Status osoby duchownej w związku wyznaniowym "Świadkowie Jehowy w Polsce"

Marek Bielecki

Instytut Prawa i Administracji Obronnej, Akademia Sztuki Wojennej, , Polska
https://orcid.org/0000-0003-3880-017X


Abstrakt

Świadkowie Jehowy są trzecim pod względem liczebności związkiem wyznaniowym w Polsce. Według wewnętrznych danych w Polsce przynależy do nich niemal 120 tys. członków. Przedmiotem niniejszego opracowania są kwestie związane ze statusem osoby duchownej w związku wyznaniowym „Świadkowie Jehowy w Polsce”. Sama doktryna Świadków Jehowy w tym zakresie przeszła znaczącą ewolucję od całkowitej negacji do wyodrębnienia struktur duchowieństwa. Obecnie status osoby duchownej posiadają nie tylko osoby zajmujące się głoszeniem, ale również członkowie pracujący fizycznie w strukturach związku. Wprowadzając zmiany świadkowie Jehowy, zachowali dużą dozę pragmatyzmu. Ułatwia to w znacznym stopniu ich funkcjonowanie i należy uznać za krok we właściwym kierunku. Tekst artykułu został podzielony na trzy zasadnicze części, dotyczą one stanowiska świadków Jehowy w sprawie istnienia stanu duchownego przed 2014 r., statusu osoby duchownej w świetle obowiązujących regulacji prawnych i orzecznictwa, a także prawa wewnętrznego związku wydanego po 2014 roku.

Słowa kluczowe:

duchowny, osoba duchowna, związek wyznaniowy, Świadkowie Jehowy, wolność sumienia i religii, duszpasterstwo, wolność religijna, kościoły i związki wyznaniowe

Babiński, Elizeusz. 2004. Świadkowie Jehowy. Pochodzenie, historia,wierzenia. Kraków: Wydawnictwo Karmelitów Bosych.

Bielecki, Marek. 2016. „Odmowa pełnienia służby wojskowej przez świadków Jehowy jako realizacja klauzuli sumienia. Uwarunkowania prawno-historyczne”. Studia z Prawa Wyznaniowego 19: 107-128.

Borecki, Paweł. 2012. „Autonomia kościołów i innych związków wyznaniowych we współczesnym prawie polskim”. Studia z Prawa Wyznaniowego 15: 89-105.

Góralski, Wojciech, Andrzej Pieńdyk. 2000. Zasada niezależności i autonomii państwa i Kościoła w konkordacie polskim z 1993 r. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Grelewski, Stefan. 1933. Sekty religijne w Polsce. Radom: Nakładem autora.

Mędzlowski, Tadeusz. 2013. Mniejszości religijne w Polsce po 1989 r. w ujęciu filozofii polityki, Tarnów: Wyższa Szkoła Biznesu.

Rzędowski, Jerzy 2004. „Najdłuższa konspiracja w PRL?”. Biuletyn IPN 3(38): 42-49.

Sobczyk, Paweł. 2013. Konstytucyjna zasada konsensualnego określenia stosunków między Rzecząpospolitą Polską a Kościołem katolickim. Warszawa: Aspra.

Ufniarski, Stanisław. 1947. Międzynarodowe Stowarzyszenie Badaczy Pisma Św. (Świadkowie Jehowy). Kraków: Wydawnictwo Mariackie.

Urban, Kazimierz. 1994. Mniejszości religijne w Polsce 1945-1991 (zarys statystyczny). Kraków: Zakład Wydawniczy „Nomos”.

Pobierz

Opublikowane
18-12-2018


Bielecki, M. (2018). Status osoby duchownej w związku wyznaniowym "Świadkowie Jehowy w Polsce". Studia Z Prawa Wyznaniowego, 21, 123–140. https://doi.org/10.31743/spw.198

Marek Bielecki 
Instytut Prawa i Administracji Obronnej, Akademia Sztuki Wojennej,

Dr hab., Katedra Administracji i Prawa Administracyjnego, Instytut Prawa i Administracji Obronnej, Akademia Sztuki Wojennej, al. gen. A. Chruściela „Montera” 103, 00-910 Warszawa-Rembertów

https://orcid.org/0000-0003-3880-017X



Licencja

  1. Zgodnie z ustawą z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, autor publikacji przenosi na wydawcę autorskie prawa majątkowe do utworu na wszelkich polach eksploatacji znanych w chwili zawarcia umowy.
  2. Teksty składane do publikacji w „Studiach z Prawa Wyznaniowego" nie mogą naruszać praw autorskich osób trzecich. Oryginalność publikacji naukowej autor potwierdza w oświadczeniu składanym w trakcie zgłaszania tekstu oraz w podpisywanej umowie wydawniczej.
  3. Autorzy mają prawo zamieszczać swoje prace (w wersji udostępnionej przez wydawcę) w Internecie (np. w repozytoriach instytucjonalnych, academia.edu, researchgate.net lub na własnej stronie internetowej) dopiero po ich opublikowaniu w niniejszym czasopiśmie.
  4. Za zgodą redakcji opublikowane w czasopiśmie teksty mogą być przedrukowywane w innych publikacjach (ze wskazaniem miejsca ich pierwotnej publikacji). 
  5. Redakcja zapewnia bezpłatny i otwarty dostęp (ang. open access) do całej zawartości czasopisma, zgodnie z definicją otwartego dostępu BOAI (Budapest Open Access Initiative).

Inne teksty tego samego autora