. 499–508 (Scripturae Lumen. Biblia i Jej Oddziaływanie, t. VII).
Leclercq J., L’idée de la royauté du Christ au moyen âge, Paris 1959.
Margerie B. de, Le Christ des Pères. Prophète, Prêtre et Roi, Paris 2000.
Mędala S., Ewangelia według świętego Jana, cz. 2: Rozdziały 13–21, wstęp, przekł. z oryginału, komentarz, Częstochowa 2010.
Mszał Rzymski, red. G. Lefebvre, Tyniec–Bruges [1959].
Paciorek A., Ewangelia według świętego Mateusza, cz. 1: Rozdziały 1–13, wstęp, przekł. z oryginału, komentarz, Częstochowa 2005, s. 104–117 (Nowy Komentarz Biblijny, Nowy Testament, t. XXII).
Peterson E., Theologische Traktate, Würzburg 1994 (Ausgewählte Schriften, Bd. I).
Pierwsi świadkowie. Pisma Ojców Apostolskich, przekł. A. Świderkówna, Kraków 1998, s. 122 (Biblioteka Ojców Kościoła, t. X).
Potterie I. de la, Jésus roi et juge d’après Jn 19, 13. ʾΕκάθισεν ẻπἱ βἠματος, „Biblica” 41 (1960), s. 217–247.
Potterie I. de la, La vérité dans saint Jean, t. I: Le Christ et la vérité. L’Esprit de la vérité, Rome 1977.
Rahner H., Kościół i państwo we wczesnym chrześcijaństwie, przekł. M. Radożycka, Warszawa 1986.
Superson J., Historia Uroczystości Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, Kraków 2005.
Tomasz z Akwinu, Komentarz do Ewangelii Jana, Kęty 2002.
Torre G. Dalla, La città sul monte. Contributo ad una teoria caninistica sulle relazioni fra Chiesa e Comunità politica, Roma 2007.
Vanni U., Il sacerdozio nell’Apocalisse e nella Prima Lettera di Pietro. Un impegno che abbraccia tutta la vita del cristiano in vista del regno di Dio, Roma 2009.
Wojciechowski M., Apokalipsa świętego Jana. Objawienie, a nie tajemnica, wstęp, przekł. z oryginału, komentarz, Częstochowa 2012 (Nowy Komentarz Biblijny, Nowy Testament, t. XX).
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.