Przygotowanie procesu jako warunek efektywnego postępowania cywilnego
Edyta Gapska
Abstrakt
Przewidziane w prawie rzymskim instytucje prawne ewoluowały nie w oparciu o teoretyczne rozważania, lecz na bazie praktycznych potrzeb zmieniającego się i rozwijającego wciąż społeczeństwa. Wśród proceduralnych rozwiązań przewidzianych w prawie rzymskim można wyróżnić i takie, które ukierunkowane były na właściwe przygotowanie procesu cwyilnego. Są one dostrzegalne zwłaszcza w pierwszej fazie procesu formułkowego, tj. w fazie in iure, w ramach której decydowano o dopuszczalności kontynuowania procesu, podstawach prawnych sporu, organie kompetentnym do rozstrzygnięcia sprawy oraz o planie, według którego toczyć się miała druga faza. Takie ukierunkowanie wstępnego etapu procesu rzymskiego pozwala z podobnej perspektywy przeanalizować wpółczesne regulacje prawne. Ninijeszy artykuł ma na celu dokonanie tego rodzaju prawno-porównawczej analizy i wskazanie jakie środki procesowe są obecnie wykorzystywane w celu przygotowania procesu i zapewnienia jego sprawnego przebiegu.
Słowa kluczowe:
efektywnośc postępowania cywilnego, przygotowanie procesuBibliografia
Andrews N., English Civil Procedure: Fundamentals of the New Civil Justice System, Oxford 2003.
Andrzejowski B., Repetytorjum historii prawa rzymskiego w formie pytań i odpowiedzi według nanjnowszych podręczników i wykładów uniwersyteckich: dla kandydatów egzaminu prawno-histor. i rygorozantów, Lwów 1921.
Bekyasheva D.I., Preparation of Civil Case for Trial in the Russian Civil Procedure, „Middle-East Journal of Scientific Research” (Special issue of Politics and Law) 2013, no 13.
Cairns B., Australian Civil Procedure, Sydney 2009.
Civil Justice in Crisis. Comparative Perspectives of Civil Procedure, A.A.S. Zuckremann (ed.), Oxford 1999.
Góra-Błaszczykowska A., Zasada równości stron w aspekcie zmiany przepisów art. 5 i 212 k.p.c. i wynikających z nich obowiązków sądu w postępowaniu cywilnym (uwagi na tle orzecznictwa Sądu Najwyższego), „Przegląd Sądowy” 2005, p. 10.
Halpern F., Inicjatywa sędziowska w postępowaniu procesowym, „Polski Proces Cywilny” 1939, no. 1-2.
Honoré T., Ulpian, Oxford 1982.
International Civil Procedure, vol. 1, ed. Campbell D. (ed.), Yorkhill 2007.
International Civil Procedure, vol. 2, ed. Campbell D. (ed.), Yorkhill 2007.
International Civil Procedure, Grubbs P.R. (ed.), Hague – London – New York 2003.
Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Część pierwsza – postępowanie rozpoznawcze, tom 1, T. Ereciński (ed.), Warszawa 2009.
Lapierre J., Angielska procedura w przededniu radykalnej reformy, w: Wokół problematyki cywilnoprocesowej. Studium teoretycznoprawne. Księga pamiątkowa dla uczczenia pracy naukowej Profesora Kazimierza Korzana, red. A. Nowak, Katowice 2001.
Litewski W., Rzymski proces cywilny, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Prawnicze” 1988, z. 123.
Łazarska A., Należyta dbałość o swoją sprawę w procesie cywilnym, „Przegląd Sądowy” 2009, no 5.
Metzger E., An Outline of Roman Civil Procedure, „Roman Legal Tradition” 2013, vol. 9.
Metzger E., Roman Judges, Case Law, and Principles of Procedure, „Law and History Review” 2004, no. 22/2.
Niemi Kiesiläinen J., Efficiency and Justice in Procedural Reforms, w: Civil Justice between Efficiency and Quality: From Ius Commune to the CEPEJ, C.H. van Rhee, A. Uzelac (eds.), Antwerp – Oxford – Portland 2008.
Oberhammer P., Domej T., Imrpving the Efficiency of Civil Justice: some remarks from an Austrian Perspective, Civil Justice between Efficiency and Quality: From Ius Commune to the CEPEJ, C.H. van Rhee, A. Uzelac (eds.), Antwerp – Oxford – Portland 2008.
Osowy P., Aktywność informacyjna sądu a ustawowe granice pomocy stronie – rozważania na tle art. 5 k.p.c., „Rejent” 2003, no. 7-8.
Osowy P., Zapobieganie przewlekłości postępowania cywilnego z uwzględnieniem znaczenia zasady koncentracji materiału procesowego (zagadnienia wybrane), „Rejent” 2002, no 11.
Piasecki K., Przewlekłość sądowego postępowania w sprawach cywilnych – przyczyny i środki zaradcze, „Nowe Prawo” 1989, no 4.
Plebanek M.G., Nadużycie praw procesowych w postępowaniu cywilnym, Warszawa 2012.
Rożek Sz., Sprawność postępowania cywilnego – uwagi praktyczne i postulaty de lege ferenda, „Monitor Prawniczy” 2006, no. 21.
Rylski P., Aktywność sądu w zakresie zbierania materiału faktycznego sprawy w przygotowawczej fazie postępowania cywilnego (art. 207 § 2 i 3 KPC), [in:] Ewolucja polskiego postępowania cywilnego wobec przemian politycznych, społecznych i gospodarczych. Materiały konferencyjne Ogólnopolskiego Zjazdu Katedr Postępowania Cywilnego. Szczecin – Niechorze 28th - 30th September 2007, H. Dolecki, K. Flaga-Gieruszyńska (eds.), Warszawa 2009
Siedlecki W., O usprawnienie i zwiększenie efektywności sądowego postępowania cywilnego, „Nowe Prawo” 1979, no 4.
Siedlecki W., Zasady wyrokowania w procesie cywilnym, Warszawa 1957.
Thomas P.T., The eternal values of Roman Law, w: Roman Law as Formative of Modern Legal Systems. Studies in Honour of Wieslaw Litewski, eds. J. Sondel, J. Reszczyński, P. Ściślicki, Kraków 2003.
Uzelac A., Reforming Meditteranean Civil Proceure, w: Civil Justice between Efficiency and Quality: From Ius Commune to the CEPEJ, C.H. van Rhee, A. Uzelac (eds.), Antwerp – Oxford – Portland 2008.
Wengerek E., Koncentracja materiału procesowego w postępowaniu cywilnym, Warszawa 1958.
Van Rhee C.H., Dutch Civil Procedure, w: Civil Justice between Efficiency and Quality: From Ius Commune to the CEPEJ, C.H. van Rhee, A. Uzelac (eds.), Antwerp – Oxford – Portland 2008.
Licencja
Czasopismo zapewnia bezpłatny i otwarty dostęp (ang. open access) do całej zawartości.
Teksty opublikowane w tomach 3/2018 - 4/2023 udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Od tomu 1/2024 teksty udostępniane są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa CC BY 4.0.
