Sprzeciwy w polskim i niemieckim procesie karnym
Damian Gil
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , PolskaAbstrakt
Instytucja sprzeciwu występuje w różnych systemach prawa. W polskim procesie karnym znany jest sprzeciw od wyroku nakazowego i od decyzji referendarzy sądowych. W prawie niemieckim, oprócz sprzeciwu od nakazu karnego, środek ten występuje w prawie podatkowym, administracyjnym oraz w sprawach o wykroczenia. Problematyka sprzeciwu w polskim procesie karnym nie jest zagadnieniem często przywoływanym w literaturze procesowej. W niemieckim StPO również nie odnotowano zainteresowania badawczego w tym obszarze. Artykuł ukazuje problematykę sprzeciwu w obu kodyfikacjach. Dzięki rozważaniom porównawczym, czytelnik zrozumie sens zaskarżenia sprzeciwem i istotę tego środka w dwóch zbliżonych procesach karnych.
Słowa kluczowe:
Sprzeciw, środek zaskarżenia, proces karny, sąd, system prawaBibliografia
Braunschweig A., Azibert G., Code de procédure pénale, Paris 2001.
Cieślak M., Polska procedura karna, Warszawa 1984.
Daszkiewicz W., Nowak T., Stachowiak S., Proces karny. Część szczególna, Poznań 1996.
Gaberle A., Postępowania szczególne w kodeksie postępowania karnego z 1997 roku, Nowa Kodyfikacja Karna. Kodeks postępowania karnego. Krótkie Komentarze. Heft 14, Warszawa 1998.
Gil D., Prawo do wniesienia sprzeciwu we współczesnym polskim procesie karnym (zagadnienia wybrane), (in:) P. Ruczkowski (Red.), Prawo wobec wyzwań współczesności, Kielce 2011.
Gil D., Sprzeciwy i quasi sprzeciwy w procesie karnym, Lublin 2015.
Grajewski J., Postępowanie nakazowe w polskim procesie karnym, Studia Prawnicze (PAN) 1991, Heft. 1.
Jelínek J., Trestním právo procesní, Praga 2007.
Hofmański P., Kodeks postępowania karnego – komentarz, Band II, Warszawa 2011.
Por. T. Kleinknecht, (aktualiesier) L. Meyer – Großner, Strafprozeßordnung: Gerichtsverfassungsgesetz, Nebengesetze und ergänzende Bestimmungen, München 1997.
Kłak Cz.P., Postępowanie nakazowe w polskim procesie karnym a ochrona praw człowieka, Warszawa 2008.
Kmiecik R., Skretowicz E., Proces karny – część ogólna, Warszawa 2009.
Kruszyński P.(Red.), Proces karny. Rozwiązania modelowe w ujęciu prawnoporównawczym – System Prawa Karnego Procesowego, Band II, Warszawa 2014.
Noskowicz K., Sprzeciw od wyroku nakazowego, Actwa Univeritatis Nicolai Copernici. Prawo XXXII, 1992.
Nowikowski I., Odwoływalność czynności procesowych stron w polskim procesie karnym, Lublin 2001.
Pawłowska A., Sprzeciw od wyroku nakazowego – uwagi dotyczące jego charakteru i skutków, (in:) I. Nowikowski (Red.), Problemy stosowania prawa sądowego (księga jubileuszowa prof. E. Skrętowicza), Lublin 2007.
Pfeiffer G., Fischer T., Strafprozeßordnung. Kommentar, München 1995.
Pleischl W., Soyer R., Strafrecht, Wiedeń 2002.
Skorupka S., Auderska H., Łempicka Z., Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1993.
Stefański R.A., Zabłocki S., Kodeks postępowania karnego – komentarz (Band III), Warszawa 2004.
Stefański R.A., Postępowanie nakazowe w znowelizowanym kodeksie postępowania karnego, Prok. i Pr 2003, Nr. 7-8.
Szymczak M. (red.), Słownik języka polskiego, Band III, Warszawa 1983.
Tilch H., F. Artoth F., Detsches Rechts-Lexikon, München 2001.
Waltoś S., Naczelne zasady procesu karnego, Warszawa 1999.
Wrona Z., Postępowanie nakazowe w polskim procesie karnym, Warszawa 1997.
Wronkowska S., Postulat jasności prawa i niektóre metody jego realizacji, PiP 1976, Nr. 10.
Zgryzek K., Warunki dopuszczalności wniesienia sprzeciwu od nakazu karnego, (in:) A. Gaberle, S. Waltoś (Red.), Środki zaskarżenia w procesie karnym (księga pamiątkowa ku czci prof. Z. Dody), Kraków 2000.
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
