Rola i znaczenie „córek przymierza” w Kościele perskim IV i V wieku
Andrzej Uciecha
Abstrakt
Jednoznacznie negatywna rola kobiety opisywanej jako „harfa Szatana” znajduje swój substrat w antropologicznej koncepcji Afrahata, która opiera się na szczególnej hierarchii cnót stworzeń. Brak zaufania do kobiet wyrażany przez Afrahata nie wynika z „przyczyn ontologicznych” lecz z praktycznych przesłanek będących jego źródłem. Wierność biblijnej koncepcji stworzenia nie pozwala autorowi na kompletną negację wartości kobiety, choć, w konkretnej radzie danej „atletom”, kwestia ulega różnym modyfikacjom. W tych okolicznościach pojawia się dowód na postawę radykalnego docenienia kobiety u mędrca, mianowicie, zasada stopniowania dobra w stworzeniach: wszystkie dzieła Boże są dobre, lecz są wśród nich lepsze i gorsze. Nie bez powodu nieprzejednana postawa wobec kobiet znajduje się w dziełach Demonstrationes i w O dziewictwie i świętości, które dotykają tematów dziewictwa i celibatu.
Słowa kluczowe:
kobieta, Afrahat, córki Przymierza, dziewictwo, starożytny Kościół Perski, perski ascetyzm, męczennicy perscyInstytucje wspierające:
Licencja
Autor/Autorzy udziela/ją Licencjobiorcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji, zgodnie z postanowieniami załącznika: LICENCJA NA KORZYSTANIE Z UTWORU