Obwieszczenie Prezydenta RP o wolnych stanowiskach sędziowskich w Sądzie Najwyższym – akt urzędowy czy czynność urzędowa?
Jacek Widło
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , Польшаhttps://orcid.org/0000-0003-2685-8155
Аннотация
W artykule przeanalizowano charakter prawny czynności urzędowej Prezydenta RP – obwieszczenia o wolnych stanowiskach (art. 31 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym). Spróbowano rozstrzygnąć problem wymogu uzyskania przez Prezydenta RP kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów dla tego obwieszczenia. Sformowano wnioski, iż: obwieszczenie Prezydenta RP wydane w trybie art. 31 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym jest czynnością urzędową Prezydenta RP, która w przeciwieństwie do aktów urzędowych Prezydenta RP nie wymaga kontrasygnaty. W przypadku przyjęcia odmiennego poglądu i zakwalifikowania obwieszczenia Prezydenta RP wydanego w trybie art. 31 § 1 ustawy o Sądzie Najwyższym, jako aktu urzędowego Prezydenta RP, nie wymaga on kontrasygnaty, gdyż: mieści się to w koncepcji kompetencji pochodnej wynikającej z prerogatywy Prezydenta RP – art. 144 ust. 3 pkt. 17 Konstytucji RP; wymaganie kontrasygnaty byłoby sprzeczne z Konstytucją – sprzeczna z art. 10 i art. 179 Konstytucji RP czynność obwieszczenia o wolnych stanowiskach sędziowskich stanowi obowiązek, a nie uprawnienie Prezydenta RP.
Ключевые слова:
obwieszczenie o wolnych stanowiskach sędziowskich, obowiązek uzyskania kontrasygnaty, prerogatywa prezydenckaБиблиографические ссылки
Dąbrowski S., Łazarska A., Komentarz do art. 56, w: Prawo o ustroju sądów powszechnych. Komentarz, red. A. Górski, 2013 [baza danych LEX].
Florczak-Wątor M., Zalasiński T., Opinia prawna w sprawie zgodności z Konstytucją obwieszczenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 24.5.2018 r., Nr 127.1.2018 o wolnych stanowiskach sędziego w Sądzie Najwyższym, wydanego bez kontrasygnaty Prezesa Rady Ministrów, Iustitia 2018, nr 3.
Frankiewicz A., Kontrasygnata aktów urzędowych Prezydenta RP, Kraków 2004.
Garlicki L., Komentarz do art. 109, w: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, t. 2, red. L. Garlicki, Warszawa 2001.
Granat M., Opinia na temat konieczności kontrasygnaty aktu Prezydenta o wyznaczeniu Marszałka Seniora, Ekspertyzy i opinie prawne. Biuletyn Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu 2002, nr 1 (46).
Gudowski J., T. Ereciński, J. Iwulski, Komentarz do art. 56 w: Komentarz do Ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa, w: Prawo o ustroju sądów powszechnych. Ustawa o Krajowej Radzie Sądownictwa. Komentarz, red. J. Gudowski, 2009 [baza danych LEX].
Kazalska O., Zwolnienie z konstytucyjnego wymogu kontrasygnaty – rozważania na tle niekontrasygnowanych obwieszczeń Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej o wolnych stanowiskach sędziego w Sądzie Najwyższym, Studia Iuridica 2018, nr 76.
Kozłowski K., Komentarz do art. 144, w: Konstytucja RP, t. 2: Komentarz. Art. 87–243, red. M. Safjan, L. Bosek, Warszawa 2016.
Lalak, I. Spór o instytucje kontrasygnaty, w: Ius et Veritas. Księga poświęcona pamięci Michała Staszewicza, red. D. Dudek, A. Janicka, W. Sz. Staszewski, Lublin 2003.
Opaliński B., Kontrasygnata aktów głowy państwa w polskim konstytucjonalizmie. Kontrasygnataw Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997, część II, Ius Novum 2011, nr 3.
Prof. Grajewski: Obwieszczenie bez kontrasygnaty to niebezpieczny precedens, 16.07.2018, https://www.prawo.pl/prawnicy-sady/kontrasygnata-premiera-a-nabor-sedziow-do-sn,234704.html.
Rakowska A., Kontrasygnata aktów głowy państwa w wybranych państwach europejskich, Toruń 2009.
Sarnecki P., Komentarz do niektórych przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w: Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, 2000, [baza danych LEX].
Sokolewicz W., Pomiędzy systemem parlamentarno-gabinetowym a systemem prezydencko-parlamentarnym: prezydentura ograniczona, lecz aktywna w Polsce i w Rumunii, Przegląd Sejmowy 1996, nr 3.
Sych W., Uzasadnienie do zdania odrębnego SSN Wojciecha Sycha do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 28 marca 2019 r., III KO 154/18, http://www.sn.pl/sprawy/SiteAssets/Lists/Zagadnienia_prawne/AllItems/III_KO_154_18.Uzasadnienie%20zdania%20odr%C4%99bnego%20SSN%20W.%20Sycha.pdf
Szczucki B., Komentarz do art. 31, w: Ustawa o Sądzie Najwyższym. Komentarz, 2018 [baza danych LEX].
Szczucki B., Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej jako organ czuwający nad przestrzeganiem konstytucji, Warszawa 2016.
Wronkowska S., Podstawowe pojęcia prawa i prawoznawstwa, Poznań 2003.
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II https://orcid.org/0000-0003-2685-8155
Лицензия
Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.
Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:
a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.