Człowiek i zwierzęta towarzyszące. Refleksje teologa moralisty

Krzysztof Smykowski

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydział Teologii , Polska


Abstrakt

Celem artykułu jest podjęcie teologicznomoralnej refleksji nad relacją człowieka wobec zwierząt mu towarzyszących, do których zalicza się psy, koty, niektóre gatunki ptaków, gryzoni i gadów. Badania interdyscyplinarne wskazują na pozytywny wpływ kontaktu ze zwierzętami na psychiczny i emocjonalny rozwój człowieka. Należy podkreślić, że właściciel posiada moralny obowiązek opieki nad zwierzętami, która wyraża się poprzez zapewnienie im odpowiedniego pożywienia i właściwych warunków bytowania oraz utrzymanie dobrego stanu zdrowia. Współcześni ludzie jednak często nie wywiązują się właściwie z tych zadań. Nie brakuje przypadków okrucieństwa. Nierzadkie jest jednak także traktowanie zwierząt jak człowieka i otaczanie ich nieproporcjonalną troską, co budzić musi poważne zastrzeżenia moralne.

Słowa kluczowe:

człowiek, teologia moralna, zwierzęta domowe, zwierzęta towarzyszące



El-Jai J., „Dobrostan zwierząt w naukach humanistycznych i przyrodniczych”, Studia Ecologiae et Bioethicae 13/2 (2008) 183-190. (Crossref)

El-Jai J., „Rola bioetyki w kształtowaniu humanitarnego podejścia do zwierząt”, Zeszyty Filozoficzne 14-15 (2009) 225-234.

Empel W., „Dobrostan zwierząt”, Życie Weterynaryjne 71/3 (1996) 65-67.

Empel W., „O nierównym traktowaniu zwierząt”, Życie Weterynaryjne 84/11 (2008) 889-891.

Franciszek, Encyklika Laudato si’ (2015) (=LS).

Hendricks M., „O właściwą postawę wobec zwierząt”, L'Osservatore Romano (wydanie polskie) 22/10 (2001) 53-55.

Jan Paweł II, Encyklika Evangelium vitae (1995) (=EV).

Katechizm Kościoła Katolickiego (Poznań: Pallottinum 22002) (=KKK).

Kośmicki E., „Ukochane zwierzęta. Emocjonalne więzi pomiędzy człowiekiem a zwierzętami”, Wszechświat 98/3 (1997) 21-23.

Kulisiewicz B., Witaj, piesku! Dogoterapia we wspomaganiu rozwoju dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych (Kraków: Impuls 22011).

Kurzeja A. – Godawa J., „Wykorzystanie zooterapii w terapii pedagogicznej na przykładzie terapii z udziałem psa”, Chowanna 32 (2009) 85-96.

Linzey A, „Gli animali da compagna (pet)”, Fondamenti di bioetica animale (red. G. Russo) (Torino: Elledici 2007) 123-130.

Mamzer H., „Stary człowiek i pies”, Horyzonty Wychowania 14/32 (2015) 63-83.

Merkelbach B.H., Summna theologiae moralis ad mentem D. Thomae et ad normam iuris novi. II. De virtutibus moralibus (Brugis: Desclée de Brouwer 101959).

Noldin H., Summa theologiae moralis. II. De praeceptis (Innsbruck: Verlag Felizian Rauch 301954).

Pawlik-Popielarska B., Terapia z udziałem psa (Gdańsk: Wydawnictwo Medyczne "Via Medica" 2005).

Petrantoni G., „Il coinvolgimento degli animali da compagna nella cura dell’uomo (pet therapy)”, Fondamenti di bioetica animale (red. G. Russo) (Torino: Elledici 2007) 131-137.

Pokrywka M., Antropologiczne podstawy moralności małżeństwa i rodziny (Lublin: Wydawnictwo KUL 2010).

Połomski P., „Zwierzę w domu a przystosowanie dziecka do przedszkola”, Małżeństwo i Rodzina 2/4 (2002) 29-31.

Popielarska B., „Pies «terapeutyczny» – wspieranie procesu terapeutycznego dzieci o zaburzonym rozwoju za pomocą dogoterapii”, Psychologia rozwojowa 7/1 (2002) 81-86.

Radecki W., Ustawy o ochronie zwierząt. Komentarz (Warszawa: Difin 2015).

Sipowicz K. – Pietras T. – Najbert E., Dogoterapia (Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 2016).

Smykowski K., „Zwierzęta jako przedmiot przedsoborowej myśli teologicznomoralnej”, Studia Bydgoskie 8 (2014) 77-88.

TNS Polska, Zwierzęta w polskich domach (Warszawa: TNS Polska 2014).

Vetulani J., „Być ludzkim wobec zwierząt laboratoryjnych”, Wszechświat 91/5 (1990) 49-52.

Wolniewicz B., „Eutanazja w świetle filozofii”, Edukacja Filozoficzna 23 (1997) 71-84.

Wróbel J., „Zwierzęta i ich prawa”, Prawa człowieka. W 60. Rocznicę Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Przesłanie moralne Kościoła (red. K. Jeżyna – T. Zadykowicz) (Lublin: Wydawnictwo KUL 2010) 79-103.

Pobierz

Opublikowane
2017-10-19


Smykowski, K. (2017). Człowiek i zwierzęta towarzyszące. Refleksje teologa moralisty. Verbum Vitae, 32, 445–460. https://doi.org/10.31743/vv.1833

Krzysztof Smykowski  ksmykowski@gmail.com
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydział Teologii Ks. Krzysztof Smykowski, kapłan diecezji bydgoskiej, doktor nauk teologicznych w zakresie teologii moralnej, asystent Katedry Bioetyki Teologicznej w Instytucie Teologii Moralnej KUL, członek Stowarzyszenia Teologów Moralistów, Europejskiego Stowarzyszenia Teologów Katolickich i Stowarzyszenia „Bioethicists in Central Europe” (BCE), członek Lokalnej Komisji Etycznej do Spraw Doświadczeń na Zwierzętach w Lublinie.



Licencja

Autor/Autorzy udziela/ją Licencjobiorcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji, zgodnie z postanowieniami załącznika: LICENCJA NA KORZYSTANIE Z UTWORU