The Meaning of the Term ὥρα (“Hour”) in the Revelation of John
Marek Karczewski
Wydział Teologii Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu , Polandhttps://orcid.org/0000-0001-9435-3832
Abstract
Correct understanding of the term ὥρα in Rev depends on the literary and theological context. In the first section of the article the texts of the Letters to the Churches are discussed. There, in the context of the message of Christ, the “hour” is related to the situation of each Christian community. In the Letter to the Church in Sardis (3:3), a lack of vigilance can cause her not to recognize the time of the Lord’s coming. In the Letter to the Church in Philadelphia (3:10), the community receives a promise to be preserved in the hour of trial. In the second section of the article, the texts of the main part of Rev are discussed. In Rev 17–18 the “hour” has two different meanings. In the context of Rev 17:12 the “one hour” symbolizes the limited period of government directed against God, Christ and the Church. In a funeral song in Rev 18 the “one hour” is a recurring element of laments over the kings, the merchants, and of the owners of seagoing ships (18:10.17.19). The expression “one hour” indicates an impending and sudden fall of Babylon. In other texts the “hour” is a moment of fulfilling God’s intentions (11:13) and a precise, planned moment of judgment (9:15; 14:7.15). In the third section the expression “half-hour” (8:1) is discussed, which probably means a very short period of time. Thus, in the context of Rev the term “hour” may mean either a specific historical moment or a very limited period of time, but always an element of time planned, implemented or permitted by God.
Keywords:
Book of Revelation, Apocalypse of John, time, hour, half-hour, second coming of Christ, God and history, judgmentReferences
Aune D.E., Revelation 1–5 (WBC 52A; Nashville: Nelson 1997).
Aune D.E., Revelation 6–16 (WBC 52B; Nashville: Nelson 1998).
Aune D.E., Revelation 17–22 (WBC 52C; Nashville: Nelson 1998).
Bauckham R., La teologia dell’Apocalisse (Brescia: Paideia 1994).
Bauer W., Griechisch-deutsches Wörterbuch zu den Schriften des Neuen Testaments und der frühchristlichen Literatur (Berlin – New York: de Gruyter 61988).
Beale G.K., The Book of Revelation (Grand Rapids – Cambridge: Eerdmans – Paternoster 1999).
Beale G.K., „The Origin of the King of Kings and Lord of Lords in Rev 17,14”, New Testament Studies 31 (1985) 618–620. (Crossref)
Beale G.K. – McDonugh S.M., „Revelation”, Commentary on the New Testament Use of the Old Testament (red. G.K. Beale – D.A. Carson) (Grand Rapids – Nottingham: Baker Academic – Apollos 2007).
Biguzzi G., Gli splendori di Patmos. Commento breve (Milano: Paoline Editoriale Libri 2007).
Biguzzi G., L’Apocalisse, nuova versione, introduzione e commento (Milano: Edizioni Paoline 2005).
Blass F. – Debrunner A., Grammatik des neutestamentlichen Griechisch (Göttingen: Vandenhoeck-Ruprecht 171990).
Brown, S., „The Hour of Trial (Rev 3,10)”, Journal of Biblical Literature 85 (1966) 308–314. (Crossref)
Delling G., „w[ra”, Theologisches Wörterbuch zum Neuen Testament (red. G. Kittel – G. Friedrich) (Stuttgart: Kohlhammer 1933-1976) IX, 673–675.
Garbacki Ł., „Radość z upadku Babilonu w Ap 19,1-10”, Studia Elbląskie 18 (2017) 351–361.
Gundry R.H., The Church and the Tribulation (Grand Rapids: Zondervan 1973).
Jankowski A., Biblijna teologia czasu (Kraków: Wydawnictwo Benedyktynów Tyniec 2001).
Karczewski M., Baranek w Apokalipsie św. Jana (Olsztyn: Wydział Teologii UWM 2016).
Karczewski M., „Jezus Chrystus jako Król królów i Pan panów (Ap 17,14b; 19,16) na tle teologii Apokalipsy”, Ewangelia o królestwie (red. A. Paciorek – A. Czaja – A. Tronina) (Scripturae Lumen 1; Lublin: Wydawnictwo KUL 2009) 265–281.
Karczewski M., „Któż jest podobny do Bestii…? (Ap 13,4). Struktury władzy między historią i proroctwem w Ap 13”, Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne 41/1 (2008) 10–20.
Karczewski M., Reinterpretacja Księgi Rodzaju w Apokalipsie św. Jana (Biblioteka Wydziału Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego 55; Olsztyn: SQL 2011).
Karczewski M., Szatan w Apokalipsie św. Jana (Olsztyn: Wydział Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego 2013).
Karczewski M., „Wyjście w Babilonu w świetle Ap 18,4b-5”, Patrzmy na Jezusa, który nam w wierze przewodzi. Księga pamiątkowa dla Ks. Prof. J. Łacha w 85. rocznicę urodzin (red. W. Chrostowski – B. Strzałkowska) (Warszawa: Stowarzyszenie Biblistów Polskich 2012) 238–249.
Kotecki D., „Dlaczego Siedem Kościołów w Apokalipsie św. Jana”, Theologica Thoruniensia 6 (2005) 5–19.
Kotecki D., Jezus a Bóg Izraela w Apokalipsie św. Jana (Scripta Theologica Thoruniensia 27; Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 2013).
Nowińska, J., Co słyszysz poza słowem? Sound design Apokalipsy św. Jana (Rozprawy i Studia Biblijne 47; Warszawa: Vocatio 2016).
Nowińska J., Motyw walki dobra ze złem w Apokalipsie św. Jana (Rozprawy i Studia Biblijne 27; Warszawa: Vocatio 2006).
Müller U.B., Die Offenbarung des Johannes (Ökomenischer Taschenbuch-Kommentar zum Neuen Testament 19: Gütersloh – Würzburg: Gütersloher Verlagshaus-Echter Verlag 1995).
Osborne G.R., Revelation (Baker Exegetical Commentary on the New Testament; Grand Rapids: Baker Academic 32006).
Podeszwa P., Paschalna pamięć o Jezusie. Studium egzegetyczno-teologiczne wyrażenia h` marturi,a VIhsou/ w Apokalipsie św. Jana (Uniwersytet Adama Mickiewicza Wydział Teologiczny. Studia i Materiały 142; Poznań: Redakcja Wydawnictw UAM 2011).
Prigent P., L’Apocalypse de Saint Jean (Commentaire du Nouveau Testament XIV Deuxième Série; Genève: Labor et Fides 2000).
Rissi M., Was ist und was geschehen soll danach. Die Zeit – und Geschichtsauffassung der Offenbarung des Johannes (Abhandlungen zur Theologie des Alten und Neuen Testaments 46; Zürich: Theologischer Verlag Zürich 31965).
Sieg F., Listy do siedmiu Kościołów (Warszawa: Bobolanum 1985).
Sieg F., OMOIOS YIOS ANTHROPOY (Ap 1,13). Chrystologia Ap 1,9-3,21 (Warszawa: Bobolanum 1981).
Tkacz R., Listy do siedmiu Kościołów (Ap 2,1-3,22). Studium historyczno-egzegetyczne (Rozprawy i Studia Biblijne 11; Warszawa: Vocatio 2003).
Townsend J.L, „The Rapture in Revelation 3,10”, Bibliotheca Sacra 137 (1980) 252–266.
Ulland H., Die Vision als Radikalisierung der Wirklichkeit in der Apokalypse des Johannes (Texte und Arbeitern zum Neutestamentlichen Zeitalter 21; Tübingen-Basel: Francke Verlag 1997).
Witkowski S., Listy do siedmiu Kościołów (Ap 2–3) (Kraków: Wydawnictwo La Salette 2002).
Witkowski S., „Wielki Babilon” w Janowej Apokalipsie jako kryptonim imperialnego Rzymu oraz wrogiego Bogu świata (Kraków: Wydawnictwo La Salette 2012).
Wojciechowski M., Apokalipsa świętego Jana. Objawienie, a nie tajemnica (Nowy Komentarz Biblijny Nowy Testament 20; Częstochowa: Edycja Świętego Pawła 2012).
Wojciechowski M., Jezus jako Święty w pismach Nowego Testamentu (Rozprawy i Studia Biblijne 2; Warszawa: Vocatio 1996).
Wydział Teologii Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Ks. Marek Karczewski, prezbiter diecezji elbląskiej, doktor habilitowany nauk teologicznych, zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Katedrze Nauk Biblijnych i Historycznych Wydziału Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, koordynator Elbląskiej Szkoły Biblijnej, autor kilku książek i kilkudziesięciu artykułów z zakresu egzegezy i teologii biblijnej, m.in. monografii Reinterpretacja Księgi Rodzaju w Apokalipsie św. Jana (Biblioteka Wydziału Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego 55; Olsztyn: SQL 2011), Szatan w Apokalipsie św. Jana (Olsztyn: Wydział Teologii UWM 2013) oraz Baranek w Apokalipsie św. Jana (Olsztyn: Wydział Teologii UWM 2016). Do głównych kierunków jego badań należą: teologia Apokalipsy św. Jana, profetyzm nowotestamentowy i wczesnochrześcijański, hermeneutyka biblijna Jana z Kwidzyna i Johanna Gottfrieda Herdera.
https://orcid.org/0000-0001-9435-3832License
The author(s) grant (s) to the Licensee a non-exclusive and royalty-free license in accordance with the provisions of the Appendix: LICENSE TO USE THE WORK
