Zmiany w zakresie środków karnych w świetle nowelizacji Kodeksu karnego z 13 czerwca 2019 r.
Damian Szeleszczuk
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II , PolskaAbstrakt
Przedmiotem artykułu są zmiany środków karnych wynikające z nowelizacji Kodeksu karnego z 13 czerwca 2019 r. Autor analizuje konsekwencje tych zmian. W ocenie projektodawców głównym celem ma być podniesienie poziomu ochrony dzieci poprzez prawo karne. Artykuł ujawnia różne błędy i wady przyjętych rozwiązań prawnych, które nie pozwalają na pozytywną ocenę wyżej wspomnianej nowelizacji. Artykuł porusza także kwestie związane ze zmianami w zakresie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdu. Artykuł odnosi się do zmian wprowadzonych do Kodeksu karnego, które spowodowały znaczne zwiększenie odpowiedzialności karnej sprawców przestępstw komunikacyjnych. Autor dokonuje krytycznej analizy i pokazuje wadliwość niektórych przepisów oraz ich niespójność z innymi rozwiązaniami kodeksowymi. Co więcej, podejmowanie tak radykalnych środków - wbrew temu, co zauważyli autorzy noweli, nie jest uzasadnione poziomem i dynamiką przestępstw komunikacyjnych. Autor krytycznie odnosi się do proponowanych poprawek, podkreślając ich nadmierną represyjność, która nie jest uzasadniona potrzebą ochrony bezpieczeństwa w komunikacji.
Słowa kluczowe:
prawo karne, nowelizacja kodeksu karnego, środki karne, zakaz prowadzenia pojazdówBibliografia
Kaczmarek T., Nowy polski kodeks karny i jego aksjologiczne i kryminalnopolityczne założenia, Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego 1998, t. 3.
Mamak K., Zakaz korzystania z serwisów społecznościowych. Propozycja wprowadzenia nowego środka karnego, Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych 2016, z. 3.
Marek A., Kodeks karny. Komentarz, 2010 [baza danych LEX].
Marek A., Nieprzemyślane zaostrzenie kar za pedofilię, Rzeczpospolita 2005, nr 137.
Melezini M., Spójność prawa karnego a zmiany w zakresie kar i zasad ich wymiaru, w: Problem spójności prawa karnego z perspektywy jego nowelizacji, red. A. Marek, T. Oczkowski, Warszawa 2011.
Melezini M., Środki karne jako instrument polityki kryminalnej, Białystok 2013.
Sienkiewicz Z., Z problematyki środków karnych, w: Węzłowe problemy prawa karnego, kryminologii i polityki kryminalnej. Księga pamiątkowa ofiarowana Profesorowi Andrzejowi Markowi, red. V. Konarska-Wrzosek, J. Lachowski, J. Wójcikiewicz, Warszawa 2010.
Stefański R.A., Pojęcie wypadku drogowego oraz obowiązek uczestnika wypadku udzielenia pomocy osobie w nim poszkodowanej. Glosa do wyroku SN z dnia 22 grudnia 1992 r., III KRN 149/92, Państwo i Prawo 1993, nr 5.
Stefański R.A., Prawo o ruchu drogowym. Komentarz, 2008 [baza danych LEX].
Stefański R.A., Nowe środki karne i problem ich spójności z systemem Kodeksu karnego, w: Problem spójności prawa karnego z perspektywy jego nowelizacji, red. A. Marek, T. Oczkowski, Warszawa 2011.
„Przegląd”: Prawny populizm [online], serwis internetowy Interia Fakty, https:// fakty.interia.pl/polska/news-przeglad-prawny-populizm, nId, 3074453 [dostęp: 12.07.2019 r.].
Szeleszczuk D., Środki karne w świetle nowelizacji Kodeksu karnego z dnia 20 lutego 2015 r., Studia Prawnicze KUL 2015, nr 4.
Wiak K., Nowe tendencje w zakresie przeciwdziałania przestępstwom związanym z wykorzystywaniem dzieci w celach seksualnych na tle nowelizacji Kodeksu karnego, w: Nauki penalne wobec szybkich przemian socjokulturowych. Księga jubileuszowa Profesora Mariana Filara, t. 1, red. A. Adamski i in., Toruń 2012.
Zoll A., Głos w dyskusji, w: Czy trzeba zmieniać kodeks karny? Materiały z konferencji naukowej „Nowelizacja kodeksu karnego”, Warszawa, 10 lutego 2003 r., Warszawa 2003.
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.
Autor oświadcza, że utwór jest dziełem oryginalnym i nie narusza jakichkolwiek praw osobistych lub majątkowych osób trzecich oraz, że jego prawa autorskie do utworu nie są ograniczone w zakresie objętym umową podpisywaną z Wydawcą.
Autor publikacji przenosi nieodpłatnie na Wydawcę autorskie prawa majątkowe do składanego do publikacji Utworu (artykułu) bez ograniczeń czasowych i terytorialnych na następujących polach eksploatacji:
a) wytwarzanie, utrwalanie i zwielokrotnianie określoną techniką egzemplarzy Utworu, w tym techniką drukarską, zapisu magnetycznego oraz techniką cyfrową;
b) wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem oryginału albo egzemplarzy Utworu, oraz rozpowszechnianie w postaci otwartego dostępu, zgodnie z treścią licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa 4.0 Międzynarodowa (zwanej również jako CC BY), dostępnej pod adresem: https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/legalcode.pl;
c) włączenie Utworu w skład utworu zbiorowego;
d) opublikowanie na stronie internetowej czasopisma, publiczne wykonanie, wystawienie, wyświetlenie, odtworzenie oraz nadawanie i reemitowanie, oraz publiczne udostępnianie Utworu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym;
e) wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej na platformy elektroniczne lub inne wprowadzanie Utworu w postaci elektronicznej do Internetu lub innej sieci.
Przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu następuje nieodpłatnie, z chwilą podpisania umowy.
