Zmiany stopy procentowej Narodowego Banku Polskiego w XXI w. na tle reguły Taylora
Abstrakt
Głównym celem tego opracowania jest analiza zmian stopy procentowej NBP w XXI w. Jako narzędzie badawcze wykorzystano regułę Taylora, która często stanowi odniesienie do zmian krótkookresowych stóp procentowych. W wielu przypadkach, mimo relatywnej swojej prostoty, dobrze opisuje faktyczne zmiany stóp procentowych w bankach centralnych. Opracowanie składa się z trzech głównych części. W pierwszej zarysowano współczesną politykę pieniężną, dokonując próby uchwycenia jej konsensu w zakresie celów, instrumentów i strategii. Ukazano przy tym rolę reguł i dyskrecjonalności w polityce pieniężnej. W drugiej części przedstawiono metodykę badania empirycznego zastosowanego w tym opracowaniu. Wskazano główne założenia badawcze oraz omówiono konstrukcję reguły Taylora. Trzecia część artykuł zawiera badania empiryczne, w których przeprowadzono analizę zmian stopy referencyjnej NBP w XXI w. na tle reguły Taylora. Dokonano przy tym oceny wybranych decyzji dotyczących zmiany tej stopy, w szczególności w latach 2015-2020.
Słowa kluczowe:
polityka pieniężna, reguła Taylora, stabilność cenBibliografia
Błaszczyk, P. (2010a). Stabilność cen – sposoby definicji oraz konsekwencje dla polityki pieniężnej. Materiały i Studia NBP, 249, 7-63.
Błaszczyk, P. (2010b). Systematyka współczesnych strategii polityki pieniężnej. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 4, 131-150.
Błaszczyk, P. (2019). Współczesna strategia polityki pieniężnej w warunkach deflacji. Perspektywa Unii Europejskiej w XXI w. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego.
Bordo, M. D., Lane, J. L., Redish A. (2004). Good versus Bad Deflation: Lessons from the Gold Standard Area. NBER Working Paper, 10329, 1-50.
Gambacorta, L., Hofmann, B., Peersman, G. (2012). The effectiveness of unconventional monetary policy at the zero lower bound: a cross-country analysis. BIS Working Papers, 384, 1-30.
Hofmann, B., Bogdanova, B. (2012). Taylor rules and monetary policy: a global “Great Deviation”? BIS Quarterly Review, September, 37-49.
Kendall, R., Ng, T. (2013). Estimated Taylor Rules updated for the postcrisis period. Reserve Bank of New Zealand Analytical Note series, August, 2-23.
Polański, Z. (2017). Stabilization policies and structural developments: Poland and the crises of 1929 and 2008. CASE Working Papers, CASE 25th Anniversary Paper, 9(133), 9-86.
Przybylska-Kapuścińska, W. (red.). (2002). Polityka pieniężna. Cele, strategie i instrumenty. Poznań: Wydawnictwo AE.
Przybylska-Kapuścińska, W. (red.). (2008). Współczesna polityka pieniężna. Warszawa: Centrum Doradztwa i Informacji Difin. Przybylska-Kapuścińska, W. (2012). Problemy polityki pieniężnej banków centralnych w okresie kryzysu. Ekonomia i Prawo, 3, 61-80.
Rzońca, A. (2004). Stopy procentowe banku centralnego bliskie zera a ryzyko wystąpienia deflacji, część I. Bank i Kredyt, 3, 22-30.
Rzońca, A. (2014). Kryzys banków centralnych. Skutki stopy procentowej bliskiej zera. Warszawa: C.H. Beck.
Taylor, J. (1993). Discretion versus policy rules in practice. Carnegie-Rochester Conference Series on Public Policy, 39, 195-214.
Taylor, J. (1998). An Historical Analysis of Monetary Policy Rules. NBER Working Paper, 6768, 9-11. Taylor, J. (2012). Monetary policy rules work and discretion doesn’t: a tale of two eras. The Journal of Money, Credit and Banking Lecture, March, 1017-1032.
Taylor, J., Williams, J. C. (2011). Simple and robust rules for monetary policy. W: B Friedman, M. Woodford (eds). Handbook of Monetary Economics. Elsevier (3B), 829-860.
Wojtyna, A. (2001). Skuteczność polityki pieniężnej w warunkach niskiej inflacji: problem zerowej granicy nominalnych stóp procentowych. Bank i Kredyt, 7, 4-17.
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu https://orcid.org/0000-0001-5104-1337
