Charakter prawny odpowiedzialności za nieszczepienie dziecka
Sebastian Czechowicz
Uniwersytet Łódzki , ПольщаАнотація
Obowiązkowe szczepienia ochronne stanowią podłoże rozlicznych dyskusji i kontrowersji nie tylko wśród społeczeństwa, ale także w środowisku socjologów, epidemiologów, ale także prawników. Obowiązek poddawania się szczepieniom dotyczy przede wszystkim dzieci, a więc jego wykonanie spoczywać będzie na prawnych lub faktycznych opiekunach małoletniego. W ostatnich latach odnotowuje się wzrost odsetka liczby niezaszczepionych dzieci. Uchylanie się od obowiązku szczepień obecnie stanowi coraz większy problem społeczny i prawny.
Niniejszy artykuł jest poświęcony problematyce odpowiedzialności za uchylanie się od obowiązkowych szczepień ochronnych w ujęciu dogmatyki prawa karnego sensu largo. Wykazane związki pomiędzy działalnością administracji publicznej a współczesnym prawem wykroczeń, które penalizuje uchylanie się od obowiązku szczepień pomogą zrozumieć wielopłaszczyznową strukturę wzajemnych zależności pomiędzy aktualnie wyodrębnionymi gałęziami prawa. Tym samym uwypuklając mieszany charakter odpowiedzialności za nie wykonywanie obowiązkowych szczepień ochronnych.
Ключові слова:
odpowiedzialność za wykroczenie, przymus administracyjny, obowiązek szczepień, uchylanie się od obowiązkowych szczepień ochronnychПосилання
Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. 2020, poz. 288).
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz. U. nr 182, poz. 1086).
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 21 grudnia 2010 r. w sprawie niepożądanych odczynów poszczepiennych oraz kryteriów ich rozpoznawania (Dz. U. nr 254, poz. 1711).
Literatura:
A. Błachnio-Parzych, Zbieg odpowiedzialności karnej i administracyjno-karnej jako zbieg reżimów odpowiedzialności represyjnej, Warszawa 2016.
D. Danecka, Konwersja odpowiedzialności karnej w administracyjną w prawie polskim, Warszawa 2018.
D. Szumiło-Kulczycka, Prawo administracyjno-karne, Kraków 2004.
R. A. Stefański, Prawo karne materialne. Część ogólna, Warszawa 2008.
W. Radecki, Kategoryzacje czynów zabronionych pod groźbą kary w prawie polskim, czeskim i słowackim, cz. 2, Ius Novum, nr 3.
M. Wincenciak, Sankcje w prawie administracyjnym i procedura ich wymierzania, Warszawa 2008.
Orzecznictwo:
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 czerwca 2017 r., syg. II GSK 2399/15, LEX nr 2341038.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 stycznia 2016 r., syg. V KK 206/15, LEX nr 1963649.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 27 czerwca 2014 r., syg. III SA/Po 1619/13, LEX nr 1486250.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 17 maja 2011 r., syg. VII SA/Wa 2430/10, LEX nr 1097695.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 sierpnia 2008 r., syg. I FSK 972/07, LEX 469028.
Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 stycznia 2007 r., syg. P19/06.
Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 kwietnia 2006 r., I OPS 1/06, 182508.
Ліцензія
Автор заявляє, що твір є оригінальним твором і не порушує жодних особистих або майнових прав третіх осіб, a також, що його авторські права на твір не обмежені в межах договору, підписаного з Видавцем.
Автор публікації безоплатно передає Видавцю майнові авторські майнові права на твір (статтю), поданий до публікації, без обмежень що до часу та території в таких сферах використання:
а) виготовлення, запис і збільшення за допомогою певної техніки копій, включаючи техніку друку, магнітний запис та цифрову техніку;
b) введення на ринок, позичання або надання в оренду оригіналу чи копій Твору та розповсюдження у формі відкритого доступу відповідно до змісту ліцензії Creative Commons Визнання Авторства 4.0 Міжнародна (також відомої як CC BY), доступної за адресою:
https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) включення Твору до складу колективного твору;
d) оприлюднення на веб-сайті журналу, публічне виконання, виставка, демонстрація, відтворення, трансляція та ретрансляція, а також надання Твору доступним для громадськості таким чином, щоб кожен міг мати доступ до них у місці та в час, вибраний ними;
e) завантаження Твору в електронній формі на електронні платформи або інше завантаження Твору в електронній формі в Інтернет чи іншу мережу.
Авторські майнові права на твір передаються безоплатно при підписанні договору.
