Izrael jako świadek Boga (Iz 43,8-13)
Wojciech Pikor
UMK w Toruniu , PolskaAbstrakt
Przedmiotem analizy jest tekst Iz 43,8-13, który stanowi ważny moment w procesie sądowym, który Jahwe prowadzi z obcymi narodami i czczonymi przez nich bogami. Proces stanowi o dynamice narracyjnej Deutero-Izjasza. Dochodzi do zwrotu akcji w toczącym się procesie – Izrael z pozycji świadka Jahwe sam staje się oskarżony o odrzucenie powołania do bycia świadkiem. Poszukiwanie przyczyn nieudanego świadectwa Izraela o Bogu łączy się z odczytaniem treści tego świadectwa. Bóg nie rezygnuje z objawienia się światu i swoim świadkiem czyni postać nazwaną Sługą Jahwe, który nie tylko doprowadzi świat do poznania prawdy o Bogu, ale również usprawiedliwi Izrael i inne narody, stając się „przymierzem ludu”.Słowa kluczowe:
Księga Izajasza, Izajasz, Sługa Yahwe, przymierze, świadectwo, monoteizm, rîb, kontrowersja jurydyczna, proces sądowyInstytucje wspierające:
Pikor, W. (2015). Izrael jako świadek Boga (Iz 43,8-13). Verbum Vitae, 28, 155–180. https://doi.org/10.31743/vv.1655
Licencja
Autor/Autorzy udziela/ją Licencjobiorcy niewyłącznej i nieodpłatnej licencji, zgodnie z postanowieniami załącznika: LICENCJA NA KORZYSTANIE Z UTWORU
