Interpretacje gniewu we współczesnej refleksji o duchowości
Adam Rybicki
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , Polskahttps://orcid.org/0000-0002-2417-6225
Abstrakt
Artykuł zwraca uwagę na wybrane aspekty gniewu we współczesnej refleksji nad życiem duchowym. Poruszone są kwestie terminologiczne, problem natury gniewu oraz znaczenie gniewu dla chrześcijańskiego życia duchowego. Gniew jako siła destrukcyjna budzi pytanie o sposoby mądrej, zgodnej z duchowością chrześcijańską strategii lub wypracowania środków zaradczych mających na celu obniżenie jego destrukcyjnej siły. Z kolei w interpretacji pozytywnej („gniew słuszny/święty”) ważne są warunki pozwalające doprecyzować, kiedy rzeczywiście można mówić o pozytywnej roli gniewu w duchowości chrześcijańskiej.
Słowa kluczowe:
gniew, duchowość, teologia duchowościBibliografia
Bianchi E., Walka o życie. Poznać i zwalczyć grzechy główne (tł. K. Stopa) (Kraków: Homo Dei 2012).
Biel S., Równowaga duchowa. Wokół siedmiu grzechów głównych (Kraków: WAM 2012).
Chlewiński Z. – Nawrot K., „Gniew”, Encyklopedia Katolicka (red. E. Gigilewicz) (Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL 1989) V, 1161-1163.
Colbert D., Zabójcze emocje. Umysł – ciało – duch: o niszczącej i uzdrawiającej sile emocji (tł. M. Bortnowska) (Kraków: Wydawnictwo „M” 2011).
Cucci G., Siła słabości. Depresja. Kryzys. Agresja (tł. K. Stopa) (Kraków: Salvator 2011).
Cyran W., Uzdrawianie wewnętrzne. Przewodnik pracy nad wykorzenieniem wad głównych i uwalniania od siedmiu duchów (Częstochowa: Regina Poloniae 2010).
Dryden W., Ujarzmić gniew (tł. E. Klimas-Kuchtowa) (Kielce: Jedność 2002).
Hessel S., Czas oburzenia! (Warszawa: Oficyna Naukowa 2011).
Ide P. – Adrian L., Siedem grzechów głównych (tł. M. Różańska) (Ząbki: Apostolicum 2012).
Katechizm Kościoła Katolickiego (Poznań: Pallottinum 2015).
Kralka K., Siedem grzechów głównych (Kraków: Esprit 2016).
Łucarz S., Siedem grzechów głównych (Kraków: Wydawnictwo „M” 2004).
Medina J., Genetyczne piekło. Biologia siedmiu grzechów głównych (tł. J. Turkowska – P. Turkowski) (Warszawa: W.A.B. 2003).
Petry-Mroczkowska J., Siedem grzechów głównych dzisiaj (Kraków: Wydawnictwo „M” 2004).
Pinckaers S.T., Życie duchowe chrześcijanina według św. Pawła i św. Tomasza z Akwinu (tł. A. Fabiś) (Warszawa: Apostolicum 1998).
Rybińska-Górka M., Siedem grzechów głównych. Droga do Boga (b.m.w.: Dzieci Maryi 1995).
Squizzato P., Kłamstwo iluzji. Siedem grzechów głównych między duchowością a psychologią (tł. A. Soćko) (Poznań: W drodze 2013).
Tomlin G., Siedem grzechów głównych. Jak z nimi walczyć? (tł. J. Partyka) (Kraków: eSPe 2012).
Zawada M., Siedem pieczęci zła (Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych 2001).
Zimbardo P.G. – Ruch F.L., Psychologia i życie (tł. J. Radzicki) (Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN 1997).
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Ks. Adam Rybicki, prezbiter diecezji koszalińsko-kołobrzeskiej, doktor habilitowany nauk teologicznych, profesor KUL, pracownik Katedry Duchowości Systematycznej i Praktycznej w Instytucie Teologii Duchowości KUL. Autor wielu publikacji z zakresu teologii duchowości katolickiej.
https://orcid.org/0000-0002-2417-6225Licencja
Autor/Autorzy udziela/ją Licencjobiorcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji, zgodnie z postanowieniami załącznika: LICENCJA NA KORZYSTANIE Z UTWORU
