Edukacja religijna, stan dyskomfortu i osoby nieletnie. Komentarz do wyroku włoskiego Najwyższego Sądu Kasacyjnego z 24 maja 2018 r., nr 12954

Roberta Santoro

Università degli Studi di Bari “Aldo Moro”, , Włochy
https://orcid.org/0000-0002-3536-4491


Abstrakt

Przedmiotem niniejszego opracowania jest wyrok włoskiego Najwyższego Sądu Kasacyjnego z 24 maja 2018 r., nr 12954, odnoszący się do edukacji religijnej nieletnich. Decydując o kwestiach związanych z separacją małżonków, orzeczenie odnosi się do kompleksowej kwestii ich porozumienia w sprawie edukacji (w szczególności religijnej) potomstwa, analizując legalność zachowania ojca narzucającego nieletniej córce religię odmienną od tej, którą ona praktykowała z matką. Zwrócono przy tym przede wszystkim uwagę na stan dyskomfortu, wywołany przez praktykowanie tego “nowego” kultu, na który skarżyła się nieletnia. Przeprowadzone analizy prowadzą do wniosku, że wybór i praktykowanie religii wchodzą w zakres prawa do wolności religijnej, które jest chronione przez art. 19 włoskiej Konstytucji. Wynika stąd, że należy uznać autonomiczne prawo do wolności religijnej nieletniego dziecka, stawiając jednak pytanie, czy realizacja tego prawa może wchodzić w konflikt z odmienna decyzją jednego lub obojga rodziców.

Słowa kluczowe:

rodzina, nieletni, edukacja religijna, stan dyskomfortu, interes, wolność religijna, wolność sumienia i religii, prawo wyznaniowe

Dogliotti, Massimo. 1986. “L’interesse del minore nella separazione tra coniugi”. Diritto di famiglia e delle persone, vol.15, pp.1223-1233.

Moro, Alfredo Carlo. 1996. Il diritto dei minori, Bologna: Zanichelli.

Mortati, Costantino. 1991. Istituzioni di diritto pubblico. Padova: Cedam.

Santoro, Roberta. 2004. Diritti ed educazione religiosa del minore. Napoli: Jovene.

Santoro, Roberta. 2008. “La centralità dell’interesse del minore”. In La famiglia e i suoi soggetti, a cura di Maria Luisa Lo Giacco, 63-88. Bari: Cacucci Editore.


Opublikowane
18-12-2018


Santoro, R. (2018). Educazione religiosa, disagio e minori. Commento alla sentenza della Corte di Cassazione italiana del 24 maggio 2018, n.12954. Studia Z Prawa Wyznaniowego, 21, 413–422. https://doi.org/10.31743/spw.182

Roberta Santoro  roberta.santoro@uniba.it
Università degli Studi di Bari “Aldo Moro”,

Professore aggregato, dr, Dipartimento di Scienze Politiche, Università degli Studi di Bari “Aldo Moro”, Via Giuseppe Suppa, 9 – 70123 Bari, Italy.

https://orcid.org/0000-0002-3536-4491



Licencja

  1. Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autor publikacji przenosi na wydawcę autorskie prawa majątkowe do utworu na wszelkich polach eksploatacji znanych w chwili zawarcia umowy.
  2. Teksty składane do publikacji w „Studiach z Prawa Wyznaniowego" nie mogą naruszać praw autorskich osób trzecich. Oryginalność publikacji naukowej autor potwierdza w oświadczeniu składanym w trakcie zgłaszania tekstu oraz w podpisywanej umowie wydawniczej.
  3. Autorzy mają prawo zamieszczać swoje prace (w wersji udostępnionej przez wydawcę) w Internecie (np. w repozytoriach instytucjonalnych, academia.edu, researchgate.net lub na własnej stronie internetowej) dopiero po ich opublikowaniu w niniejszym czasopiśmie.
  4. Za zgodą redakcji opublikowane w czasopiśmie teksty mogą być przedrukowywane w innych publikacjach (ze wskazaniem miejsca ich pierwotnej publikacji). 
  5. Redakcja zapewnia bezpłatny i otwarty dostęp (ang. open access) do całej zawartości czasopisma, zgodnie z definicją otwartego dostępu BOAI (Budapest Open Access Initiative).