Towarzyszenie duchowe osobom homoseksualnym według Daniela-Ange’a
Jan Krzysztof Miczyński
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , PolskaAbstrakt
Artykuł jest teologiczno-duchowym komentarzem do publikacji Daniela-Ange’a (ur. 17 X 1932 r. w Brukseli), na temat homoseksualizmu i pomocy duchowej ludziom o skłonnościach homoseksualnych. Główne jego myśli zostały opublikowane w książce Homosexuel qui es-tu? Où vas-tu? (Homoseksualisto kim jesteś? Dokąd podążasz? (rok wyd. we Francji: 1992r.). Dzisiaj, kiedy dyskusja na temat tzw. „nieheteronormatywności” staje się coraz bardziej gorące, jego myśl, oparta na wielu rozmowach i korespondencji z homoseksualistami, wydaje się bardzo istotna. Daniel-Ange proponuje pomoc tym dziewczętom i chłopcom, którzy wbrew sobie odczuwają skłonności homoseksualne, którzy czynią heroiczne wysiłki, by się im nie poddać i marzą o normalnym życiu seksualnym. Wspomniany Zakonnik postuluje, by z wielkim szacunkiem odnosić się do wszystkich potrzebujących pomocy, proponuje im duchową drogę wzrostu: 1. poznania swojej godności w Bogu; 2. odkrycia przyczyn homoseksualizmu; 3. pełniej pokoju twórczej pracy nad sobą; 4. dojrzewania w prawdziwej miłości – w Bogu. Artykuł przytacza konkretne porady duchowe o. Daniela-Ange’a i ukazuje je w świetle współczesnych dokumentów Kościoła.
Słowa kluczowe:
homoseksualizm, kierownictwo duchowe, pomoc, orientacja, skłonnościBibliografia
Bartnik, Cz.S., Ludzka dusza, jaźń i osoba (Lublin: Standruk 2019).
Benedykt XVI, Adhortacja Apostolska Sacramentum Caritatis (2007).
Bolewski J., „Wyzywająca miłość. Teolog o homoseksualizmie”, Wyzywająca miłość. Chrześcijanie homoseksualizm (red. K. Jabłońska – C. Gawryś) [Biblioteka „Więzi” t. 289] (Warszawa 2013), 257-270.
Cohen R., Gdy twoje dziecko jest gejem. Plan uzdrowienia rodziny [tyt. oryginału: Gay children, Straight Parents. A Plan of Family Healing] (Kraków: Światło-Życie 2009).
Daniel-Ange, Dans tes mains le Cosmos. Lettre à un jeune prêtre (sine loco: Èditions du Jubilé 1986).
Daniel-Ange, Eblouissante sexualité, pourquoi te dynamiter? Gender, identité, famille, homosexualité... SOS! (Paris: Éditions du Jubilé 2014).
Daniel-Ange, Eucharystia. Miłość wcielona (Warszawa: MIC 2007).
Daniel-Ange, Homoseksualizm. Czym jest? Do czego prowadzi? [tyt. oryginału: Homosexuel qui es-tu? Où vas-tu?, 1992] (Kraków: Wydawnictwo „m” 1993).
Daniel-Ange, Któż nam ukaże szczęście? Błogosławieństwa tu i teraz (Lublin: Gaudium 2009).
Daniel-Ange, Le Renouveau, printemps de l’Église (Paris: Le Sarment-Fayard 1997).
Daniel-Ange, Mai 13. Rébellion! (Langres: Èditions du Jubilé 2013).
Daniel-Ange, Miłość braterska (Warszawa: MIC 2006).
Daniel-Ange, O radości [tyt. oryginału: La Joie. De ce jour et pour toujours] (Warszawa: Promic 2012).
Daniel-Ange, Serviteur du Très-Beau: Bonheur en crescen-Deo! (Montrouge: Èditions du Jubilé 2019).
Daniel-Ange, Święci na Trzecie Tysiąclecie. Dlaczego ich unicestwiać? (Warszawa: MIC 2002).
Daniel-Ange, Twoje ciało stworzone dla miłości [oryg.: Ton corps fait pour l’amour] (Poznań: W drodze 1994).
Daniel-Ange, Twoje ciało stworzone dla życia [oryg.: Ton corps fait pour la vie] (Poznań: W drodze 1994).
Daniel-Ange, Uzdrowienie przez miłość [+ G. Barthe, Dzieciectwo duchowe] (Kraków: Wydawnictwo „m” 1998).
Daniel-Ange, Wstań! List do młodych w Polsce (Lublin: Gaudium 2009).
Franciszek, Posynodalna Adhortacja Apostolska Christus Vivit (2019).
Gałkowska-Bachanek M., „Płeć”, Encyklopedia Katolicka (red. E. Gigilewicz), t. XV, 846-847.
Homoseksualizm i nadzieja. Oświadczenie Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy USA [tyt. oryginału: Homosexuality and Hope. Statement of the Catholic Medical Association] (Kraków: Światło-Życie 2004).
Jabłońska K. – Gawryś C., red., Męska rozmowa. Chrześcijanie a homoseksualizm [Biblioteka „Więzi” t. 148] (Warszawa 2003).
Jabłońska K. – Gawryś C., red., Wyzywająca miłość. Chrześcijanie a homoseksualizm [Biblioteka „Więzi” t. 289] (Warszawa 2013).
Jan Paweł II, Encyklika Evangelium vitae (1995).
Katechizm Kościoła Katolickiego, Poznań 20022 [na temat homoseksualizmu: p. 2357-2359].
Klak M.A., Osoba homoseksualna w Kościele (Poznań: Jerozolima 2010).
Kłysz M., red., Prorok Światła i Bożej Radości. Ojciec Daniel-Ange i jego życie duchowe (Lublin: Polihymnia 2019).
Komisja ds. Społecznych Episkopatu Anglii i Walii, „Wprowadzenie do opieki duszpasterskiej nad osobami homoseksualnymi” (1979), Wyzywająca miłość. Chrześcijanie a homoseksualizm (red. K. Jabłońska – C. Gawryś) [Biblioteka „Więzi” t. 289] (Warszawa 2013), 168-187.
Kongregacja do Spraw Wychowania Katolickiego [obecnie: Kongregacja do Spraw Edukacji Katolickiej], Wytyczne wychowawcze w odniesieniu do ludzkiej miłości (1983).
Kongregacja Nauki Wiary, Homosexualitatis problema. List do Biskupów Kościoła katolickiego o duszpasterstwie osób homoseksualnych (1986) [w: W trosce o pełnię wiary. Dokumenty Kongregacji Nauki Wiary 1966-1994 (Tarnów: Biblos 1995) 288-296].
Kongregacja Nauki Wiary, Persona humana. Deklaracja o niektórych zagadnieniach etyki seksualnej (1975) [w: W trosce o pełnię wiary. Dokumenty Kongregacji Nauki Wiary 1966-1994 (Tarnów: Biblos 1995), 94-106].
Kornas-Biela D., „Seksualność”, Encyklopedia Aksjologii Pedagogicznej (red. K. CHAŁAS – A. MAJ), (Radom: Polwen 2016) 1031-1044.
Ojciec Daniel-Ange. Doktor Honoris Causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II (Lublin: KUL 2009).
Paweł VI, Encyklika Humanae Vitae (1968).
Szafrański W., Homoseksualizm jako problem pastoralno-sądowy (Włocławek 1983).
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. Jan Krzysztof Miczyński, kapłan Archidiecezji Lubelskiej, wyświęcony w 1996 r.; doktor habilitowany nauk teologicznych; odbył studia teologiczne magisterskie (1990-1996) i licencjackie w zakresie teologii duchowości (1998-2000) w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim; pracę magisterską napisał pod kierunkiem ks. prof. dr. hab. Czesława S. Bartnika. Kontynuował studia z zakresu teologii duchowości na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie (2000-2005). Tam obronił doktorat, przedstawiając rozprawę La cristologia esistenziale nell’esperienza e nella dottrina di Elisabetta della Trinità, której promotorem był o. prof. Bruno Secondin OCarm (+ 2019). Od października 2005 r. pracuje na Wydziale Teologii KUL. Od października 2017 r. pełni funkcję kierownika Sekcji Teologii Duchowości WT KUL.
Licencja
Autor/Autorzy udziela/ją Licencjobiorcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji, zgodnie z postanowieniami załącznika: LICENCJA NA KORZYSTANIE Z UTWORU
