„ZWYKŁY” CZŁOWIEK A WSPÓŁCZESNA PRASA MASOWA
Olga Białek-Szwed
Аннотация
W artykule autorka zastanawia się nad paradygmatem tzw. zwykłego człowieka. Próbuje ustalić – kim on jest, oraz jak widzą go współczesne drukowane media masowe. „Zwykłość” człowieka w mediach rozpatrywana jest w kilku aspektach: Po pierwsze, kreacji bohaterów „naturszczyków”, „naturalsów”, jak pisał o nich Wiesław Godzic, czyli sztucznie wykreowanych gwiazd, np. uczestników popularnych telewizyjnych reality show lub postaci pojawiających się w artykułach drukowanych w tabloidach. Po drugie, problemów prawdziwych „zwykłych” ludzi, np. bezrobotnych, mieszkańców wielkich blokowisk, samotnych matek itp. Po trzecie, niezwykła „zwykłość” dnia codziennego celebrytów.
Ключевые слова:
współczesna prasa masowa, „zwykły” człowiek, celebrytaБиблиографические ссылки
Czykwin E., Naznaczenie, „Pomocnik Psychologiczny” 2007, nr 21, s. 28-31. Dąbrowska A., Eufemizmy współczesnego języka polskiego, Łask 2006.
Drożdż M., Etyczne orientacje w mediosferze, Tarnów 2006.
Gietka E., Celebryci, „Polityka” 2006, nr 37, s. 4–12.
Godzic W., Szybciej, krócej, głośniej. Jasne i ciemne strony tabloidów, „Polityka”, dodatek „Niezbędnik Inteligenta” 2005, nr 25.
Godzic W., Znani z tego, że są znani. Celebryci w kulturze tabloidów, Warszawa 2007, s. 393–394.
Hołówka J., Bez cenzury obyczajowej, „Rzeczpospolita”, 2001, nr 163, s. A6.
Karwat M., Medialna mitologia faktów, w: Współczesne oblicza mediów, red. J. Marszałek-Kawa, Toruń 2005.
Kołakowska A., Nowy realizm: odbicie beznadziejności, „Znak”, 2001, nr 2, s. 4–11.
Niezgoda A., Gdzie ma pies pogrzebane, „Polityka” 2006, nr 13, s. 107.
Ogonowska A., Voyeuryzm telewizyjny. Między ontologią telewizji a rzeczywistością telewidza, Kraków 2006.
Pęczak M., Gwiazdy spadły z nieba, „Polityka” 2007, nr 40, s. 68.
Płachecki M., Zwykły człowiek w tabloidach, w: Zwyczajny człowiek w niezwyczajnej sytuacji. Próba przekazania doświadczenia nieposiadającego wzoru opisywalności, red. H. Gosk, Warszawa 2009, s. 236–237.
Rosochacka K., Idole czy idioci. Nie potrafią liczyć i czytać, a psy zatrzaskują w walizkach, „Dziennik” 2006, s. 35.
Sitarczyk M., Nieletni sprawcy zabójstw. Sylwetki psychologiczne, Lublin 2005. Sowa K. ks., Jan Paweł II Superstar, „Wprost” 2006, nr 12, s. 20–28.
Środa M., Zasada powszechnego ujawniania, „Tygodnik Powszechny” 2000, nr 12, s. 1.
Netografia:
Stańczak J., Codzienna porcja nieszczęścia”, www.kulturaliberalna.pl/2011/11/15 [dostęp: 5.02.2015].
Torański B., Jak redagowany jest największy polski brukowiec, www.katolickie.media.pl/publikacje/ materialy-nadeslane [dostęp: 5.02.2015].
Wasilewski J., Język tabloidów – jego żródła i mechanizmy, www.rjp.pan.pl/index.php?option=com_content&id=1371 [do
Лицензия
Czasopismo zapewnia bezpłatny i otwarty dostęp (ang. open access) do całej zawartości.
Od numeru 1/2024 teksty udostępniane są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa CC BY 4.0.
Teksty opublikowane w numerach od 3/2018 do 4/2023 udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych CC BY-NC-ND 4.0.
Z utworów opublikowanych w niniejszym czasopiśmie przed nr 3/2018 można korzystać w ramach dozwolonego użytku zgodnie z art. 23-35 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
