Характеристика вручения, осуществляемого судебным исполнителем в польском гражданском производстве в контексте статьи 139 § 1 Гражданско- процессуального кодекса
Emil Kowalik
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , Польшаhttps://orcid.org/0000-0003-1839-3925
Аннотация
Вручения через судебного исполнителя существенно повлияли на надлежащий порядок осуществления вручений судебных писем. Введенные правила положили конец так называемой фикции вручения физическим лицам, которая означала, что после двух попыток вручения суд мог считать, что документ был вручен надлежащим образом. Было признано, что это слишком часто приводило к ущемлению прав ответчиков, в частности тех, кто долгое время не проживал по указанным истцами адресам, зачастую благодаря правильному (фиктивному) вручению платежных поручений они были обязаны выплатить суммы, вытекающие из вступивших в законную силу судебных решений. К сожалению, при прежнем законодательстве были случаи, когда истцы указывали непроверенные или даже ложные адреса. Законодатель в обязательном порядке ввел в польский правопорядок в статье 1391 Гражданско-процессуального кодекса вручение писем через судебного исполнителя в случае, если исковое заявление или иное письмо, вызывающее необходимость защиты прав ответчика, не было вручено надлежащим образом ответчику в соответствии со статьями 131–139 Гражданско-процессуального кодекса. Таким образом, законодатель, вопреки принципу обычного вручения, возложил возникающие обязанности не на процессуальный орган, а на инициатора производства по делу. Цель данного исследования – представить институт судебного исполнителя в польском гражданском производстве и обсудить его преимущества и недостатки. Это особенно важно в свете изменений, внесенных поправками к Гражданско-процессуальному кодексу от 9 марта 2023 года, вступившими в силу с 1 июля 2023 года, которые призваны усовершенствовать данный вид службы.
Ключевые слова:
гражданское производство, судебный исполнитель, вручение через судебного исполнителяБиблиографические ссылки
Bednorz-Godyń H., Doręczenia za pośrednictwem komornika sądowego, Monitor Prawniczy 2023, no. 8.
Bodio J., in: Kodeks postępowania cywilnego. Koszty sądowe w sprawach cywilnych. Dochodzenie roszczeń w postępowaniu grupowym. Przepisy przejściowe. Komentarz do zmian, vol. 1, ed. T. Zembrzuski, Warszawa 2020.
Borodziuk M., Doręczenie komornicze w praktyce sądowej po zmianach procedury cywilnej dokonanych 7 listopada 2019 roku, Prokuratura i Prawo 2021, no. 3.
Czyszkowski P., Doręczenie komornicze jako nieegzekucyjna czynność komorników sądowych, Przegląd Prawa Egzekucyjnego 2022, no. 4.
Falkowski B., in: Ustawa o komornikach sądowych. Ustawa o kosztach komorniczych. Komentarz, eds. M. Siembierowicz, M. Świtkowski, Warszawa 2018.
Kaczyński M., in: Kodeks postępowania cywilnego, vol. IA. Komentarz. Art. 1–42412, ed. A. Góra-Błaszczykowska, Warszawa 2020.
Lipińska J., Poszukiwanie przez komornika sądowego aktualnego adresu zamieszkania pozwanego na podstawie art. 3b ustawy o komornikach sądowych, Przegląd Prawa Egzekucyjnego 2022, no. 4.
Manowska M., Rafalska A., Koszty procesu i koszty sądowe w postępowaniu cywilnym, Warszawa 2017.
Markiewicz K., in: Kodeks postępowania cywilnego, vol. 1. Komentarz. Art. 1–50539, ed. T. Szanciło, Warszawa 2019.
Mendrek A., Nowe unormowania kosztów sądowych w sprawach cywilnych wynikające z nowelizacji z 4.07.2019, Palestra 2019, no. 11–12.
Michalska-Marciniak M., in: Kodeks postępowania cywilnego, vol. 1. Komentarz. Art. 1–205, ed. A. Marciniak, Warszawa 2019.
Reiwer R., in: Ustawa o komornikach sądowych. Ustawa o kosztach komorniczych. Komentarz, ed. R. Reiwer, Warszawa 2021.
Sikorska-Lewandowska A., Problemy z dochodzeniem roszczeń po nowelizacji przepisów KPC o doręczeniach, Nieruchomości 2020, no. 9.
Sławicki P., Sławicki P., Doręczenia pism za pośrednictwem komornika sądowego w postępowaniu zabezpieczającym, klauzulowym i egzekucyjnym, Przegląd Sądowy 2020, no. 11–12.
Szachta J., Doręczenie korespondencji pozwanemu przez komornika sądowego. Zagadnienia wybrane. Problemy praktyczne, Forum Prawnicze 2019, no. 6.
Weitz K., in: Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, vol. 1, ed. T. Ereciński, Warszawa 2016.
Zamojski Ł., Doręczenie pozwanemu pierwszego pisma procesowego wywołującego potrzebę obrony na podstawie art. 1391 KPC, Monitor Prawa Handlowego 2019, no. 3.
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II https://orcid.org/0000-0003-1839-3925
Лицензия

Это произведение доступно по лицензии Creative Commons «Attribution» («Атрибуция») 4.0 Всемирная.
Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.
Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:
a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.