"Zasiądzie w pokoju na wieki" (2 Bar 73,1). Pokój jako element mesjańskiej rzeczywistości eschatologicznej w Syryjskiej Apokalipsie Barucha
Maria Elżbieta Miduch
Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Salezjańskiego w krakowie , PolskaAbstrakt
Druga Księga Barucha to apokalipsa żydowska pochodząca z okresu następującego bezpośrednio po zburzeniu Świątyni Jerozolimskiej przez Tytusa w 70 r. po Chr. Jest to zapis refleksji teologicznej po tym traumatycznym dla Żydów wydarzeniu. Znaczące miejsce w prezentowanej myśli zajmuje mesjasz, jego misja i jego królestwo. Autor Syryjskiej Apokalipsy Barucha w mesjańskiej interwencji widzi ratunek dla przygniecionego nieszczęściami ludu Izraela. Eschatologiczne działania Boga są tożsame z misją jaką wypełni Boży Pomazaniec. W świecie pełnym chaosu, wojen i przemocy wyczekiwany jest prawdziwy i trwały pokój. Jest on rozumiany znacznie szerzej niż tylko zawieszenie broni. Głębia pokoju objawi się podczas panowania mesjasza. Jego opisy kontrastują z rzeczywistością, w jakiej znajduje się naród wybrany pod panowaniem rzymskim.
Słowa kluczowe:
Syryjska Apokalipsa Barucha, 2 Księga Barucha, mesjańskie królestwo, pokój, apokaliptykaBibliografia
Bartlett J. R., Jews in the Hellenistic Word, Josephus, Aristeas, The Sibylline Oracles, Eupolemus (London – Cambridge: Cambridge University Press 1985). (Crossref)
Betz O., Die Eschatologie in der Glaubensunterweisung (Würzburg: Echter 1965).
Bogaert P., Apocalypse de Baruch (Paris: Cerf 1969) I.
Brown F., The Brown-Driver-Briggs Hebrew and English Lexicon (Peabody, MA: Hendrikson Publishers 1994)
Ciecieląg J., Żydzi w okresie Drugiej Świątyni 538 przed Chr. – 70 po Chr. (Kraków: Universitas 2011).
Diez Macho A., Apocrifos del Antiguo Testamento (Madrid: Cristandad 1984).
Ehrlich E., Apokalipsa księga pocieszenia (Poznań: Pallottinum 1996)
Gowan D.E., Eschatology of the Old Testament (Edinburgh: T&T Clark 2000).
Jędrzejewski S., „Apokaliptyka jako rodzaj literacki”, Ruch Biblijny i Liturgiczny 51 (1998) 1, 29-35. (Crossref)
Johnson P., Historia żydów (Kraków: Platan 2010).
Mędala S., Wprowadzenie do literatury międzytestamentalnej (Kraków: Enigma Press 1994).
Miduch M., Apokaliptyka żydowska o nadziei (Kraków: Wydawnictwo Naukowe UPJPII 2012).
Rivka N., The Destruction of Jerusalem and the Idea of Redemption in Siriac Apocalypse of Baruch (Leiden – Boston: Brill 2003).
Rubinkiewicz R., L’Apocalypse d’Abraham, en vieux slave, introduction, texte critique, tradution et commentaire (Lublin: Wydawnictwo KUL 1987).
Sacchi P., L’apocalittica giudaica e la sua storia (Brescia: Paideia 1990).
VanderKam J.C., „Reflections on Early Jewish Apocalypses”, Apokaliptyka wczesnego judaizmu (red. M.S. Wróbel) (Lublin: Wydawnictwo KUL 2010).
Willett T.W., Eschatology in the Theodicies of 2 Baruch and 4 Ezra (Sheffield: JSOT Press 1989).
Woźniak J. (tł.), „Apokalipsa Barucha Syryjska”, Apokryfy Starego Testamentu (red. R. Rubinkiewicz) (Prymasowska Seria Biblijna; Warszawa: Vocatio 1999).
Wright J.E., Baruch Ben Neriah. From Biblical Scribe to the Apocalyptic Seer (Studies on Presonalities of the Old Testament; Chapel Hill, SC: University of South Carolina 2003).
Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Salezjańskiego w krakowie dr judaistyki i hermeneutyki biblijnej (UPJPII) mgr teologii (PAT) mgr Studiów Bliskowschodznich (UJ). Wykładowca zagadnien biblijnych w WSDTS w Krakowie. Zainteresowania naukowe: literatura miiędzytestamentalna, apokaliptyka, mesjanizm, diaspora.
Licencja
Autor/Autorzy udziela/ją Licencjobiorcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji, zgodnie z postanowieniami załącznika: LICENCJA NA KORZYSTANIE Z UTWORU
