Czym jest natchnienie Pisma Świętego, Prawda i Zbawienie? W odpowiedzi Sławomirowi Zatwardnickiemu
Henryk Witczyk
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , Polskahttps://orcid.org/0000-0003-4451-0697
Abstrakt
Artykuł jest odpowiedzią na recenzję monografii Natchnienie. Prawda. Zbawienie (2020). Recenzent, Sławomir Zatwardnicki, stawia w niej pytania, które domagają się odpowiedzi. Najważniejsze dotyczy tego, na czym polega novum w rozumieniu natchnienia Pisma Świętego. Autor artykułu podkreśla, że jakkolwiek w dokumencie Papieskiej Komisji Biblijnej Natchnienie i prawda Pisma Świętego (2014) analizowane są różne modele komunikacji Boga z wybranymi ludźmi (autorami ksiąg), to ukazują one różne aspekty jednego procesu. Ma on swój etap kulminacyjny w osobie i działalności (słowach i czynach) Syna Bożego, który stał się człowiekiem, w którym trwale pozostawał Duch Święty. Stąd też najważniejszym rysem natchnienia biblijnego jest wymiar chrystologiczno-pneumatologiczny. W nim znajdują swe wypełnienie wcześniejsze formy objawicielskiej komunikacji Boga z ludźmi. Z kolei w odpowiedzi na pytanie o sakramentalny charakter Słowa Bożego autor artykułu wyjaśnia, że jest ono wręcz pra-sakramentem. Słowo to ma moc zbawczą własną: jest nie tylko natchnione przez Ducha Świętego, ale tchnie Duchem Świętym, wnosi Go do ludzkich wnętrz. Wreszcie pokazuje, na czym polega organiczny związek między natchnieniem, Prawdą i Zbawieniem. Natchnione Pismo Święte uobecnia dla człowieka Chrystusa, który jest Prawdą (Synem Bożym w nierozerwalnej więzi z Ojcem) i Zbawicielem.
Słowa kluczowe:
natchnienie, modele natchnienia, Prawda, ZbawienieBibliografia
Alonso Schökel, L., Meditaciones bíblicas sobre la Eucaristía (wyd. 5; Santander: Sal Terrae 2006).
Beale, G.K., The Book of Revelation (Grand Rapids, MI: Eerdmans 2013).
Borto, P., Tradycja i objawienie w teologii Yves’a Congara i Henri de Lubaca (Kielce: Jedność 2007).
Crimella, M., „La narrazione ispirata degli Atti degli Apostoli. Il caso di Atti 16,6–10”, Natchnienie Pisma Świętego – w świetle świadectwa tekstów o nich samych (red. M. Wróbel – S. Szymik – K. Napora; Analecta Biblica Lublinensia 15; Lublin: Wydawnictwo KUL 2017) 139–150.
Karczewski, M., „Natchnienie Apokalipsy św. Jana w dokumencie Papieskiej Komisji Biblijnej «Natchnienie i Prawda Pisma Świętego»”, Natchnienie Pisma Świętego – w świetle świadectwa tekstów o nich samych (red. M. Wróbel – S. Szymik – K. Napora; Analecta Biblica Lublinensia 15; Lublin: Wydawnictwo KUL 2017) 183–198.
Kiejza, A., „Zbawienie w ujęcie Ap 7,9–17”, Roczniki Teologiczne 47/1 (2000) 171–186.
Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, Ogólne wprowadzenie do „Lekcjonarza mszalnego” (wyd. 2; 1981).
Kowalski, M., „«Spodobało się Bogu objawić Syna swego we mnie» (Ga 1,15–16). Pochodzenie i natchniony charakter Ewangelii Pawła”, Natchnienie Pisma Świętego – w świetle świadectwa tekstów o nich samych (red. M. Wróbel – S. Szymik – K. Napora; Analecta Biblica Lublinensia 15; Lublin: Wydawnictwo KUL 2017) 151–172.
Kubiś, A., „«Poznacie prawdę i prawda was wyzwoli». Związek między Janowymi koncepcjami prawdy i wolności w świetle J 8,31–36”, Prawda was wyzwoli (Scripturae Lumen 4; Tarnów: Biblos 2012) 59–85.
Lijka, K., „Dialogi liturgiczne w Apokalipsie”, Collectanea Theologica 59/1 (1989) 83–90.
Linke, W., Natchnienie i prawda Pisma Świętego”, Natchnienie Pisma Świętego – w świetle świadectwa tekstów o nich samych (red. M. Wróbel – S. Szymik – K. Napora; Analecta Biblica Lublinensia 15; Lublin: Wydawnictwo KUL 2017) 21–44.
Malina, A., „Znaczenie słowa Bożego dla jedności teologii i duszpasterstwa. Znaczenie i kontekst pierwszego apelu w Liście do Hebrajczyków (2,1–4)”, Natchnienie Pisma Świętego – w świetle świadectwa tekstów o nich samych (red. M. Wróbel – S. Szymik – K. Napora; Analecta Biblica Lublinensia 15; Lublin: Wydawnictwo KUL 2017) 173–182.
Papieska Komisja Biblijna, Natchnienie i prawda Pisma Świętego. Słowo, które od Boga pochodzi i mówi o Bogu, aby zbawić świat (tł. H. Witczyk; Kielce: Jedność 2014) (= NPP).
Pontificio Consilio Studiis Biblicis, „Instructio Sancta Mater Ecclsia”, Acta Apostolicae Sedis 56 (1964) 712–718; Enchiridion Biblicum. Documenta Ecclesiastica Sacram Scripturam spectantia (wyd. 4; Neapoli – Romae: Arnodo – Neapoli: 1961) 644–659 (= EB).
Segalla, G., La cristologia del Nuovo Testamento (Brescia: Paideia 2000).
Siemieniec, T., „Kościół jako reszta potomstwa Kobiety-Izraela w świetle Ap 12”, Gloriam praecedit humilitas (Prz 15,33), Księga Pamiątkowa dla Księdza Profesora Antoniego Troniny w 70. Rocznicę urodzin (red. M. Szmajdziński; Częstochowa 2015) 615–636.
Siemieniec, T., „Czy mariologiczna interpretacja postaci Kobiety w Ap 12 jest nadal aktualna?”, Rocznik Skrzatuski 9 (2021) 27–45.
Sobór Watykański II, Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium (1964) (= KK).
Tronina, A., Teologia Psalmów (Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL 1995).
Vanni, U., „Un esempio di dialogo liturgico in Ap 1,4–8”, Biblica 57 (1976) 453–467.
Vanni, U., „Dalla maternità di Maria alla maternità della Chiesa: un’ipotesi di evoluzione da Gv 2, 3–4 e 19, 26–27 ad Ap 12”, U. Vanni, L’Apocalisse. Ermeneutica, esegesi, teologia (Bologna: Dehoniane 1988) 333–347.
Vanni, U., „La figura della Donna nell’Apocalisse”, Studia missionalia 40 (1991) 57–94.
Wróbel, M. – Szymik, S. – Napora, K. (red. ), Natchnienie Pisma Świętego – w świetle świadectwa tekstów o nich samych (Analecta Biblica Lublinensia 15; Lublin: Wydawnictwo KUL 2017).
Zatwardnicki, S., „Natchnienie, prawda i zbawienie w ujęciu Henryka Witczyka”, Verbum Vitae 40/1 (2022) 263–277. (Crossref)
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. Henryk Witczyk - kapłan diecezji kieleckiej, profesor Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, kierownik Katedry Teologii Biblijnej Nowego Testamentu i Proforystyki Sekcji Nauk Biblijnych; w latach 2009-2021 członek Papieskiej Komisji Biblijnej.
https://orcid.org/0000-0003-4451-0697Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autor/Autorzy udziela/ją Licencjobiorcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji, zgodnie z postanowieniami załącznika: LICENCJA NA KORZYSTANIE Z UTWORU
