L'Esprit Saint dans les écrits de L'Apôtre Jean

Benedykt Huculak




Abstrakt

Parmi les auteurs des livres du Nouveau Testament il n’y a aucun qu’ait écrit plus abondement et plus profondement sur l’Esprit Saint que l’apôtre Jean. C’est pourquoi en Orient chrétien à partir des prémiers siècle jusqu’à nos jours il est appelé Jean le Théologien.

Słowa kluczowe:

Trinité, Saint-Esprit (Esprit Saint), procession, principe, source, mission, schisme byzantin, Photius (Photios)

Augustyn, In Ioannem tractatus.
Andrzej z Krety, Commentarii in Apocalypsim.
Cyryl Aleksandryjski, Commentarii in Ioannis Evangelium.
Epifaniusz, Ancoratus.
Ireneusz, Demonstratio praedicationis apostolicae.
Justyn, Apologia prior.
Justyn, Dialogus cum Tryphone Iudaeo.
Orygenes, Scholia XIX in Apocalypsim (wyd. A. Harnack, Texte und Untersuchungen 38/3).
Allo E.B., L’Apocalypse, Paryż 1921.
Alston W.P., Substance and the Trinity, in: The Trinity. An Interdisciplinary Symposium on the Trinity (ed. S.T Davies SI, D. Kendall SI, G.O’Collins SI), Oksford 1999.
Brown R.E. SS, The Gospel according to John (I–XII), Nowy Jork 1966.
Brown R.E. SS, The Gospel according to John (XIII–XXI), Nowy Jork 1970.
Dell’Osso C., Adrea di Creta, in: Nuovo dizionario patristico e di antichità cristiane (ed. A. Di Berardino), Genua–Mediolan 2006, koll. 287–288.
De Simone D.J., Giustino, in: Nuovo dizionario patristico e di antichità cristiane, koll. 2343–2347.
Drobner H., Lehrbuch der Patrologie, Frankfurt am Main 2004.
Chadwick H., Historia rozłamu Kościoła wschodniego i zachodniego, od czasów
apostolskich do Soboru Florenckiego (z jęz. ang. przeł. P. Sajdek), Warszawa 2009.
Chadwick H., Kościół w epoce wczesnego chrześcijaństwa (z jęz. ang. przeł. A. Wypustek), Warszawa 2004.
Ladaria L.F., Il Dio vivo e vero. Il mistero della Trinità (z jęz. hiszp. przeł. M. Zappella), Casale Monferrato 2004.
Ladaria L.F., La Trinità, mistero di comunione (z jęz. hiszp. przeł. M. Zappella), Mediolan 2004.
Lambiasi F., Lo Spirito Santo: mistero e presenza. Per una sintesi di pneumatologia, Bolonia 1987 (Corso di teologia sistematica 5).
Larchet J.C., Kościół – ciało Chrystusa. Relacje między Kościołami (z jęz. fr. przeł. N.H. Aleksiejuk), Białystok 2016.
Lohse E., L’Apocalisse di Giovanni (z jęz. niem. przeł. A. Comba), Brescia 1974.
Orbe A., Ireneo di Lione, w: Nuovo dizionario patristico e di antichità cristiane, coll. 2609–2621.
Maldonatus J. si, Commentarii in quattuor evangelistas, Paryż 1668.
Ostrogorski G., Dzieje Bizancjum (z jęz. niem. przeł. H. Evert-Kapessowa), Warszawa 2008.
Runciman S., Teokracja bizantyńska (z jęz. ang. przeł. M. Radożycka-Paoletti), Katowice 2008. Stavrou M., ‹Filioque› a teologia trynitarna (z jęz. fr. przeł. L. Balter), w: Tajemnica Trójcy Świętej, Poznań 2000 (Kolekcja Communio 13).
Strathmann H., Il Vangelo secondo Giovanni (z jęz. niem. przeł. G. Cecchi), Brescia 1973, pp. 231–233.
Wikenhauser A., L’Evangelo secondo Giovanni (z jęz. niem. przeł. F. Montagnini), Brescia 1962.
Wilken R.L., Pierwsze tysiąc lat. Historia chrześcijaństwa (z jęz. ang. przeł. G. Gomola, A. Gomola), Kraków 2015.
Zakrzewski K., Bizancjum i wczesne średniowiecze, Poznań 1997 (Wielka Historia Powszechna IV/1).

Opublikowane
2020-03-25



Benedykt Huculak 



Licencja

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.