Zmiany w zakresie środków karnych w świetle nowelizacji Kodeksu karnego z 13 czerwca 2019 r.

Damian Szeleszczuk

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , Польща


Анотація

Przedmiotem artykułu są zmiany środków karnych wynikające z nowelizacji Kodeksu karnego z 13 czerwca 2019 r. Autor analizuje konsekwencje tych zmian. W ocenie projektodawców głównym celem ma być podniesienie poziomu ochrony dzieci poprzez prawo karne. Artykuł ujawnia różne błędy i wady przyjętych rozwiązań prawnych, które nie pozwalają na pozytywną ocenę wyżej wspomnianej nowelizacji. Artykuł porusza także kwestie związane ze zmianami w zakresie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdu. Artykuł odnosi się do zmian wprowadzonych do Kodeksu karnego, które spowodowały znaczne zwiększenie odpowiedzialności karnej sprawców przestępstw komunikacyjnych. Autor dokonuje krytycznej analizy i pokazuje wadliwość niektórych przepisów oraz ich niespójność z innymi rozwiązaniami kodeksowymi. Co więcej, podejmowanie tak radykalnych środków - wbrew temu, co zauważyli autorzy noweli, nie jest uzasadnione poziomem i dynamiką przestępstw komunikacyjnych. Autor krytycznie odnosi się do proponowanych poprawek, podkreślając ich nadmierną represyjność, która nie jest uzasadniona potrzebą ochrony bezpieczeństwa w komunikacji.

 

Ключові слова:

prawo karne, nowelizacja kodeksu karnego, środki karne, zakaz prowadzenia pojazdów

Gardocki L., Kształtowanie polityki karnej drogą ustawodawczą, Studia Iuridica 1979, t. 8.

Kaczmarek T., Nowy polski kodeks karny i jego aksjologiczne i kryminalnopolityczne założenia, Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego 1998, t. 3.

Mamak K., Zakaz korzystania z serwisów społecznościowych. Propozycja wprowadzenia nowego środka karnego, Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych 2016, z. 3.

Marek A., Kodeks karny. Komentarz, 2010 [baza danych LEX].

Marek A., Nieprzemyślane zaostrzenie kar za pedofilię, Rzeczpospolita 2005, nr 137.

Melezini M., Spójność prawa karnego a zmiany w zakresie kar i zasad ich wymiaru, w: Problem spójności prawa karnego z perspektywy jego nowelizacji, red. A. Marek, T. Oczkowski, Warszawa 2011.

Melezini M., Środki karne jako instrument polityki kryminalnej, Białystok 2013.

Sienkiewicz Z., Z problematyki środków karnych, w: Węzłowe problemy prawa karnego, kryminologii i polityki kryminalnej. Księga pamiątkowa ofiarowana Profesorowi An­drzejowi Markowi, red. V. Konarska-Wrzosek, J. Lachowski, J. Wójcikiewicz, Warszawa 2010.

Stefański R.A., Pojęcie wypadku drogowego oraz obowiązek uczestnika wypadku udzie­lenia pomocy osobie w nim poszkodowanej. Glosa do wyroku SN z dnia 22 grud­nia 1992 r., III KRN 149/92, Państwo i Prawo 1993, nr 5.

Stefański R.A., Prawo o ruchu drogowym. Komentarz, 2008 [baza danych LEX].

Stefański R.A., Nowe środki karne i problem ich spójności z systemem Kodeksu karnego, w: Problem spójności prawa karnego z perspektywy jego nowelizacji, red. A. Marek, T. Oczkowski, Warszawa 2011.

„Przegląd”: Prawny populizm [online], serwis internetowy Interia Fakty, https:// fakty.interia.pl/polska/news-przeglad-prawny-populizm, nId, 3074453 [do­stęp: 12.07.2019 r.].

Szeleszczuk D., Środki karne w świetle nowelizacji Kodeksu karnego z dnia 20 lute­go 2015 r., Studia Prawnicze KUL 2015, nr 4.

Wiak K., Nowe tendencje w zakresie przeciwdziałania przestępstwom związanym z wy­korzystywaniem dzieci w celach seksualnych na tle nowelizacji Kodeksu karnego, w: Nauki penalne wobec szybkich przemian socjokulturowych. Księga jubileuszowa Profesora Mariana Filara, t. 1, red. A. Adamski i in., Toruń 2012.

Zoll A., Głos w dyskusji, w: Czy trzeba zmieniać kodeks karny? Materiały z konferencji na­ukowej „Nowelizacja kodeksu karnego”, Warszawa, 10 lutego 2003 r., Warszawa 2003.

Опубліковано
2019-09-30


Szeleszczuk, D. (2019). Zmiany w zakresie środków karnych w świetle nowelizacji Kodeksu karnego z 13 czerwca 2019 r. Studia Prawnicze KUL, (3), 183–207. https://doi.org/10.31743/sp.8903

Damian Szeleszczuk 
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II



Ліцензія

Creative Commons License

Ця робота ліцензується відповідно до Creative Commons Attribution 4.0 International License.

Автор заявляє, що твір є оригінальним твором і не порушує жодних особистих або майнових прав третіх осіб, a також, що його авторські права на твір не обмежені в межах договору, підписаного з Видавцем.

Автор публікації безоплатно передає Видавцю майнові авторські майнові права на твір (статтю), поданий до публікації, без обмежень що до часу та території в таких сферах використання:

а) виготовлення, запис і збільшення за допомогою певної техніки копій, включаючи техніку друку, магнітний запис та цифрову техніку;

b) введення на ринок, позичання або надання в оренду оригіналу чи копій Твору та розповсюдження у формі відкритого доступу відповідно до змісту ліцензії Creative Commons Визнання Авторства 4.0 Міжнародна (також відомої як CC BY), доступної за адресою:

https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;

c) включення Твору до складу колективного твору;

d) оприлюднення на веб-сайті журналу, публічне виконання, виставка, демонстрація, відтворення, трансляція та ретрансляція, а також надання Твору доступним для громадськості таким чином, щоб кожен міг мати доступ до них у місці та в час, вибраний ними;

e) завантаження Твору в електронній формі на електронні платформи або інше завантаження Твору в електронній формі в Інтернет чи іншу мережу.

Авторські майнові права на твір передаються безоплатно при підписанні договору.