Wniosek o sprostowanie złożony jedynie dla zwłoki jako nadużycie prawa procesowego
Abstrakt
Przedmiotem niniejszego opracowania jest analiza wniosku o sprostowanie orzeczenia w kontekście możliwych sytuacji nadużycia prawa procesowego. Przyjęto, że wnoszenie szeregu wniosków o sprostowanie, uzupełnienie lub wykładnię wyroku może prowadzić do nadużycia prawa procesowego. Ocena, czy dana czynność procesowa strony stanowi nadużycie uprawnienia procesowego, powinna opierać się na ustaleniu celu, który strona chce osiągnąć, podejmując daną czynność, i na ocenie, czy cel ten jest usprawiedliwiony na tle całokształtu okoliczności sprawy. Założono, że pierwszy wniosek o rektyfikację orzeczenia złożony przez stronę należy traktować jako złożony w dobrej wierze, natomiast każdy kolejny powinien w pierwszej kolejności podlegać ocenie, czy składając go, strona nie zmierza w rzeczywistości jedynie do zwłoki w postępowaniu.
Słowa kluczowe:
rektyfikacja orzeczenia, sprostowanie orzeczenia, nadużycie prawa procesowegoBibliografia
Allerhand M., Podstęp w procesie, Lwów 1907.
Błaszczak Ł., Nadużycie prawa procesowego w postępowaniu arbitrażowym, Warszawa 2018.
Dolecki H., Nadużycie prawa do sądu, w: Sądownictwo administracyjne gwarantem wolności i praw obywatelskich 1980–2005, red. J. Góral, R. Hauser, J. Trzciński, Warszawa 2005.
Flaga-Gieruszyńska K., Zastój procesu cywilnego, Szczecin 2011.
Gapska E., Przeciwdziałanie nadużyciom prawa procesowego w znowelizowanym Kodeksie postępowania cywilnego, cz. 1. Klauzula generalna, Monitor Prawniczy 2019, nr 15.
Gapska E., Przeciwdziałanie nadużyciom prawa procesowego w znowelizowanym Kodeksie postępowania cywilnego, cz. 3. Szczegółowe przejawy nadużycia prawa procesowego, Monitor Prawniczy 2019, nr 17.
Gizbert-Studnicki T., Zasady i reguły prawne, Państwo i Prawo 1988, z. 3.
Góra-Błaszczykowska A., Orzeczenia w procesie cywilnym. Artykuły 316–366 K.p.c. Komentarz, Warszawa 2003.
Góra-Błaszczykowska A., Zasada równości stron w procesie cywilnym, Warszawa 2008.
Gudowski J., Jędrzejewska M., w: Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 2. Postępowanie rozpoznawcze, red. T. Ereciński, wyd. 5, Warszawa 2016.
Jakubecki A., w: Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. 1. Artykuły 1–366, red. T. Wiśniewski, Warszawa 2021.
Jakubecki A., Naczelne zasady postępowania cywilnego w świetle nowelizacji Kodeksu postępowania cywilnego, w: Czterdziestolecie Kodeksu postępowania cywilnego, red. I. Ratusińska, Kraków 2006.
Jakubecki A., Sankcje za nadużycie uprawnień procesowych w Kodeksie postępowania cywilnego, Palestra 2019, nr 11–12.
Janiszewska B., Klauzula generalna dobrych obyczajów w znowelizowanych przepisach kodeksu cywilnego, Przegląd Prawa Handlowego 2003, nr 10.
Jaworski S., Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz do zmian, Warszawa 2019.
Kamieński G., Zakaz nadużycia praw procesowych, Warszawa 2021.
Kmieciak Z., Efektywność sądowej kontroli administracji publicznej, Państwo i Prawo 2010, z. 11–12.
Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, cz. 1. Postępowanie rozpoznawcze, cz. 2. Postępowanie zabezpieczające, t. 2, red. T. Ereciński, J. Gudowski, M. Jędrzejewska, Warszawa 2006.
Kodeks postępowania cywilnego, t. 1. Komentarz. Art. 1–50539, red. T. Szanciło, Warszawa 2019.
Kodeks postępowania cywilnego, t. 2. Komentarz do art. 2051–42412, red. A. Marciniak, Warszawa 2019.
Kruszelnicki F., Zasady naczelne procesu cywilnego według polskiej procedury cywilnej, Głos Sądownictwa 1931, nr 9.
Kubas A., Nadużycie prawa procesowego – próba oceny ostatnich zmian legislacyjnych, Palestra 2019, nr 11–12.
Łazarska A., w: Kodeks postępowania cywilnego, t. 1. Komentarz. Art. 1–50539, red. T. Szanciło, Warszawa 2019.
Łazarska A., Rzetelny proces cywilny, Warszawa 2012.
Machnikowski P., w: Kodeks cywilny. Komentarz, red. E. Gniewek, P. Machnikowski, 2017 [baza danych Legalis].
Mądrzak H., O pojmowaniu naczelnych zasad postępowania cywilnego, w: Proces i prawo. Rozprawy prawnicze. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Jerzego Jodłowskiego, red. E. Łętowska, Wrocław–Warszawa 1989.
Michalska M., Skarga o stwierdzenie przewlekłości postępowania egzekucyjnego, Przegląd Prawa Egzekucyjnego 2007, nr 12.
Piasecki K., Nadużycie praw procesowych przez strony, Palestra 1960, nr 4.
Piasecki K., Sprostowanie, uzupełnienie i wykładnia orzeczeń sądowych, Palestra 1961, nr 5.
Piasecki K., w: Kodeks postępowania cywilnego, t. 1. Komentarz do art. 1–366, red. K. Piasecki, Warszawa 2010.
Piaskowska O.M., w: Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie procesowe. Komentarz, red. O.M. Piaskowska, Warszawa 2020.
Pietrzkowski H., Metodyka pracy sędziego w sprawach cywilnych, Warszawa 2005.
Plebanek M., Nadużycie praw procesowych w postępowaniu cywilnym, Warszawa 2012.
Rodziewicz P., w: Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. E. Marszałkowska-Krześ, wyd. 26, 2020 [baza danych Legalis].
Rosengarten F., Sprostowanie, uzupełnienie i wykładnia orzeczeń w postępowaniu cywilnym, Nowe Prawo 1971, nr 6.
Siedlecki W., Nauka prawa procesowego cywilnego a teoria prawa, Państwo i Prawo 1972, z. 7.
Siedlecki W., Przegląd orzecznictwa, Państwo i Prawo 1977, z. 12; 1978, z. 6; 1983, z. 10.
Słownik języka polskiego, red. L. Drabik, E. Sobol, Warszawa 2005.
Sobkowski J., Wengerek E., Przegląd orzecznictwa, Nowe Prawo 1972, nr 6.
Stefanicki R., Dobre obyczaje w prawie polskim, Przegląd Prawa Handlowego 2002, nr 5.
Szymanowski M., Glosa do wyroku SN z dnia 26 kwietnia 2017 r., I UK 578/16, Orzecznictwo Sądów Polskich 2018, z. 6.
Szymanowski M., Granice sprostowania orzeczenia w postępowaniu cywilnym, skutki ich przekroczenia, próba nowego spojrzenia, Radca Prawny 2018, nr 1.
Wajda P., Efektywność informacyjna rynku giełdowego, Warszawa 2011 [baza danych LEX].
Waśkowski E., Podręcznik procesu cywilnego. 1. Ustrój sądów cywilnych. 2. Postępowanie sporne, Wilno 1932.
Waśkowski E., Zasady procesu cywilnego (z powodu projektu polskiej procedury cywilnej), Rocznik Prawniczy Wileński 1930, t. 4.
Weitz K., Nadużycie „prawa” procesowego cywilnego, Polski Proces Cywilny 2020, nr 1.
Wróblewski J., Sądowe stosowanie prawa, wyd. 2, Warszawa 1988.
Zadrożniak H., Rektyfikacja orzeczeń w postępowaniu cywilnym, Monitor Prawniczy 2008, nr 21.
Zalisko M., w: Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz do ustawy z 4.7.2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, red. J. Gołaczyński, D. Szostek, Warszawa 2019.
Uczelnia Łazarskiego https://orcid.org/0000-0001-5015-9018
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.
Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:
a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.
