Boża miłość w procesie karcenia grzeszników w Mdr 11,21–12,2

Marcin Zieliński




Abstract

Kara Boża w Księdze Mądrości nie ma wyłącznie celu karzącego. Analiza logiki pierwszej dygresji (11,15-12,27) pokazuje, iż autor eksponuje cel pedagogiczny kary. Bóg jako Stwórca wszystkich żyjących stworzeń nie zadawala się karaniem, lecz poprzez znaki i wymierzoną karę wzywa do nawrócenia i przywrócenia relacji wiary. W artykule analizuje się niektóre wyrażenia zajmujące uprzywilejowaną pozycję w strukturze tekstu (11,5.16.20c), a następnie koncentruje się na bardziej szczegółowym badaniu Mdr 11,21-22, w którym mędrzec tłumaczy motywy Bożej łagodności wobec Egipcjan i Kananejczyków. Zostaje podkreślona w tej części perykopy wszechmoc Boga, który mogąc uczynić jakąkolwiek rzecz wobec grzeszników, cierpliwie wyczekuje ich nawrócenia, będąc pchnięty ku temu przez miłość do wszystkich stworzeń (centralna wypowiedź perykopy). W ten sposób miłość Boga o wymiarze uniwersalnym objawia się jako najgłębsza motywacja łagodności Boga.

Keywords:

Księga Mądrości, Egipt, wyjście, grzech, miłosierdzie, przebaczenie, miłość, idolatria, wiara


Published
2010-12-14


Zieliński, M. (2010). Boża miłość w procesie karcenia grzeszników w Mdr 11,21–12,2. Verbum Vitae, 18, 61–78. https://doi.org/10.31743/vv.2013

Marcin Zieliński  naporus@gmail.com



License

The author(s) grant (s) to the Licensee a non-exclusive and royalty-free license in accordance with the provisions of the Appendix: LICENSE TO USE THE WORK