Sacrum a "wspólnota ducha" jednoczącej się Europy

Edward Sienkiewicz

The University of Szczecin , Poland
https://orcid.org/0000-0002-6711-9933

Abstract

Proces jednoczenia się narodów Europy, jako swoisty znak czasu, jest równie nieodwracalny, jak ambiwalentny; tak w kwestii jedności i odrębności poszczególnych narodów, jak również laicyzacji oraz potrzeby religii. Pojawia się zatem wołanie o ugruntowaną syntezę, wykraczającą poza ekonomiczne i polityczne rozwiązania, o „wspólnotę ducha”, jako kryterium wszystkich innych działań, aby można oprzeć się pokusom egoizmu indywidualnego i grupowego. Taką syntezę stanowi europejska kultura, uważana za uniwersalistyczną, ponieważ od początku związaną jest z chrześcijaństwem rozumianym jako zwycięstwo demitologizacji; poznania opartego na syntezie wiary i życia.