Man's Responsibility for the Created World according to Maximus the Confessor
Karolina Kochańczyk-Bonińska
Akademia Sztuki Wojennej, Wydział Bezpieczeństwa Narodowego, Katedra Filozofii i Socjologii , PolandAbstract
Maximus the Confessor combined rich philosophical traditions with a theological heritage, but he also presented his own original vision of the role of man in the universe. A coherent cosmological and anthropological system becomes the basis for the fundamental human responsibility for the universe within the divine economy. Maxim recognizes that man is not only the microcosm, but also the mediator, between creature and Creator. Analysis of the Confessor’s works allows us to conclude that since the ultimate aim of the universe is its deification, the mission entrusted to man is to recognize this purpose and to participate in its realization.
Keywords:
Maximus the Confessor, deification, microcosm, macrocosmReferences
Clemens Alexandrinus, Protrepticus ad Graecos; tł. polskie: Klemens Aleksandryjski, Zachęta Greków (tł. J. Sołowianiuk) (PSP 44; Warszawa: ATK 1988).
Gregorius Nyssenus, De opificio homini; tł. polskie: Grzegorz z Nyssy, O stworzeniu człowieka (tł. M. Przyszychowska) (Kraków: WAM 2006).
Gregorius Nyssenus, In inscriptiones Psalmorum; tł. polskie: Grzegorz z Nyssy, O tytułach psalmów (tł. M. Przyszychowska) (Kraków: WAM 2014).
Maximus Confessor, Ambiguum (tłum. N. Constas) [w:] Maximus Confessor, On the Difficulties in the Church Fathers. The Ambigua. Volume 1 & 2: Maximos the Confessor (red. N. Constas) (Dumbarton Oaks Medieval Library 28-29; Cambridge, MA – London: Harvard University Press 2014).
Maximus Confessor, Mystagogia (PG 91,657-717), „The Church’s Mystagogy”, Maximus the Confessor: Selected Writings (red. G.C. Berthold) (The Classics of Western Spirituality; Mahwah, NJ: Paulist 1985) 181-225.
Nemesius Emesenus, De natura hominis; tł. polskie: Nemezjusz z Emezy, O naturze ludzkiej (tł. A. Kempfi) (Warszawa: Pax 1982).
Philo Alexandrinus, Legum allegoriae; tł. polskie: Filon z Aleksandrii, Pisma: O stworzeniu świata; Alegorie praw; O dekalogu; O cnotach (tł. L. Joachimowicz) (Warszawa: Pax 1986) I.
Abramowiczówna Z., Słownik grecko-polski (Warszawa: PWN 1960) II.
Allen P. – Neil B., The Oxford Handbook of Maximus the Confessor (Oxford: Oxford University Press 2015). (Crossref)
Allers R., „Microcosmus. From Anaximandros to Paracelus”, Traditio 2 (1944) 319-407. (Crossref)
Balthasar H.U. von, Liturgie cosmique: Maxime le Confesseur (tłum. L. Lhaumet – H.A. Prentout) (Paris: Aubier Montaigne 1957).
Conger, G.P. Theories of Macrocosms and Microcosms in the History of Philosophy (New York, NY: Columbia University Press 1922).
Dalmais, I.H., „La théorie des «logoi»”, Revue de science philosophiques et théologiques 36 (1952) 244–249.
Dalmais, I.H., „La manifestation du Logos dans l’homme et dans l’Église. Typologie antropologique et typologie ecclésiale d’après Qu. Thal. 60 et la Mystagogie”, Maximus Confessor: Actes du Symposium sur Maxime le Confesseur Fribourg, 2-5 septembre 1980 (red. F. Heinzer – Ch. Schönborn) (Fribourg: Editions universitaires Fribourg 1982) 13-25.
Diels H. – Kranz W., Die Fragmente der Vorsokratiker (Berlin: Weidmann 1951-1952).
Gatti M.L.. Massimo il Confessore. Saggio di bibliografia generale ragionata e contributi per una reconstruzione scientifica del suo pensiero metafisico e religioso (Milano: Vita e Pensiero 1987).
Kochańczyk-Bonińska K.,. „From Democritus to Early Christian Liturgy – How Was the Motif of Man as a Microcosm Developing?”, Interactions in the History of Philosophy (red. B. Ercan) (Istambul: Delta Publishing 2015) 47-54.
Kochańczyk-Bonińska K., „Ontyczne konsekwencje grzechu Adama”, Vox Patrum 33 (2013) 295–302. (Crossref)
Kochańczyk-Bonińska K., „Teologia inkarnacji Słowa w ujęciu Maksyma Wyznawcy”, Wczesne chrześcijaństwo a religie (red. I.S. Ledwoń – M. Szram) (Lublin: Wydawnictwo KUL 2012) 539-552.
Louth A., Maximus the Confessor (London: Routledge 1996).
Nesteruk A.V., „The Sense of the Universe: St Maximus the Confessor and Theological Consummation of Modern Cosmology”, The Architecture of the Cosmos. St Maximus the Confessor New Perspectives (red. A. Lévy – P. Annale – O. Hallamaa – T. Lankila) (Helsinki: Luther-Agricola-Society 2015) 298-344.
Osborn E.F., The Philosophy of Clement of Alexandria (Cambridge: Cambridge University Press 1957).
Piętka R., „Mikro- i makrokosmos w starożytności od presokratyków do Ojców Kościoła”, Makrokosmos versus mikrokosmos (red. A. Magowska) (Poznań: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk 2009) 38-48.
Riou A., Le Monde et l’Église selon Maxime le Confesseur (Paris: Beauchesne 1973). (Crossref)
Thunberg L., Microcosm and Mediator. Theological Anthropology of Maximus the Confessor (Chicago, IL: La Salle 1995).
Tollefsen T.T., „Christocentric Cosmology”, The Oxford Handbook of Maximus the Confessor (red. P. Allen – N. Bronwen) (Oxford: Oxford University Press 2015) 307-322.
Tollefsen T.T., „The Mystery of Christ as a Key to the Cosmology of St. Maximus the Confessor”, Studia Patristica 42 (2006) 255-258.
Tollefsen T.T., The Christocentric Cosmology of St Maximus the Confessor (Oxford – New York, NY: Oxford University Press 2008). (Crossref)
Akademia Sztuki Wojennej, Wydział Bezpieczeństwa Narodowego, Katedra Filozofii i Socjologii
License
The author(s) grant (s) to the Licensee a non-exclusive and royalty-free license in accordance with the provisions of the Appendix: LICENSE TO USE THE WORK
